Τον γύρο του κόσμου κάνει η είδηση της τρομοκρατικής επίθεσης εναντίον του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo.
Όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του BBC, πρόκειται για τη χειρότερη επίθεση εναντίον του περιοδικού, το οποίο έχει στοχευθεί ξανά στο παρελθόν.
Το 2006, πολλοί μουσουλμάνοι είχαν εξοργιστεί από την αναδημοσίευση σατιρικών σκίτσων για τον προφήτη Μωάμεθ, τα οποία είχαν εμφανιστεί αρχικά σε δανέζικη εφημερίδα (Jyllands-Posten).
Τα γραφεία του περιοδικού είχαν δεχτεί εμπρηστική επίθεση τον Νοέμβριο του 2011, όταν είχε δημοσιευθεί σκίτσο του Μωάμεθ υπό τον τίτλο «Charia Hebdo». Επίσης, πρόσφατα είχε γίνει δημοσίευση μέσω Twitter ενός σκίτσου για τον ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι.
Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής του BBC στο Παρίσι, Χιου Σόφιλντ, το Charlie Hebdo αποτελεί τμήμα μιας παράδοσης της γαλλικής δημοσιογραφίας που ανάγεται στα σκανθαλοθηρικά φύλλα τα οποία είχαν «στοχεύσει» τη Μαρία Αντουανέτα λίγο πριν τη Γαλλική Επανάσταση.
Η εν λόγω παράδοση συνδυάζει τον αριστερό ριζοσπαστισμό με μια προκλητικότητα που κάποιες φορές κινείται στα όρια του χυδαίου, όπως σημειώνει ο Σόφιλντ. Τον 18ο αιώνα ο κύριος στόχος ήταν η βασιλική οικογένεια, με ιστορίες (συχνά εικονογραφημένες) σεξουαλικών εκτρόπων και διαφθοράς στα ανάκτορα των Βερσαλλιών.
Σήμερα στοχεύονται κυρίως πολιτικοί, η αστυνομία, οι τραπεζίτες και το θρησκευτικό κατεστημένο. Κύριο όπλο αυτής της παράδοσης είναι η σάτιρα, και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η κοροϊδία προς τον Μωάμεθ. Ωστόσο, τα σκίτσα του προφήτη θεωρούνται μάλλον ήπια σε σχέση με άλλα που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς.
Το περιοδικό ουδέποτε πωλούσε μεγάλους αριθμούς φύλλων – και ένα διάστημα δέκα ετών από το 1981 και μετά η έκδοσή του είχε σταματήσει. Ωστόσο, θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα σε σημεία πώλησης εντύπων, χάρη στα στα φανταχτερά του σκίτσα και τις «εμπρηστικές» επικεφαλίδες. Βασικός ανταγωνιστής του θεωρείται το γνωστότερο και πιο επιτυχημένο Le Canard Enchaine, το οποίο όμως έχει πιο «αποκαλυπτικό» χαρακτήρα, ενώ το Charlie Hebdo είναι πιο «επιθετικό».
Το παρελθόν του περιοδικού περιέχει «κόντρες» και ιδεολογικές «προδοσίες», με έναν συντάκτη να έχει παραιτηθεί μετά από αντιπαράθεση περί αντισημιτισμού, ενώ οι περισσότεροι συμμετέχοντες- σκιτσογράφοι και συντάκτες- χρησιμοποιούν λογοτεχνικά ψευδώνυμα. Για παράδειγμα, επικεφαλής της παρούσας ομάδας είναι δύο άνδρες, γνωστοί ως Χαρμπ και Ρις (αν και τα πραγματικά τους ονόματα είναι γνωστά).
Οι ρίζες του περιοδικού ανάγονται σε μια άλλη σατιρική έκδοση, το Hara-Kiri το οποίο ήταν γνωστό τη δεκαετία του 1960. To Charlie Hebdo «γεννήθηκε» το 1970, σε μια περίοδο που σηματοδοτήθηκε από μία πυρκαγιά σε ντισκοτέκ με πάνω από 100 νεκρούς και τον θάνατο του Σαρλ ντε Γκωλ.
Το Hara-Kiri δημοσίευσε ειρωνική επικεφαλίδα για τον θάνατο του ντε Γκωλ και ακολούθησε σκάνδαλο που οδήγησε στο κλείσιμό του. Οι δημοσιογράφοι του απάντησαν ανοίγοντας το Charlie Hebdo.