Τέσσερα χρόνια πριν η Ρωξάνη Κουτσολουκά, με σπουδές logistics, ήρθε από την Ολλανδία στην Ελλάδα και άρχισε να δουλεύει στο τμήμα μεταφορών ενός εργοστασίου μπισκότων. Σιγά σιγά άρχισε να παρατηρεί ότι η όλη διαδικασία των μεταφορών ήταν χρονοβόρα και ακριβή. Στο δρόμο για τη δουλειά έβλεπε κάθε μέρα πολλά φορτηγά και άρχισε να αναρωτιέται πώς είναι αυτό δυνατό να συμβαίνει εν μέσω κρίσης. Η απάντηση; Πολλά από αυτά έκαναν τα δρομολόγιά τους άδεια ή μισογεμάτα.
Η αντίδρασή ήταν αυτή που ταίριαζε στην πρακτική και οργανωτική της φύση, να κάνει δηλαδή κάτι για να αλλάξει όλη αυτή την «τρελή διαδικασία» που περνούσαν οι εταιρείες για να κλείσουν ένα φορτηγό για τις μεταφορές τους. Έτσι γεννήθηκε το Join Cargo, μία πλατφόρμα εξαιρετικά απλή και εύκολη στη χρήση της, η οποία φέρνει άμεσα σε επαφή τις εταιρείες που επιθυμούν να μεταφέρουν εμπόρευμα με τους μεταφορείς που χρειάζονται φορτίο για να γεμίσουν τα φορτηγά τους. Ο στόχος της; Να γεμίζουν όλα αυτά τα φορτηγά που κυκλοφορούν σχεδόν άδεια στους δρόμους. Η χρήση της πλατφόρμας είναι δωρεάν, αφού ο αποστολέας πληρώνει το ποσό της μεταφοράς κατευθείαν στον οδηγό του φορτηγού, ενώ η ίδια κερδίζει χρήματα με προμήθεια από την κάθε συναλλαγή. Ήδη από το πρώτο ελληνικό venture fair το Join Cargo είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον.
Η 29χρονη Ρωξάνη μίλησε στην HuffPost Greece για το πώς έκανε αυτή την πραγματικά επαναστατική ιδέα της πραγματικότητα σε συνεργασία με το Orange Grove, για το πώς είναι να είσαι μία γυναίκα που πρωτοπορεί στον ανδροκρατούμενο κλάδο των logistics, αλλά και για τους λόγους που θέλησε να έρθει στην Ελλάδα.
Ποια ήταν τα βήματα που ακολουθήσατε για να γίνει η ιδέα σας πραγματικότητα;
Έγραψα το επιχειρηματικό μου πλάνο όταν πήγα στο Orange Grove και στη συνέχεια θέλησα να δω εάν η αγορά έχει όντως ανάγκη από αυτό που είχα εγώ στο μυαλό μου. Εάν δεν το είχε, τότε δεν υπήρχε και λόγος να το δημιουργήσω. Τους πρώτους τρεις μήνες έκανα αρκετή έρευνα στην αγορά, μίλησα σε περίπου 150 ανθρώπους, επικοινώνησα με τους Διευθυντές του τμήματος των logistics από διάφορες εταιρείες. Ο σκοπός μου ήταν να δω πώς κανόνιζαν τις μεταφορές τους έως τώρα και τις σκέψεις που έκαναν την ύπαρξη μίας πλατφόρμα σαν το Join Cargo. Έτσι συνέλεξα χρήσιμες πληροφορίες για το πώς θα έπρεπε να είναι η πλατφόρμα μου. Στη συνέχεια, επικοινώνησα με τους οδηγούς των φορτηγών για να δω πώς νιώθουν εκείνοι και το τι ήταν σημαντικό για αυτούς. Έτσι, κατέληξα με το πώς θα ήθελα να είναι το site και το παρουσίασα σε ένα Power Point. Δοκίμαζα διάφορα πράγματα επειδή ήθελα να το δείξω πρώτα στους ανθρώπους της αγοράς, παρά να ξοδέψω όλα μου τα λεφτά σε κάτι που τελικά θα έπρεπε να είναι αλλιώς. Τελειώσαμε λοιπόν την ανάπτυξή του το προηγούμενο καλοκαίρι, έκανα πολλά τεστ και στη συνέχεια κάλεσα τους οδηγούς για να το δοκιμάσουν και αυτοί offline.
Ποια ήταν τα προβλήματα που αντιμετωπίσατε;
Οι οδηγοί άρχισαν να μου λένε: «Μα δεν ξέρουμε τίποτα για υπολογιστές» και τότε εγώ τους απάντησα: «Για αυτό ακριβώς σας έχω φωνάξει, αυτή είναι η ιδέα της πλατφόρμας», τονίζοντας τους ότι είναι τόσο απλή που όλοι μπορούν να την καταλάβουν. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι και οι εταιρείες από την πλευρά τους έλεγαν το ίδιο για το Join Cargo: «Είναι πολύ ωραία, αλλά πώς πείθεις τους οδηγούς να το χρησιμοποιήσουν;» Αυτό που έδειξε πόσο διασπασμένη είναι η αγορά. Πολλοί μου έλεγαν λοιπόν ότι οι οδηγοί των φορτηγών δεν ξέρουν πολλά για την τεχνολογία, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι όλοι τους έχουν smartphones και έτσι θα είναι εύκολο να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα.
Και σε τι σημείο βρίσκεστε τώρα;
Στην αρχή αυτού του χρόνου δούλεψα πολύ επάνω σε θέματα αξιοπιστίας, ασφάλειας και συμβολαίων και τον Απρίλιο υπέγραψα με την πρώτη μου μεταφορική εταιρεία. Επομένως, τώρα έχω 8 μεταφορικές εταιρείες για να υπογράψω, οι οποίες πληρώνουν ουσιαστικά πριν κλείσουν την πρώτη συμφωνία. Τον Σεπτέμβριο θα κάνω την επίσημη ανακοίνωση για το Join Cargo. Τα έκανα όλα βήμα-βήμα και για αυτό πιστεύω ότι έχω ένα καλό προϊόν και ότι τώρα είναι η στιγμή για να αναπτυχθώ. Παράλληλα, προσέλαβα και τον Marketing Manager και πιστεύω πως και οι δυο μας μπορούμε να πάμε το Join Cargo σε νέο επίπεδο. Σύντομα θέλουμε να παρουσιάσουμε και μία εφαρμογή του Join Cargo για κινητά.
Διάβασα κάπου ότι ήρθατε στην Ελλάδα για να βρείτε τις ρίζες σας. Πώς πήρατε αυτή την απόφαση;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ολλανδία, δεν έζησα ποτέ στην Ελλάδα. Εκεί σπούδασα logistics και δούλεψα σε αυτόν τον τομέα τρία χρόνια. Πάντα ήθελα να πάω στην Ελλάδα και σκέφτηκα ότι ναι, υπάρχει κρίση, αλλά ήθελα να δω πώς είναι, όχι μόνο για διακοπές. Δεν είχα τίποτα να χάσω γιατί θα μπορούσα εύκολα να πάω πίσω στην Ολλανδία. Ήμουν όμως τυχερή που κατάφερα να βρω μία δουλειά στα logistics αμέσως. Τότε μου γεννήθηκε η ιδέα για το Join Cargo, επειδή μου αρέσει να δημιουργώ ευκαιρίες και να βελτιώνομαι. Για αυτό είμαι ακόμα εδώ. Τα δύο πρώτα χρόνια έμενα κοντά στη Λαμία, επειδή ήταν και μια ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα την οικογένειά μου. Τώρα μου αρέσει όμως πολύ που μένω στην Αθήνα, σε μία μεγάλη πόλη, επειδή ζούσα στο Άμστερνταμ.
Αισθανθήκατε ποτέ ότι ως νέα γυναίκα τα πράγματα ήταν για εσάς δυσκολότερα;
Είναι ακόμη πιο «τρελό» εάν το δει κάποιος από τη δική μου οπτική γωνία, επειδή κάνω κάτι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Να φανταστείτε ότι όταν σπούδαζα, ήμασταν στο τμήμα 70 άτομα και μόνο 3 κοπέλες. Κάποιος θα αναρωτιόταν εάν θα με πάρουν στα σοβαρά ή για το ποιες θα ήταν οι αντιδράσεις τους. Όμως όλοι ήταν πολύ υποστηρικτικοί μαζί μου, για να πω την αλήθεια τους προκαλώ εντύπωση. Ίσως επειδή σπούδασα logistics στην Ολλανδία, η οποία στην ουσία είναι «η χώρα των logistics». Αυτό που με βοηθάει όταν παρουσιάζω το Join Cargo στο κοινό είναι ότι θέλουν να μάθουν περισσότερα για την ιστορία μου, όλοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ανάγκη για αυτό που δημιούργησα. Δεν βλέπω κανένα μειονέκτημα του να είσαι γυναίκα αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι συνδεδεμένη με την ολλανδική Πρεσβεία και το Orange Grove, αλλά πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι σοβαροί επαγγελματίες και δουλεύουν σκληρά. Από αυτή την άποψη, εξεπλάγην θετικά από την Ελλάδα.
Πώς αποφασίσατε λοιπόν να ασχοληθείτε με τα logistics;
Δεν είχα ακούσει από πριν για αυτό, τη στιγμή που σπούδαζα ήταν κάτι νέο και στην Ολλανδία. Μια μέρα λοιπόν είδα ένα φυλλάδια και είπα, αυτό είναι για μένα. Πάντα μου άρεσε να οργανώνω, να κάνω τα πάντα πιο αποτελεσματικά, να υπολογίζω πώς λειτουργούν τα πάντα καλύτερα. Δεν ήξερα λοιπόν πως κάτι τέτοιο υπήρχε μέχρι τη στιγμή που είδα αυτό το φυλλάδιο και είπα ότι αυτό είναι που κάνω κάθε μέρα. Αυτή είμαι και για αυτό αγαπάω τόσο πολύ τη δουλειά μου. Είμαι πολύ τυχερή!
Τι θα συμβουλεύατε όσους έχουν μια ιδέα και θέλουν να την κάνουν πραγματικότητα;
Δεν είχα ακούσει για τις startups πριν πάω στο Orange Grove και μερικές φορές ακούω ότι οι άνθρωποι ξυπνούν με μία νέα ιδέα κάθε μέρα. Εάν κάνεις κάτι πρέπει πραγματικά να πιστεύεις σε αυτό, πρέπει να το αισθάνεσαι από μέσα σου. Θα υπάρξουν στιγμές που θα είναι εξαιρετικά δύσκολες, θα πρέπει να είσαι δυνατός και να κρατηθείς. Το σημαντικό είναι να έχεις πάθος και να πιστεύεις ότι η ιδέα σου θα αλλάξει τα πράγματα. Είναι καλό να πας στην αγορά, να μιλήσεις σε ανθρώπους. Όχι, να κλειστείς σε ένα γραφείο και να δημιουργήσεις κάτι που όλοι θα μισήσουν, επειδή δεν μίλησες ποτέ σε κάποιον πελάτη. Οι άνθρωποι θα πουν βέβαια ότι «αυτό δεν θα δουλέψει», αλλά πιστεύω ότι πρέπει να το δεις ως πρόκληση. Εάν επιμείνεις, οι άνθρωποι θα πουν τελικά «εάν το κάνουμε έτσι, τότε ίσως δουλέψει». Δεν θα πρέπει να απογοητευτείς, να είσαι σκληρός.
Ισχύει ότι εν μέσω κρίσης ευδοκιμούν τελικά οι νέες ιδέες;
Η καινοτομία έρχεται μέσα από την κρίση, οι άνθρωποι την ψάχνουν. Αρκεί μόνο να δει κάποιος πόσο τεράστια υποστήριξη λαμβάνουμε, δεν ξέρω εάν συμβαίνει αυτό στην Ολλανδία. Υπάρχουν τόσοι μέντορες που θέλουν να με βοηθήσουν και το κάνουν μόνο για μένα. Αυτό πιστεύω ότι είναι και εξαιτίας της κρίσης, ότι θέλουν δηλαδή οι άνθρωποι να βοηθήσουν.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στόχος μου είναι πάω από πόλη σε πόλη, αρχικά Αθήνα, μετά Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις στα Βαλκάνια. Το όλο μοντέλο του Join Cargo θεωρείται επίσης ότι μπορεί να λειτουργήσει σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ήμουν πρόσφατα στην Ολλανδία, όπου εκφράστηκε ενδιαφέρον για να δουν εάν μπορεί να δουλέψει σε χώρες όπως η Κίνα και η Βραζιλία. Αυτή τη στιγμή βέβαια εστιάζω απόλυτα στην Ελλάδα, ας λειτουργήσει λοιπόν αυτός ο πρώτος χρόνος και μετά ας εξαπλωθούμε, ίσως και σε όλο τον κόσμο, ποιος ξέρει που θα τελειώσει όλο αυτό!