Μπροστά σε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη για την θεραπεία του καρκίνου πιθανόν να βρίσκονται οι επιστήμονες, όταν ανακάλυψαν κατά τύχη ότι μια πρωτεΐνη της ελονοσία (ή μαλάρια) είναι ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο κατά της ασθένειας.
Δανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης έψαχναν έναν τρόπο για να προστατεύουν έγκυες από την ελονοσία, που μπορεί να δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα επειδή «επιτίθεται» στον πλακούντα. Όμως ταυτόχρονα βρήκαν ότι πρωτεΐνες της ελονοσίας μπορούν να επιτεθούν στον καρκίνο – μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα στη θεραπεία της επάρατης νόσου.
Οι επιστήμονες συνδύασαν το κομμάτι της πρωτεΐνης που χρησιμοποιείται στο εμβόλιο κατά της ελονοσίας, με μια αντικαρκινική τοξίνη – η οποία στη συνέχεια εισήχθη στα καρκινικά κύτταρα, σκοτώνοντας τα.
Τα τεστ που έγιναν δείχνουν ότι η μέθοδος αυτπή κατάφερε να συρρικνώσει δραστικά τρεις διαφορετικούς τύπους ανθρώπινων καρκίνων σε ποντίκια (καρκίνο του προστάτη, του μαστού και λέμφωμα).
Συγκεκριμένα, μελετώντας πώς το παράσιτο Plasmodium falciparum, που προκαλεί ελονοσία σε εγκύους, «κολλάει» πάνω στα κύτταρα του πλακούντα, διαπίστωσε ότι αυτά διαθέτουν έναν συγκεκριμένο υδρογονάνθρακα (chondroitin sulphate A), που παρουσιάζεται και στα καρκινικά κύτταρα.
Μια πρωτεΐνη (VAR2CSA) που διαθέτει το παράσιτο της ελονοσίας αναζητά αυτόν τον υδρογονάνθρακα και τον χρησιμοποιεί για να προσδεθεί στα πλακουντιακά κύτταρα, κάτι που κάνει και στην περίπτωση των καρκινικών κυττάρων.
Με την απομόνωση της πρωτεΐνης VAR2CSA και την ένωσή της με την αντικαρκινική τοξίνη της διφθερίτιδας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούν να σκοτώσουν τα περισσότερα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας τα υπόλοιπα ανέπαφα.
Μέχρι στιγμής έχει δοκιμαστεί μόνο σε πειραματόζωα, ενώ το επόμενο στάδιο θα είναι οι κλινικές δοκιμές μέσα στα επόμενα 4 χρόνια.
Ο επικεφαλής της έρευνας, ερευνητής ελονοσίας, Αλι Σαλάντι, από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, εξήγησε ότι για δεκαετίες οι επιστήμονες προσπαθούσαν να βρουν της ομοιότητες μεταξύ της ανάπτυξης του πλακούντα και ενός όγκου.
«Ο πλακούντας είναι ένα όργανο, το οποίο μέσα σε λίγους μήνες, από λίγα μόνο κύτταρα αναπτύσσεται σε ένα όργανο περίπου δύο κιλών και παρέχει στο έμβρυο το απαραίτητο οξυγόνο και την τροφή σε ένα ξένο περιβάλλον. Υπό μια έννοια, οι όγκοι κάνουν λίγο πολύ το ίδιο πράγμα, μεγαλώνουν επιθετικά σε ένα σχετικά ξένο περιβάλλον», εξηγεί.
Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Cancer Cell. Το μεγαλύτερο ερώτημα πλέον είναι εάν θα έχει αποτέλεσμα και στο ανθρώπινο σώμα και εάν ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να αντέξει τις αναγκαίες δόσεις χωρίς παρενέργειες, είπε ο Σαλάντι. Αλλά είμαστε αισιόδοξοι γιατί η συγκεκριμένη πρωτεΐνη φαίνεται ότι προσκολλάται μόνο στον υδρογονάνθρακα που βρίσκεται στον πλακούντα και στους καρκινικούς όγκους των ανθρώπων».
Πηγή: Independent