Όπως ο Πολ Νιούμαν και η Τζοάν Γουντγουόρντ ή ο Τζίμι και η Ρόζαλιν Κάρτερ, μερικά ζευγάρια είναι τόσο ταιριαστά, που μοιάζει να σαν να είναι η μοίρα τους να είναι μαζί. Άλλα πάλι είναι τόσο αταίριαστα, που σε κάνουν να θέλεις να στύψεις το κεφάλι σου για να καταλάβεις πώς βρέθηκαν μαζί εξ αρχής.
Παρακάτω, ψυχολόγοι και άλλοι ειδικοί σχέσεων μοιράζονται εννιά τύπους ζευγαριών που πολύ απλά δεν έχουν αυτό που χρειάζεται για να πορευθούν μαζί στη ζωή.
1. Το άνισο συναισθηματικά ζευγάρι.
Κανείς δεν θέλει να είναι εκείνος που επενδύει λιγότερο συναισθηματικά σε ένα ζευγάρι. Προκαλεί μία άνιση δυναμική μεταξύ σας, λέει η Κρίστιν Ντέιβιν, μία ψυχολόγος με βάση τη Νέα Υόρκη, και μακροπρόθεσμα δεν θα κάνει καλό στη σχέση σας.
«Εάν είστε εσείς εκείνοι που σηκώνετε πάντα τα “συναισθηματικά βάρη”, αυτό είναι κάτι που αλλάζει τη δυναμική στη σχέση σας,» λέει στην HuffPost. «Οι άνθρωποι γεμίζουν με μίσος. Αισθάνονται την ανισότητα στη σχέση και αυτοί που σηκώνουν όλο το βάρος νιώθουν ότι η σχέση απαιτεί περισσότερο κόπο από όσο θα έπρεπε.»
Οι σχέσεις χρειάζονται προσπάθεια, φροντίδα και θέληση, αλλά στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να προσφέρουν κάτι στη ζωή σας και όχι να μοιάζουν με καθημερινή αγγαρεία, λέει.
2. Το ζευγάρι που έχει «λίστα».
Είναι έξυπνο να έχετε μερικά χαρακτηριστικά που είστε σίγουροι ότι θέλετε στο μελλοντικό ταίρι σας. Ωστόσο, μην ξεχνάτε την παραδοσιακή χημεία και τις κοινές αξίες ενω ψάχνετε για την κ Τέλεια ή τον κ Τέλειο, λέει η Βιρτζίνια Γκίλμπερτ, μία θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας με βάση στο Λος Άντζελες.
«Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να παντρευτείς έναν ψηλό, όμορφο, που δεν τρώει γλουτένη, επενδυτή που απλά τυχαίνει να γράφει ποίηση στον ελευθερο χρόνο του,» λέει. «Αλλά, εάν δεν μοιράζεστε κοινές αξίες (για παράδειγμα, εσείς πιστεύετε στη μονογαμία και εκείνος – ουπς – όχι), θα πρέπει να σκίσετε την παλιά σας λίστα και να γράψετε μία νέα με χαρακτηριστικά που πραγματικά μετράνε.»
3. Το ζευγάρι που πέταξε τη λίστα έξω από το παράθυρο.
Αντίθετα, τα ζευγάρια που συμβιβάζονται και ξεχνούν τις «κόκκινες γραμμές» τους δεν πρόκειται επίσης να μείνουν παντρεμένα, λέει η Μάρσια Ναόμι Μπέργκερ, μία ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του «Marriage Meetings for Lasting Love».
«Αυτές είναι διαφορές που δεν μπορούν να λυθούν,» είπε στην HuffPost. «Για αυτό είναι σημαντικό να μιλάτε για τις ανάγκες σας σε μία σχέση πριν παντρευτείτε. Για παράδειγμα, εάν ο ένας θέλει παιδιά και ο άλλος όχι – και κανείς δεν υποχωρεί – τότε δεν θα πρέπει να παντρευτούν.»
4. Το ζευγάρι που αυτο-σαμποτάρεται.
Αυτή τον απάτησε, έτσι εκείνος την «εκδικήθηκε» κάνοντας σεξ με την συνάδελφό του. Δεν πήγε στο οικογενειακό δείπνο του φίλου του και έτσι τώρα ο ένας αρνείται να πάει σε όλες τις οικογενειακές συγκεντρώσεις του άλλου.
Σε μία σχέση το να λειτουργείς εκδικητικά είναι η απόλυτη πράξη σαμποταρίσματος, λέει η Μαρίνα Σμπρότσι, η συγγραφέας του «Stop Looking for a Husband: Find the Love of Your Life.»
«Αυτό το παιχνίδι δεν σταματά ποτέ να επαναλαμβάνεται, μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα ωριμάσει και πάρει το θάρρος να αφήσει όλες τις διαμάχες πίσω τους, όπως επίσης και τη σχέση τους που έχει πεθάνει.»
5. Το ζευγάρι που στηρίζεται μόνο στο σεξ.
Το υγιές και καλό σεξ είναι απαραίτητο για τους περισσότερους ανθρώπους. Αλλά το σεξ δεν μπορεί να είναι το μόνο κοινό που έχετε με την αδελφή ψυχή σας, υπενθυμίζει η Μπέργκερ. Χρειάζεται κάτι παραπάνω από πόθος για να κρατήσει μία σχέση.
«Θα πρέπει να βγαίνετε για αρκετό καιρό πριν σιγουρευτείτε ότι ταιριάζετε πραγματικά,» λέει.
6. Το ζευγάρι με τη μεγάλη διαφορά ηλικίας.
Για τους περισσότερους από εμάς, η ηλικία είναι πολλά περισσότερα από ένας αριθμός, λέει η Σμπρότσι.
«Η πλειοψηφία δεν θα έπρεπε να βγαίνει με κάποιον που είναι 30 χρόνια μεγαλύτερος ή μικρότερος, το στάδιο της εξέλιξης είναι πολύ διαφορετικό,» λέει στην HuffPost. «Εκτός και εάν πραγματικά έχετε μείνει κολλημένοι στα 20 σας, προσπαθήστε να βγείτε με κάποιον που είναι στο ίδιο ηλικιακό στάδιο με σας. Το να είστε νέοι ίσως να ήταν διασκεδαστικό αλλά όταν ωριμάσετε συναισθηματικά, δεν θα έχετε την ανάγκη να ζείτε αυτό το στάδιο της ζωής σας μέσα από κάποιον άλλο.»
7. Το ναρκισσιστικό ζευγάρι.
Δεν έχουν όλοι όσοι με τους οποίους βγαίνετε ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας. Αλλά οι άνθρωποι που πραγματικά ταιριάζουν στο προφίλ του ναρκισσιστή είναι πραγματικά δύσκολοι σε μία σχέση, λέει η Μπέργκερ.
«Δεν πρόκειται να δουλέψει εάν ο ένας σύντροφος είναι πολύ απορροφημένος στον εαυτό του και έτσι δεν μπορεί να δείξει συμπόνια στον άλλο,» λέει. «Η συμπόνια είναι ένα σημαντικό στοιχείο για έναν μακρόχρονο και πετυχημένο γάμο. Τελικά, ο συναισθηματικά παραμελημένος σύντροφος θα θέλει να δώσει ένα τέλος στον γάμο.»
8. Το ζευγάρι που αρνείται να μιλήσει για τα λεφτά.
Μην υποθέσετε ότι οποιαδήποτε προβλήματα έχετε προσωπικά ή ως ζευγάρι θα λυθούν μόλις παντρευτείτε, λέει η Μπέργκερ. Οι οικονομικές συζητήσεις ίσως να μην είναι οι πιο σέξι, αλλά το να τις κάνετε νωρίς και συχνά είναι ένα σημαντικό θέμα. Στην πραγματικότητα, ερευνητές στο Kansas State University βρήκαν πρόσφατα ότι οι καβγάδες για οικονομικά ζητήματα προμηνύουν συχνά ένα διαζύγιο.
«Μην δώσετε μεγαλύτερη σημασία στο να σχεδιάσετε την γαμήλια τελετή από ότι στον ίδιο τον γάμο, αυτή είναι μία συνταγή αποτυχίας,» λέει η Μπέργκερ. «Μιλήστε για το ποιος θα δουλέψει, πώς θα μοιράσετε τα χρήματα μέσα στον γάμο και πώς τα πράγματα θα είναι διαφορετικά εάν ο ένας από τους δύο αποφασίσει να μείνει στο σπίτι με τα παιδιά.»
9. Το «σε μισώ αλλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα» ζευγάρι.
Συγκεκριμένοι χαρακτήρες ελκύονται από το δράμα, αλλά οι συνεχείς καβγάδες, οι χωρισμοί και οι επανασυνδέσεις δεν μπορούν να γίνουν ο κανόνας σε καμία σχέση, λέει η Γκίλμπερτ. Είναι κάτι που πολύ απλά δεν γίνεται να διατηρηθεί.
«Αυτές οι σχέσεις ζουν από το δράμα – επικές μάχες, απιστίες, επανασυνδέσεις με σεξ,» λέει. «Συνήθως, οι δύο άνθρωποι αναζητούν την προσοχή και επιλέγουν να παραβλέψουν την ασυμβατότητα τους επειδή είναι εθισμένοι στην ένταση.»
Όταν η σχέση επιτέλους τελειώνει, είναι συνήθως επειδή ο ένας βαριέται τη ρουτίνα και κάνει δραματική έξοδο, «ανακουφίζοντας τους φίλους και την οικογένεια!» λέει η Γκίλμπερτ.
Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε αρχικά στην αμερικανική έκδοση της Huffington Post.