Ενώ η είδηση παραίτησης του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου κέντριζε το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων ενημέρωσης και τα τοπικά μέσα προσπαθούσαν αμήχανα να προσεγγίσουν τις πιθανές αιτίες μιας τέτοιας εξέλιξης- δεδομένης της ανελευθερίας του Τύπου στη γείτονα- μια άλλη αλλά σχετική είδηση που αναδημοσιεύτηκε από το Al Monitor φαίνεται να ρίχνει νέο φως στην όλη υπόθεση. Και όσο και εάν το περιεχόμενό της δεν έτυχε ευρείας προσοχής «έξω» από την Τουρκία, φαντάζει ως μια ιδιαίτερα σημαντική ψηφίδα σε όσα εκτυλίσσονται στην Άγκυρα τα τελευταία 24 ωρα. Στην πραγματικότητα «δικαιολογεί» μια πιθανή απομάκρυνση Νταβούτογλου από την κυβέρνηση με έναν πραγματικά αξιομνημόνευτο τρόπο και πάντα μέσα από τη ματιά του «καθεστώτος Ερντογάν».
Σύμφωνα λοιπόν με το Al Monitor, την 1η Μαϊου στον καθ' όλα ελεγχόμενο από το καθεστώς διαδικτυακό χώρο, έκανε την εμφάνισή του ένα πολιτικό blog και μέσα σε λίγες ώρες είχε τόσες επισκέψεις όσες δεν θα μπορούσε να φανταστεί ένα «μεγάλο» διαδικτυακό μέσο ενημέρωσης στην Τουρκία. Εξάλλου αυτός ήταν και ο σκοπός της δημιουργίας του blog. Να απευθυνθεί σε όλους τους Τούρκους πολίτες και να περάσει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα.
Διαβάστε επίσης:
Ο τίτλος του blog ήταν Pelican Brief – προφανώς «δανεικός» από την γνωστή ταινία του 1983- και είχε μόλις μια ανάρτηση. Για αυτή και μόνο φαίνεται άλλωστε πως «στήθηκε» το blog. Ο συγγραφέας της ανάρτησης δεν αποκαλύπτει την ταυτότητα του αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως «ένας από αυτούς που θα μπορούσε να θυσιάσει την ψυχή του για το αφεντικό». Η λέξη αυτή μάλιστα, «αφεντικό» επαναλαμβάνεται στο κείμενο 73 φορές και όπως ευρέως – και μάλλον δικαίως εικάζεται από συμφραζόμενα- εννοεί τον πρόεδρο της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αρκετοί δε εκτιμούν πως συντάκτης είναι δημοσιογράφος, του περιβάλλοντος του προέδρου που έγραψε το κείμενο έχοντας το «πράσινο φως», αν δεν του υπαγορεύθηκε κιόλας, από το «αφεντικό».
Στόχος; Ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Στο κείμενο ο πρωθυπουργός της χώρας που φαίνεται να έχει πέσει σε δυσμένεια από τον Ερντογάν, χαρακτηρίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ ως «προδότης». « Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι μια χώρα που εμπνέει φόβο και αποτελεί τη σκακιέρα για όλες τις υπερδυνάμεις...» αναφέρει ο συντάκτης και προειδοποιεί: «Ακόμα κι αν ανατρέψεις έναν προδότη, [αυτές οι υπερδυνάμεις] θα φέρουν εδώ έναν άλλο...Θα στρέψουν ακόμη και τον λαό μας εναντίον μας. Ανοίξτε λοιπόν τα μάτια σας και κοιτάξτε γύρω σας. Και δείτε ό,τι βλέπω και γω».
Ο συγγραφές-φάντασμα «βλέπει», όπως φαίνεται στη συνέχεια της ανάρτησης, τις «προδοσίες» του Νταβούτογλου. Ποιες είναι αυτές κατά τον συντάκτη και τον πιθανό εντολέα του:
- Απέτυχε στην διπλή αποστολή που του έδωσε ο Ερντογάν: να μην συνεργαστεί με τη Δύση και τον «δούρειο ίππο της εντός» της Τουρκίας που θέλουν να ανατρέψουν τον Ερντογάν και να «βοηθήσει στην μετάβαση στο προεδρικό σύστημα» (με εκχώρηση υπερεξουσιών στον πρόεδρο).
Ο Νταβούτογλου «κατηγορείται» πως άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με τη Δύση, τονίζεται πως έδωσε συνέντευξη στον «σατανικό» Economist, συναντήθηκε με Αμερικανούς τραπεζίτες, προσπάθησε να έχει τετ-α-τετ με τον Μπαράκ Ομπάμα και παρουσίασε το αποτέλεσμα των επαφών του με τον ευρωπαίους ηγέτες ως προσωπική του επιτυχία, ενώ «όλες οι επιτυχίες οφείλονται στον Ερντογάν». Ακόμη περισσότερο, τονίζεται πως δεν «υπερασπίστηκε» επαρκώς κατά την προεκλογική περίοδο την μετάβαση στο προεδρικό σύστημα. Βέβαια εάν το είχε κάνει το AKP μάλλον θα είχε χάσει τις εκλογές...
Επίσης κατηγορείται, προφανώς από τον ένοικο του Ακ Σαράι πως πήρε πολλές πρωτοβουλίες (σ.σ. το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία συνεχίζει να είναι ανάλογο με το δικό μας και ο πρωθυπουργός και το κυβερνητικό συμβούλιο λαμβάνει όλες τις αποφάσεις και όχι ο πρόεδρος της χώρας):
- προσπάθησε να περάσει τον «νόμο περί διαφάνειας»
- ενθάρρυνε τέσσερις υπουργούς που κατηγορούνται για διαφθορά να να δεχθούν να περάσουν από δίκη
- προσπάθησε να συνάψει ειρηνευτική συμφωνία με τον Κούρδουςενώ ο Ερντογάν είχε εγκαταλείψει αυτό σχέδιο
- διαφώνησε με τις συλλήψεις και φυλακίσεις δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών
Για όλα αυτά θεωρείται προδότης. Το ερώτημα βέβαια είναι, εάν αυτοί που διάβασαν όλα αυτά στην συγκεκριμένη ανάρτηση στο Pelican Brief αντιλαμβάνονται τον Νταβούτογλου ως προδότη ή ως πατριώτη.
Σε κάθε περίπτωση οι πραγματικοί λόγοι που θα οδηγήσουν ή όχι στην καρατόμηση του Νταβούτογλου, σίγουρα δεν έχουν δει ακόμη το φως της δημοσιότητας. Ο τρόπος όμως με το οποίο «παίζεται» το πολιτικό παιχνίδι στη Τουρκία είναι σίγουρα ενδιαφέρον – αν και όχι με την θετική έννοια του όρου.