Ο άνθρωπος εδώ και πολύ καιρό επιδρά πάνω στα τοπία και τη μορφολογία της Γης- αλλά πλέον μπορεί να ειπωθεί πως κάνει το ίδιο και στον περιβάλλοντα διαστημικό χώρο, όπως διαπίστωσαν επιστήμονες.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της NASA, ανακαλύφθηκε πως ένα συγκεκριμένο είδος τηλεπικοινωνιών (VLF- very low frequency) αλληλεπιδρά με σωματίδια στο Διάστημα, επηρεάζοντας το πώς και προς τα πού κινούνται. Κάποιες φορές, αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να δημιουργήσει ένα «φράγμα/ ασπίδα» γύρω από τη Γη, εναντίον ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας που έρχεται από το Διάστημα, δρώντας προστατευτικά.
Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας, που εντάσσονται στο πλαίσιο ενός εκτενούς paper σχετικά με το πώς επηρεάζει η ανθρώπινη δραστηριότητα τον διαστημικό καιρό, δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Space Science Reviews. «Ένας αριθμός πειραμάτων και παρατηρήσεων έδειξαν ότι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, σήματα ραδιοεπικοινωνιών στο εύρος συχνότητας VLF μπορούν να επηρεάσουν τις ιδιότητες του περιβάλλοντος ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας γύρω από τη Γη» είπε ο Φιλ Έρικσον, αναπληρωτής διευθυντής στο MIT Haystack Observatory, στη Μασαχουσέτη.
Τα σήματα VLF μεταδίδονται από επίγειους σταθμούς σε μεγάλη ισχύ για επικοινωνία με υποβρύχια που κινούνται στους βυθούς των ωκεανών. Αν και αυτά τα κύματα προορίζονται για τηλεπικοινωνίες κάτω από την επιφάνεια, εκτείνονται και πέρα από την ατμόσφαιρα, καλύπτοντας τη Γη με μια «ασπίδα/ φούσκα» VLF. Η «φούσκα» αυτή είναι ορατή και από διαστημόπλοια που βρίσκονται ψηλά πάνω από την επιφάνεια της Γης, όπως τα Van Allen Probes της NASA, που μελετούν τα ηλεκτρόνια και τα ιόντα στον διαστημικό χώρο γύρω από τη Γη.
Τα σκάφη αυτά παρατήρησαν μια περίεργη σύμπτωση: Η εξωτερική έκταση της «φούσκας» VLF αντιστοιχεί σχεδόν ακριβώς στην άκρη των ζωνών ακτινοβολίας Van Allen (στρώμα φορτισμένων σωματιδίων που διατηρούνται στη θέση τους από τα μαγνητικά πεδία της Γης). Ο Νταν Μπέικερ, διευθυντής του Εργαστηρίου Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, χαρακτήρισε αυτό το όριο «αδιαπέραστο φράγμα», και εικάζει πως αν δεν υπήρχαν ανθρώπινες εκπομπές VLF, θα βρισκόταν μάλλον πολύ πιο κοντά στη Γη.
Με περαιτέρω μελέτη, οι εκπομπές VLF ενδεχομένως να αξιοποιηθούν ως τρόπος απομάκρυνσης ακτινοβολίας από τον διαστημικό χώρο γύρω από τη Γη. Όπως αναφέρει η NASA, ήδη είναι σε εξέλιξη σχέδια για δοκιμές εκπομπών VLF στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας για να διαπιστωθεί εάν μπορούν να απομακρύνουν φορτισμένα σωματίδια- τα οποία εμφανίζονται σε περιόδους έντονου διαστημικού καιρού, όπως όταν ο Ήλιος εκπέμπει μεγάλα νέφη σωματιδίων και ενέργειας.