Το κέρδος για την Ελλάδα από το Eurogroup της Δευτέρας είναι ότι θα πρέπει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ όχι για 10 χρόνια αλλά για τέσσερα χρόνια μετά το 2018, ότι το ετήσιο κόστος για την εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνά το 15%, ενώ χαιρετίστηκε από όλες τις πλευρές η ψηφισμένη συμφωνία για τα ζητήματα της β΄ αξιολόγησης.
Και ότι πλέον όλη η πολιτική πίεση πέφτει πάνω στον Σόιμπλε που αρνήθηκε να ποσοτικοποιήσει τα μέτρα απομείωσης και αντιπρότεινε πολιτική δήλωση, ενώ η Αθήνα, παρά την περί του αντιθέτου επιδίωξη του Βερολίνου, είναι έξω από το κάδρο των ευθυνών – χαρακτηριστική είναι η δήλωση Μοσκοβισί για εφαρμογή των 104 από τα 140 προαπαιτούμενα. Αυτό που θα κάνει πλέον η ελληνική κυβέρνηση είναι να ασκήσει πολιτική πίεση – και με την εμπλοκή του Αλέξη Τσίπρα – ώστε στις 15 Ιουνίου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.
Ήδη η 40λεπτη επικοινωνία Τσίπρα – Μακρόν επιβεβαίωσε ότι η Γαλλία συνεχίζει να είναι στο πλευρό της Ελλάδος. Πολύ σημαντική και θετική ήταν η στάση του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας Λεμέρ τόσο στο Eyrogroup όσο και στην διαβούλευση με τους άλλους τρεις παράγοντες (Ντάισελμπλουμ, Σόιμπλε, Τόμσεν). Ο Λεμέρ, όπως και η Ιταλία και η Πορτογαλία, «πρωταγωνίστησε» στην απόρριψη μίας ασαφούς και μη ποσοτικοποιημένης διατύπωσης σχετικά με τα μέτρα που θα ληφθούν για το ελληνικό χρέος.
Η επιμονή του Σόιμπλε να υπάρξει απλώς μία δήλωση – δέσμευση του Eurogroup πως θα γίνει «ότι χρειαστεί» μετά το 2018 για το ελληνικό χρέος ουσιαστικά οδήγησε στη μη επίτευξη συμφωνίας. Στη συνεδρίαση συντάχθηκαν τρία προσχέδια απόφασης και έγινε σειρά διαβουλεύσεων ανάμεσα στα μέρη με το ΔΝΤ και την Γερμανία να κάνουν πότε μπρος και πότε πίσω αλλά ποτέ να μην βρίσκουν μία κοινή θέση.
Τώρα όμως που όλα είναι περισσότερο καθαρά, αυτό που θα επιχειρήσει η Αθήνα είναι να διαμορφώσει θετικότερους συσχετισμούς εντός του Eurogroup και να φροντίσει το ΔΝΤ να μην κάνει πίσω. Τις επόμενες ημέρες εκτιμάται ότι ο πρωθυπουργός θα έχει επικοινωνίες με την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ίσως και με τον διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι με τον οποίο πρέπει να συζητήσει τους όρυς ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση.