Μπορεί να φαντάζει δημοσιογραφικό κλισέ, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο. Η σημερινή βομβιστική επίθεση που στοίχισε την ζωή σε τουλάχιστον 86 συνανθρώπους και εκατοντάδες τραυματίες δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από μια τραγική και αιματηρή υπενθύμιση για την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η γειτονική μας χώρα.
Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί είναι οι κατηγορίες που εξαπολύουν οι Κούρδοι ότι η τρομοκρατική επίθεση ήταν ενορχηστρωμένη και οργανωμένη από τις μυστικές υπηρεσίες και το παρακράτος που σε έναν βαθμό συνεχίζει να ορίζει τα πεπραγμένα σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής.
O Toύρκος Πρόεδρος έσπευσε να καταδικάσει την επίθεση και να καλέσει για ενότητα σε μια στιγμή που η ρητορική του τελευταίου διαστήματος από τον ίδιο και πρωτοκλασάτα στελέχη του Κυβερνώντος κόμματος έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κλίμα που δεν ήθελε τίποτα παραπάνω από μια απλή αφορμή για να ξεσπάσει και να αφήσει στο πέρασμα του θύματα. Απόδειξη της ρητορικής και της στόχευσης της Κυβέρνησης αποτελεί η προσπάθεια του Τούρκου, υπηρεσιακού, πρωθυπουργού Αχμέντ Νταβούτογλου, να συνδέσει τις επιθέσεις από Κούρδους αυτονομιστές σε Τούρκους στρατιώτες με τις σημερινές επιθέσεις.
Ο Σερκάν Ντερμιτάς, ηγέτης του φιλοκουρδικού κόμματος, και μεγάλη έκπληξη των προηγούμενων εκλογών σε δηλώσεις του ήταν σαφής. Κατηγόρησε ευθέως τον Τούρκο πρόεδρο για την τρομοκρατική επίθεση αλλά και για την «προβληματική» και «ελλιπή» αστυνομική έρευνα που έχει λάβει για τις προηγούμενες επιθέσεις. «Είναι μια ευθεία επίθεση του Κράτους ενάντια στον λαό του», πρόσθεσε.
H σημερινή επίθεση , που θεωρείται η πιο αιματηρή τρομοκρατική επίθεση στην Τουρκία έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και στον χώρο της διανόησης με την γνωστή συγγραφέα Ελίφ Σαφάκ να δηλώνει , ότι «χιλιάδες αθώες καρδιές που διαδήλωναν για την ειρήνη, σταμάτησαν σήμερα με βάρβαρο τρόπο».
Είναι φανερό ότι η Τουρκία και το μοντέλο εξουσίας του Ταγίπ Ερντογάν φτάνει στα όρια του. Τα μέτωπα είναι πολλά, διαφορετικά και με ιδιαίτερη δυναμική το καθένα. Η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει την αναζωπύρωση των εθνοτικών διαφορών της σε μια περίοδο που βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει στις εξελίξεις στην Συρία. Παράλληλα, οι συνεχείς επιθέσεις σε δημοσιογράφους και εφημερίδες σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές στην οικονομία, δημιουργούν μια ζοφερή προοπτική για το μέλλον όχι μόνο του ίδιου του Τούρκου Προέδρου αλλά και της Τουρκίας.
Ένα είναι δεδομένο. Ότι λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου, ο ολισθηρός δρόμος του αυταρχισμού του Ερντογάν δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όχι μόνο γιατί είναι θνησιγενής για τον ίδιο. Αλλά κυρίως γιατί έχει αρχίσει να μετράει ανθρώπινες ζωές.