Θυμάμαι να φτάνω στην Ύδρα για πρώτη φορά σε μια εκδρομή στην τελευταία τάξη του Δημοτικού. Θυμάμαι να νιώθω μια ενέργεια που με συνεπήρε. Το απέδωσα στον ενθουσιασμό της ηλικίας. Μέσα μου όμως κάτι μου έμεινε και από τότε έχω επισκεφτεί την Ύδρα πέντε φορές και κάθε φορά νιώθω το ίδιο. Μια αρχοντική και ευγενική παρουσία.
Η Ύδρα πήρε το όνομα της από τα άφθονα νερά που ανάβλυζαν από τις πλούσιες πηγές που είχε στην αρχαιότητα. Χρησιμοποιήθηκε από νωρίς ως ναυτικός σταθμός και παρουσίασε μεγάλη άνθηση στο εμπόριο στο τέλος του 18ου και αρχές του 19ου αιώνα. Η Ύδρα, μαζί με τις Σπέτσες και τα Ψαρά, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 διαθέτοντας εμπορικό στόλο. Υδραίοι όπως ο Μιαούλης, ο Βούλγαρης, ο Πιπίνος και ο Κριεζής αναδείχτηκαν κορυφαίες φυσιογνωμίες της Επανάστασης.
Η Ύδρα είναι χτισμένη αμφιθεατρικά και έτσι όταν φτάνεις στο λιμάνι νιώθεις ότι όλο το νησί έχει μαζευτεί για να σε προϋπαντήσει. Από μακριά μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής που ο ζωγράφος έχει διαλέξει τον τέλειο συνδυασμό χρωμάτων και αναλογιών. Η Ύδρα έχει ένα δικό της φως, στο οποίο απoδίδω και αυτή την ενέργεια που νιώθω κάθε φορά που είμαι εκεί.
Η Ύδρα είναι το νησί της απόλυτης ισορροπίας. Είναι επιβλητική αλλά και ταυτόχρονα προσιτή. Περιβάλλεται από βράχους αλλά και από απέραντο γαλάζιο. Κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και Μεσογειακή ομορφιά. Δεν έχει αυτοκίνητα αλλά πανέμορφα και γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια, των οποίων μόνιμοι κάτοικοι είναι τα περίφημα γαϊδουράκια της Ύδρας. Δεξιά και αριστερά από το λιμάνι, οι Προμαχώνες με τα κανόνια προστατεύουν το νησί.
Στο κέντρο του λιμανιού βρίσκεται ο Καθεδρικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που χτίστηκε το 1648. Μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και δύο μαρμάρινα καμπαναριά, που στο εσωτερικό της έχει δύο ασημένιους πολυελαίους και ένα χρυσό εξάφωτο που έχει επάνω του τις κεφαλές των Λουδοβίκων της Γαλλίας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ύδρα είναι ένα υπόδειγμα εκλεπτυσμένης αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Πανέμορφα πέτρινα Αρχοντικά κάνουν την παρουσία τους αισθητή όπου και αν κοιτάξεις. Τα πιο πολλά χτίστηκαν στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα, εποχή μεγάλης οικονομικής ευμάρειας για το νησί. Όπως γράφει ο Γιώργος Προκοπίου στο βιβλίο του «Η αρχιτεκτονική των Αρχοντικών της Ύδρας», οι τότε πλοιοκτήτες ήθελαν να εισαγάγουν στην Ύδρα τα χαρακτηριστικά μιας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Και το έκαναν με τον πιο άψογο τρόπο. Ανάμεσα τους το Αρχοντικό του Λάζαρου Τσαμαδού- η σημερινή Σχολή Εμποροπλοιάρχων, το Αρχοντικό του Κριεζή- το σημερινό Γηροκομείο και το ιστορικό Αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη- σημερινό παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Νησί ιδανικό για φυσιολάτρεις, καθώς 80 χιλιόμετρα από μονοπάτια απλώνονται σε όλο το νησί. Υπάρχουν περίπου 10 διαδρομές, με όμορφες εναλλαγές χλωρίδας και πανίδας. Στο κέντρο του νησιού υψώνεται το ψηλότερο βουνό της Ύδρας, ο Έρως που προσφέρει επιβλητική θέα που κόβει την ανάσα.
Η Ύδρα δεν φημίζεται για τις παραλίες της αλλά πολύ κακώς όμως! Έχει πανέμορφες παραλίες με πεντακάθαρα νερά. Ανάμεσα τους η Σπηλιά, κοντά στο λιμάνι που προσφέρεται για βουτιές από βράχια. Η Υδρονέτα προσφέρεται και αυτή για μακροβούτια από τα βράχια και πεντακάθαρα βαθιά νερά. Το Αυλάκι βρίσκεται ανάμεσα στην παλιά γέφυρα της Αγίας Άννας και το Αρχοντικό του Μπουντούρη. Παραλία με βότσαλα και νερά σαν καθρέφτης.
Μετά το Αυλάκι, συναντάμε το Καμίνι, ένα μικρό και γραφικό ψαρολίμανο και το Μικρό Καμίνι, μια οργανωμένη μικρή παραλία. Στα Καμίνια θα βρείτε και γραφικά ταβερνάκια. Η περιοχή του Παλαμίδα προσφέρει μικρή παραλία με άμμο, ενώ ο Μώλος είναι ένας ήσυχος όρμος. Το Μπίστι είναι ο νοτιότερος όρμος του νησιού όπου υπάρχει οργανωμένη παραλία. Μερικές απόκρημνες παραλίες είναι προσβάσιμες με τα τοπικά καραβάκια.
Η Ύδρα είναι ο ιδανικός τόπος για έμπνευση αλλά και για αυτοσυγκέντρωση. Ήταν από παλιά τόπος καλλιτεχνικός. Εδώ βρήκε έμπνευση ο θρυλικός τραγουδιστής και ποιητής Leonard Cohen. Το 1960 αγόρασε ένα σπίτι στην Ύδρα, μια κίνηση που όπως είπε ο ίδιος οτι ήταν η πιο έξυπνη της ζωής του, καθώς το νησί του χάρισε αυτοπεποίθηση, ηρεμία και έμπνευση.
Αλλά και ο Αμερικάνος συγγραφέας Henry Miller βρήκε καταφύγιο και έμπνευση στην Ελλάδα και στο οδοιπορικό βιβλίο του Ο Κολοσσός του Αμαρουσίου το 1941 έγραψε για την Ύδρα,
«Υπάρχουν μόνο δύο χρώματα, μπλε και άσπρο, και το λευκό είναι φρεσκοασβεστωμένο κάθε μέρα. Αισθητικά είναι τέλεια, η ίδια η επιτομή της άψογη αναρχίας που αντικαθιστά, επειδή περιλαμβάνει και υπερβαίνει όλες τις τυπικές ρυθμίσεις της φαντασίας. Η Ύδρα αποτελεί παύση στην παρτιτούρα της δημιουργίας, ενός εξαίρετου καλλιγράφου»
Ύδρα: το νησί της ήσυχης δυναμικότητας και της αρχοντικής πολυτέλειας. Καθώς θα είστε στο λιμάνι περιμένοντας το καράβι της επιστροφής, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τα περίφημα Υδραίικα αμυγδαλωτά. Θα σας αφήσουν μια γλυκιά ανάμνηση!