Επιστήμη και Πολιτισμός στην Κρήτη

Δεν είμαι σίγουρος αν κατά την διαδικασία της ανθρώπινης εξέλιξης, είναι η Όρασή μας, αυτά που βλέπουμε, που διαμορφώνουν την ψυχή μας ή αν είναι η ίδια η ψυχή μας, που επιθυμώντας να δει μέσα από τα δικά της μάτια διαμορφώνει την όρασή μας.», λέει ο καθηγητής της Οφθαλμολογίας Ιωάννης Παλλήκαρης διακεκριμένος και πολυβραβευμένος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πρώην πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης.
lena pagoni

«Δεν είμαι σίγουρος αν κατά την διαδικασία της ανθρώπινης εξέλιξης, είναι η Όρασή μας, αυτά που βλέπουμε, που διαμορφώνουν την ψυχή μας ή αν είναι η ίδια η ψυχή μας, που επιθυμώντας να δει μέσα από τα δικά της μάτια διαμορφώνει την όρασή μας.», λέει ο καθηγητής της Οφθαλμολογίας Ιωάννης Παλλήκαρης, διακεκριμένος και πολυβραβευμένος στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πρώην πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης.

Και συνεχίζει:

«Δεν είμαι σίγουρος στην περίπτωση του Ελ Γκρέκο -εκείνου του προδρόμου του Εξπρεσιονισμού, που νόμιζαν ότι πρόκειται, είτε περί τρελού, είτε περί ατόμου με σοβαρές διαταραχές στην όραση -ότι δεν ήταν η ίδια του η ανάγκη να βλέπει τις φιγούρες του να ατενίζουν ψηλά προς τον ουρανό, που γέννησε τον αστιγματισμό του και τον έκανε να ζωγραφίζει τις επιμήκεις, ασκητικές του φιγούρες.

Η ανάγκη αυτή μπορεί να πήγασε και από την εσφαλμένη, αλλά επικρατούσα ερμηνεία της λέξης άνθρωπος «ως αυτός» που κοιτάζει προς τον Θεό.

Ξέρω όμως με σιγουριά, ότι δε θα μου έλειπε ένας τέτοιος Ελ Γκρέκο, χωρίς τους αστιγματικούς πίνακές του!»

(Από αριστερά: Λ. Παγώνη, Γ. Παλλήκαρης, Γ. Βότσης, Β. Τερζάκη)

Χορεύοντας στα βουνά της Κρήτης

Όμορφα λόγια του καθηγητή.

Μια εξέχουσα προσωπικότητα. Δε φτάνει, που είναι απόλυτα αφοσιωμένος και αφιερωμένος στην Επιστήμη του, είναι και εξαιρετικά πολυπράγμων. Έχει καλές σχέσεις με την κοινωνία. Τη φύση. Τη θάλασσα. Με τη ζωή! Τη χαρά της. Τον έρωτα: Έχοντας δίπλα του μια γυναίκα σαν την Βαρβάρα Τερζάκη.

Είναι ζωηρός και πληθωρικός, όχι και πολύ συχνό στους καλούς επιστήμονες.

Τον είδαμε να διασχίζει τα καλντερίμια στο Παλιό Λιμάνι στα Χανιά με ποδήλατο... Του το «δανείστηκα» μάλιστα, γιατί ζήλεψα, ή έτσι έκανα κι εγώ την βόλτα μου... Αξέχαστα με το Ηλιοβασίλεμα.

Τον είδαμε να συγκινείται με τα «Ριζίτικα», που τα τραγούδαγαν Μαυροφορεμένοι Κρητίκαροι, σε εκδήλωση που οργάνωσε στο Κέντρο Μεσογειακής Αρχιτεκτονικής, στα Χανιά στο Άρσεναλ.

Και το καλύτερο να χορεύει Κρητικούς χορούς, μαζί με τη Βαρβάρα. Πετούσαν σχεδόν, στον ήχους της Λύρας του Μ. Τζουγανάκη, ανάμεσα στα μποστάνια στο Φαράγγι, στο ορεινό χωριό Δελιανά, του νομού Χανίων.

Μαγεύτηκαν οι γιατροί καλεσμένοι του, Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι συνάδελφοί του. Είχε προηγηθεί μια ξενάγηση σε ένα χώρο αυθεντικής παραγωγής Κρητικού Λαδιού, στον Άστρικα, με θέα τα βουνά και τα Φαράγγια. Οι αδελφοί Δημητριάδη εγκατέλειψαν την Αθήνα, στο Ψυχικό, κι εγκαταστάθηκαν εκεί σε μια άγρια πανέμορφη ερημιά για το Λάδι τους «BIOLEA».

Εύγε!

Πρωτοπορίες της όρασης

Αφορμή για αυτή την έντονη γεύση, τη φιλόξενη, της Κρήτης ήταν το Παγκόσμιο Οφθαλμολογικό Συνέδριο με τίτλο «ΑΙΓΑΙΟ» στο Κολυμπάρι Χανίων, που οργάνωσε, σε συνεργασία με το Βαρδινογιάννειο Εργαστήριο Οφθαλμού του Πανεπιστημίου της Κρήτης.

Στα πλαίσια του Συνεδρίου, που γίνεται για 25ο χρόνο με τη συμμετοχή κορυφαίων παγκοσμίως επιστημόνων της Οπτικής και της Όρασης, τιμώντας και τα 25 χρόνια της τεχνικής Lasik, την οποίαν ανακάλυψε ο καθηγητής Ι. Παλλήκαρης και αφορά στη διόρθωση διαθλαστικών ανωμαλιών με την χρήση laser με την οποία χειρουργούνται καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι σ΄ όλον τον κόσμο.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η Έκθεση, με την προσωπική συλλογή του Έλληνα καθηγητή, με σπάνια οφθαλμολογικά εργαλεία και μηχανήματα από τον περασμένο αιώνα, με τίτλο «Η μετάβαση από το Νυστέρι στο Laser», που έγινε στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.

Η αύρα της Αθήνας

Η διεθνής αυτή επιστημονική συνάντηση έγινε σε έναν εντυπωσιακά όμορφο χώρο, δίπλα στη θάλασσα στο Βραβευμένο ξενοδοχείο «Avra Imperial» στο Κολυμπάρι Χανίων, με τους ξένους κυρίως ενοίκους, Σκανδιναβούς στην πλειοψηφία τους, να το απολαμβάνουν και να δηλώνουν πόσο αγαπούν την χώρα μας.

Η ιδιοκτήτρια Αθηνά Χανιωτάκη, μια νέα δυναμική, γυναίκα, με εξαιρετικές σπουδές, ανησυχίες, ευαισθησίες, πανταχού παρούσα ελέγχει τα πάντα όπως λέει παρά τις τεράστιες δυσκολίες, που αντιμετωπίζει, σήμερα ο Τουρισμός μας, η επίμονη προσπάθειά της για ποιοτικές υπηρεσίες -και προσωπική και οικογενειακή- συνεχίζεται...

Με το ίδιο πάθος μιλάει για τον Τουρισμό, το μεγάλο κεφάλαιο της Οικονομίας μας, του Πολιτισμού μας της Ελλάδας, ο δυναμικός, επίσης, επιχειρηματίας Αλέξανδρος Αγγελόπουλος, με τεράστια τουριστική μονάδα και στην Κρήτη (ALDEMAR).

Καλά παραδείγματα της μεγάλης προσπάθειας, παρά τις επιβαρύνσεις, για την προβολή της Ελλάδας και του Τουρισμού.

Πανεπιστήμιο των όρεων

Και μόνον η ονομασία του, Πανεπιστήμιο στα βουνά φτιάχνει τη διάθεση. Ιδρύθηκε από τον καθηγητή Παλλήκαρη. Καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, μεγάλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού και τεχνίτες και κτηνοτρόφους, μαστόρους του λαϊκού βίου της Κρήτης με στόχο την διαφύλαξη και μελέτη του τρόπου ζωής των ορεινών Κοινοτήτων.

Εδώ η Βαρβάρα Τερζάκη με την δράση της στην Αποστολή Πηνελόπη Gandi έχει κάνει καταπληκτική δουλειά συλλέγοντας υλικό με την Υφαντική, γνωρίζοντας από κοντά ανθρώπους και μεθόδους. Όπως λέει η ίδια η Αποστολή αυτή υφαίνει την ιστορία και διδάσκει τα παιδιά στα Σχολεία. Το έργο της παρουσίασε σε Έκθεση στον Μουσείο Ηρακλείου.

Του Μύρωνα

Αξέχαστη εμπειρία ήταν η επίσκεψη στον παραδοσιακό κρητικό οικισμό στα Καψαλιανά του 1600 - τέλος της Ενετικής Περιόδου. Δίπλα στην ιστορική Μονή Αρκαδίου το σημαντικότερο Μοναστήρι του νησιού. Έχει χαρακτηρισθεί με Προεδρικό Διάταγμα υψηλής Πολιτιστικής Αξίας.

Εκεί, πριν μερικές δεκαετίες, ο αρχιτέκτονας Μύρων Τουπογιάννης, ενδιαφέρουσα, έντονη προσωπικότητα, με καλλιέργεια, ευγένεια, κι ευαισθησίες ανέλαβε την αναβίωση του χωριού. Διατηρώντας ακέραιη την αυθεντική αρχιτεκτονική, με σεβασμό στην λεπτομέρεια στην παράδοση, με λαξεμένη πέτρα στις σκάλες, τις καμάρες κατέληξε στο «Καψαλιανά Village».

Το κόσμημα του όλου έργου είναι ο Μουσειακός χώρος με το Παλιό Λιοτρίβι του 1763.

Καινούργια πνοή στην ιστορική περιοχή.