Διδάσκω στα ελληνικά δημόσια σχολεία δέκα χρόνια. Από την πρώτη στιγμή συνειδητοποίησα πως στα σχολεία μας χρειαζόμαστε περισσότερα χαμόγελα. Παιδιά περισσότερο ευτυχισμένα. Ένα μεγαλύτερο δίχτυ ασφαλείας.
Βλέπω καθημερινά παιδιά που στα διαλείμματα κάθονται μόνα τους σε μια γωνιά, παιδιά κλεισμένα στον εαυτό τους, παιδιά που δε θέλουν να πάνε καν στο σχολείο. Το παν είναι να έχουν καλή ψυχολογία. Τα μαθήματα έρχονται δεύτερα. Όπως συμβαίνει και με εμάς. Κανένας δεν αποδίδει ικανοποιητικά στη δουλειά του εάν δεν έχει καλή ψυχολογία.
- Πώς ο μικρός Άρης θα έχει όρεξη να διαβάσει όταν έχει στοχοποιηθεί από τους συμμαθητές του μόνο και μόνο επειδή έχει λίγα παραπανίσια κιλά;
- Πώς ο Νίκος θα πηγαίνει με όρεξη και χαρά στο σχολείο του όταν ξέρει πως οι «νταήδες» του σχολείου, του την έχουν «στημένη» όπως και κάθε μέρα γιατί απλά και μόνο επειδή είναι από την Αλβανία; Είναι παιδιά που υποφέρουν.
- Όπως και η Μαίρη που έβαλε σιδεράκια στα δόντια ή η Φωτεινή που είναι καινούρια και ήρθε από άλλο σχολείο. Αυτές και άλλες τόσες περιπτώσεις, κάνουν τα παιδιά μας να υποφέρουν καθημερινά.
Προσοχή! Δεν είναι μόνο τα θύματα του bullying, αλλά και οι θύτες που υποφέρουν και που μας χρειάζονται δίπλα τους. Σίγουρα θα θέλαμε όλοι ένα σχολείο δίχως bullying. Θα ήταν ιδανικό. Αυτό όμως που είναι εφικτό, είναι να περιοριστούν τα περιστατικά αυτά. Εμείς, εκπαιδευτικοί και γονείς μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα αυτή. Ποια είναι όμως η βάση αυτής της αλλαγής; Η απάντηση είναι «η αγάπη». Πρέπει να δίνουμε αγάπη στα παιδιά μας. Να τη λαμβάνουν ώστε να τη δίνουν κι αυτά στους γύρω τους. Η έλλειψή της δημιουργεί προβληματικές/ παραβατικές συμπεριφορές. Ας είμαστε κοντά τους.
Να αφουγκραζόμαστε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους. Να συζητάμε μαζί τους χωρίς να έχουμε την τάση να τους κρίνουμε ή να τους τιμωρούμε. Να επιδιώκουμε μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους. Να ενισχύουμε την αυτοπεποίθησή τους και να τους δείχνουμε τον δρόμο, τον τρόπο να αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους περιστατικά.
Μόνο με αυτόν τον τρόπο δε θα φοβούνται να πουν ο,τιδήποτε τους απασχολεί ή τους συμβαίνει.
Γιατί το bullying είναι ένα τέρας που υπάρχει και συνεχώς μεγαλώνει και που τρέφεται με τη σιωπή τους. Σημαντικότερη όλων λοιπόν... η αγάπη!