Τον συμπαθείς ή τον αντιπαθείς ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε την μεγαλύτερη επιστροφή στην πολιτική ιστορία των ΗΠΑ. Όλα συντείνουν ότι από το 2016 όταν πρώτη φορά κατέβηκε, το 2020 που έχασε και το 2024 που κέρδισε, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, κέρδισε περισσότερους ψήφους. Το 2024 φαίνεται να είναι -και για πρώτη φορά στις εκλογικές του αναμετρήσεις- ο νικητής του συνόλου των ψήφων.
Αν κάνουμε αυτή την καταγραφή τελειώνει πρακτικά κάθε άλλη συζήτηση. Η πολιτική είναι αυτή, η Δημοκρατία είναι αυτή και βγήκε ένας νικητής. Για την προεκλογική περίοδο αξίζει να υπογραμμίσουμε τρία σημεία
(1) η απίστευτη γλώσσα των δύο υποψηφίων. Τρομάζει η πιθανότητα αυτή να είναι η νέα κανονικότητα στην πολιτική αντιπαλότητα.
(2) η υιοθέτηση και η χρησιμοποίηση ψεύτικων ειδήσεων (fake news). Τα συνήθη αποδεκτά μικρά ψέματα της προεκλογικής περιόδου έγινα μεγάλα τρανταχτά ψέματα και πήραν διαστάσεις επιδημίας.
(3) Τα ποσά που ξοδεύτηκαν σε αυτή την προεκλογική καμπάνια. Καμάλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ έχουν δαπανήσει μαζί 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια στον αγώνα τους για τον Λευκό Οίκο, καθιστώντας την προεδρική εκστρατεία του 2024 τις πιο ακριβές γενικές εκλογές στις ΗΠΑ στην ιστορία. Περίπου οι μισές από όλες τις δαπάνες κατά τη διάρκεια της προεδρικής κούρσας έχουν κατευθυνθεί προς τη διαφήμιση και τα μέσα ενημέρωσης με την Κάμαλα Χάρις να έχει δαπανήσει πάνω από 1,05 δισεκατομμύρια δολάρια για παραδοσιακές διαφημίσεις και διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις επτά αμφίρροπες πολιτείες (swing states). Τείνω να συμφωνήσω με την φράση πολιτικού αναλυτή σε ξένο ειδησεογραφικό μέσο ότι η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κανείς στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης των ΗΠΑ είναι να αγοράσει ένα τοπικό κανάλι σε μια από αυτές.
Tι θα γίνει την επόμενη μέρα; Αν μείνουμε στις δηλώσεις του και τις κυριότερες πολιτικές του εκφρασμένες απόψεις ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εξαιρετικά πιθανό:
(1) να διαχειριστεί το σημαντικότατο οπλοστάσιο των ομοσπονδιακών εξουσιών που θα έχει για να εφαρμόσει την πιο θεαματική καταστολή της μετανάστευσης στη σύγχρονη Ιστορία
(2) να άρει όλους τους περιορισμούς στην παραγωγή ορυκτών καυσίμων που επέβαλε ο Τζο Μπάιντεν για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής
(3) να εισάγει σταδιακά ένα σύστημα καθολικών, βασικών δασμών στα περισσότερα ξένα προϊόντα [αν κι αυτό είναι ένα θέμα που έχει ήδη σηκώσει πολλές συζητήσεις σε Ρεπουμπλικανικές Δεξαμενές Σκέψεις (Think Tanks)],
(4) να εστιάσει την εκπαίδευση στην προετοιμασία των παιδιών για την εργασία
(5) να κάνει ότι περνάει από το χέρι να τερματίσει τις πρώτες μέρες της θητείας του τον πόλεμο στην Ουκρανία
(6) να προσπαθήσει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης.
Εκείνο το οποίο σίγουρα συμβαίνει δεν είναι μόνο η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ. Το σύνολο του αμερικανικού λαού κάνει μια στροφή προς το ρεπουμπλικανικό κόμμα αφού την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι πολύ πιθανό οι ρεπουμπλικάνοι να κερδίζουν την πλειοψηφία και στη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αν το καταφέρουν θα είναι ένας θρίαμβος. Στην πολύ πρόσφατη ιστορία τo είχε πετύχει ο Τζορτζ Μπους το 2003-2007 και ο Μπάρακ Ομπάμα το 2009-2011.
Για το τι θα μας ξημερώσει μετά την 1η Ιανουαρίου 2025 πάντως κανείς δεν ξέρει. Ο θριαμβευτής Ντόναλντ Τραμπ θα εκδικηθεί όποιον-α τον πολέμησε από φυσικό πρόσωπο ως νομικό πρόσωπο, από Πολιτεία των ΗΠΑ έως κράτος της παγκόσμιας κοινότητας ή θα δείξει μεγαθυμία; Μόνο ο ίδιος το γνωρίζει. Σε κάθε περίπτωση το ραντεβού που έχει πλέον είναι μόνο με την Ιστορία.