Λουμπάγκο είναι μία ελληνική ορολογία που αντιστοιχεί στον οσφυϊκό πόνο. Προήλθε από την αγγλική λέξη lumbar spine που σημαίνει οσφυϊκή μοίρα. Αντικατοπτρίζει ένα οξύ περιστατικό οσφυαλγίας και συνήθως χρησιμοποιείται από τους ασθενείς.
Οσφυαλγία αφορά τον πόνο που βιώνει ο άνθρωπος κυρίως στο οξύ στάδιο (δηλαδή το πρώτο διάστημα) μετά τα πρώτα συμπτώματα που εκδηλώνονται.
Οπως γράφει ο Γιώργος Σιδηρόπουλος, φυσικοθεραπευτής, με έδρα την Κατερίνη, τα βασικά συμπτώματα στο λουμπάγκο στη μέση συνήθως είναι έντονος πόνος, πλήρη δυσκαμψία σε τέτοιο σημείο που ο ασθενής ακινητοποιείται. Το επεισόδιο οσφυαλγίας επηρεάζεται άμεσα από τους μύες του κορμού, του ισχίου και συγκεκριμένα τους ισχιοκνημιαίους (δικέφαλος μηριαίος, ημιτενοντώδης και ημιυμενώδης) καθώς και με τον λαγονοψοίτη μυ.
Ο τελευταίος μάλιστα, έχει συσχετιστεί ως η «πηγή πρόκλησης του λουμπάγκου», καθώς η λειτουργία του αφορά στην σύγκλιση κορμού και ισχίου κάτι που χαρακτηρίζει την παθολογία του λουμπάγκο.
Λουμπάγκο και Θεραπεία
Η θεραπευτική προσέγγιση σε ένα λουμπάγκο (οξύ επεισόδιο οσφυαλγίας) περιλαμβάνει κυρίως ξεκούραση / ακινητοποίηση, ήπια φαρμακευτική αγωγή (παυσίπονα) για την διαχείριση της συμπτωματολογίας και καλό ύπνο (σε διάρκεια και ποιότητα ύπνου).
Αφού μειωθούν σημαντικά τα συμπτώματα ο ασθενής οφείλει να ακολουθήσει ήπια δραστηριότητα (ειδικές ασκήσεις) ισομετρικής συστολής που θα βοηθήσουν στην πρώιμη επαναφορά της λειτουργικότητας (κορμός, ισχίο).
Σε κάθε περίπτωση, όταν πάθουμε λουμπάγκο στη μέση μας, συστήνεται η επικοινωνία με τον προσωπικό ιατρό ή φυσικοθεραπευτή για την συμβουλευτική διαχείριση του πόνου και την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση θα βοηθήσει να απαντηθούν βασικές ερωτήσεις που θα κατατάξουν τον τραυματισμό ως προς την σοβαρότητα του, την ευαισθησία και την φύση που προκλήθηκε.
Πλάνο αποκατάστασης κατά την θεραπεία
- Ακινητοποίηση: Αποφυγή υπερβολικών κινήσεων που θα επιφέρουν επιπλέον πόνο
- Ανακούφιση: Παυσίπονα, ενέσιμες θεραπείες (από ιατρό) μέσα φυσικοθεραπείας (διαθερμίες, ηλεκτροθεραπεία, υπέρηχοι, μαγνητοθεραπεία, λέιζερ), μάλαξη (θεραπεία με μασάζ).
- Άσκηση: Ξεκινώντας από ειδική άσκηση με εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή ή γυμναστή αποκατάστασης και στη συνέχεια συστήνεται η συνέχεια της φυσικής δραστηριότητας για την αποφυγή επανατραυματισμών και την καλύτερη πρόληψη συγγενών τραυματισμών.
Χρόνος ανάρρωσης
Ο χρόνος ανάρρωσης και θεραπείας των συμπτωμάτων του λουμπάγκο (οξύς πόνος και δυσκαμψία) είναι έως τρεις εβδομάδες, ανάλογα πάντα με την ηλικία, το ιστορικό τραυματισμού, το ιστορικό άθλησης και δραστηριότητας, τις συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, διατροφή, ύπνος) και την αφοσίωση και συνέπεια στο πλάνο αποκατάστασης μεταξύ του ασθενή και του επαγγελματία υγείας.
Η σύγχρονη βιβλιογραφία προειδοποιεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα βιώσουν ένα περιστατικό μεσαίας έντασης (τουλάχιστον) οσφυαλγίας στην ζωή του και οι μισοί από αυτούς θα έχουν χρόνιο πόνο στην μέση που θα έρχεται μετά από απότομες αλλαγές στην ζωή των ανθρώπων.
Κάνει να περπατάμε;
Μετά το πέρας της οξείας φάσης και αφού υποχωρήσει ο έντονος πόνος από το λουμπάγκο, συστήνεται η έναρξη ήπιας άσκησης. Κάποιες προτάσεις που έχουν επικρατήσει είναι το καθημερινό περπάτημα (20-40 λεπτά), η κολύμβηση και η μέθοδος πιλάτες.
Ο ειδικευμένος φυσικοθεραπευτής πρέπει να παρέμβει ασκησιολογικά και να δώσει ειδικές ασκήσεις που θα εξασφαλίσουν την ομαλή λειτουργία και ενεργοποίηση των μυών του κορμού και των κάτω άκρων όσο ο ασθενής ξεκινά την επανένταξη στις συνηθισμένες του δραστηριότητες.
ΠΗΓΗ: fmh.gr