Εκατό φωτογραφίες που καταγράφουν στιγμιότυπα της ιδιωτικής ζωής του Πάμπλο Πικάσο, από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τον θάνατό του, το 1973, σε ηλικία 91 ετών, δόθηκαν υπό τη μορφή δωρεάς στο Musée de l’ Élysée της Ελβετίας, το αφιερωμένο αποκλειστικά στη φωτογραφία μουσείο της Λοζάνης.
Πρόκειται για ένα δείγμα από τις συνολικά 25.000 φωτογραφίες του Ντέιβιντ Ντάγκλας Ντάνκαν (1916 - 2018), του διάσημου Αμερικανού φωτορεπόρτερ, ο οποίος έγινε παγκοσμίως γνωστός με τις φωτογραφίες του από τον πόλεμο της Κορέας που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Life».
Ο Ντάνκαν, από τους πιο επιδραστικούς φωτογράφους της εποχής του, συνάντησε για πρώτη φορά τον Πικάσο στις Κάννες το 1956 και η πρώτη φωτογραφία που τράβηξε ήταν την ώρα που έπαιρνε το λουτρό του στη μπανιέρα του σπιτιού του, την περίφημη Villa La Californie, λίγες στιγμές μετά τη γνωριμία τους.
Ελπίζοντας να εξασφαλίσει μία φωτογραφία του διασημότερου ζωγράφου στον κόσμο, ο Ντάνκαν χτύπησε ξαφνικά μια μέρα το κουδούνι της βίλας του Πικάσο και έμεινε έκπληκτος όταν βρέθηκε να ακολουθεί τη σύζυγο του Ζακλίν Ροκ, στο μπάνιο.
Παρά τις δυσκολίες στην επικοινωνία, ο Πικάσο δεν μιλούσε αγγλικά και συχνά γελούσε με το πόσα λίγα ισπανικά καταλάβαινε ο Ντάνκαν, οι δυό τους παρέμειναν φίλοι επί 17 ολόκληρα χρόνια, με τον Ντάνκαν να έχει ελεύθερη πρόσβαση στον Πικάσο και να τον επισκέπτεται όπου και όποτε το επιθυμούσε.
Ενώ ο Πικάσο θεωρείται ίσως ο πιο πολυφωτογραφημένος εικαστικός καλλιτέχνης στην ιστορία της τέχνης, ο Ντάνκαν ισχυριζόταν ότι όχι μόνο δεν πόζαρε, αλλά επιπλέον ότι δεν είχε ζητήσει ποτέ να φωτογραφηθεί. Αντιθέτως, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ο άνδρας τον οποίον αποκαλούσε «μαέστρο» καθ′ όλη τη διάρκεια της φιλίας τους, του είχε πει «Εσύ βγάζεις φωτογραφίες, εγώ ζωγραφίζω».
Για να φωτογραφίζει τον Πικάσο, ο κοσμογυρισμένος Ντάνκαν, που χαρακτήριζε τον εαυτό του «νομά», χρησιμοποιούσε μια προσαρμοσμένη κάμερα Leica M3D με εξαιρετικά αθόρυβα κλείστρα, έτσι ώστε να μην ενοχλείται ο ζωγράφος την ώρα που εργαζόταν.
Όταν το 2012, η γαλλική εφημερίδα Le Monde τον είχε ρωτήσει για τον Πικάσο -τις συνήθειες, τον τρόπο που δούλευε και τον χαρακτήρα του- ο Ντάνκαν είχε πει ότι δεν μπορούσε να συνδέσει τον άντρα που είχε γνωρίσει και τον οποίον χαρακτήριζε έναν αφοσιωμένο «Ισπανό τζέντλεμαν» με τους ισχυρισμούς περί μισογυνισμού.
«Μπορούσε να καθίσει μπροστά σε έναν πίνακα ακίνητος, επί μισή ώρα, απλά κοιτάζοντάς τον, με το χέρι στο κεφάλι. Καμία κίνηση. Σκεφτόταν».
«Μια μέρα που ήμουν εκεί, κάποιος τον ρώτησε ποια περίοδο της δουλειάς του προτιμούσε περισσότερο, τη μπλε ή γαλάζια περίοδο, τη ροζ περίοδο, τον κυβισμό και ούτω καθεξής. Ο Πικάσο άπλωσε το χέρι του και δείχνοντας τα δάχτυλά του απάντησε: «Λοιπόν, ποιο από αυτά τα πέντε δάχτυλα προτιμάς; Προσωπικά, τα χρειάζομαι όλα».
Με πληροφορίες από Guardian