Τέτοιες μέρες το 2016, κηδέψαμε τα οστά τριών αγνοουμένων του 1974, των οποίων τα ονόματα και τον καθαγιασμένο τρόπο θυσίας τους λίγοι γνωρίζουν. Η μάχη έγινε στις 2/8/1974 στο Κυπαρισσόβουνο στον Πενταδάκτυλο, εν καιρώ εκεχειρίας, καθώς μια διμοιρία Καταδρομέων προασπιζόταν τις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, επιβεβαιώνοντας ταυτοχρόνως τον πανάρχαιο όρκο των Αθηναίων:
«Οὐ καταισχυνῶ ὅπλα τὰ ἱερὰ, οὐδ′ ἐγκαταλείψω τὸν παραστάτην ὅτῳ ἂν στοιχήσω· ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὁσίων καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν.»
(Δε θα ντροπιάσω τα όπλα τα ιερά, ούτε θα εγκαταλείψω το συμμαχητή μου, με οποιονδήποτε κι αν ταχθώ στη γραμμή. Θα αμυνθώ δε για τα ιερά και τα όσια, μόνος και μετά πολλών.)
Η διμοιρία ανήκε στην 31η Μοίρα Καταδρομών με κληρωτούς και έφεδρους που έφεραν ελαφρύ ατομικό οπλισμό κι ανέλαβε να ανακόψει τον πανίσχυρο Αττίλα ο οποίος, αφού αποβίβασε στρατεύματα και βαρύ οπλισμό κατά την εκεχειρία μεταξύ Α’ και Β’ φάσης της τουρκικής εισβολής το καλοκαίρι του 1974, προχωρούσε ανεμπόδιστα. Επικεφαλής της διμοιρίας ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Μιχάλης Παναγή, που είχε απολυθεί ένα χρόνο πριν και καθόσον φοιτητής, βρέθηκε από την Αθήνα στην Κύπρο και με την έναρξη της εισβολής εντάχθηκε στη Μονάδα του. Μετά από διάφορες μάχες στον Πενταδάκτυλο, η διαταγή ήταν συγκεκριμένη.
- Προχωρήστε μέχρι να έρθετε σε επαφή με τον εχθρό και σταματήστε την προέλασή του πάση θυσία.
Έτσι κι έγινε. Στην εξέλιξη της μάχης, αφού δύο κύματα τουρκικών επιθέσεων με πολλαπλάσιο αριθμό στρατιωτών αποκρούστηκαν, στο τρίτο κύμα τραυματίστηκε σοβαρά από σφαίρα στο κεφάλι ο Λοχίας Χριστάκης Μηνά (δεξιών πεποιθήσεων) και έπεσε αιμόφυρτος. Ο έφεδρος Καταδρομέας Γιώργος Κολάνη (αριστερών πεποιθήσεων), περιφρονώντας τον κίνδυνο προσέγγισε τον συμπολεμιστή και επιστήθιο φίλο του επιχειρώντας να τον φορτωθεί για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων που βρίσκονταν στα 50 μέτρα. Έτσι τους βρήκαν τα πυρά και έπεσαν μαζί στο έδαφος κυριολεκτικά αγκαλιασμένοι. Ο επικεφαλής ανθυπολοχαγός, ο οποίος πολεμούσε συνεχώς, σκοτώθηκε επιχειρώντας να διασώσει τους δύο καταδρομείς και τα οστά όλων βρέθηκαν στον χώρο της μάχης. Πρώτα κηδεύτηκαν τα οστά του Μιχ. Παναγή, στις 3/1/2016 του Χρ. Μηνά στο χωριό Κορφή (Λεμεσού) και στις 9/1/2016 του Γ. Κολάνη στη Δερύνεια.
Τότε, αγωνιωδώς εξηγούσαμε την επερχόμενη επεκτατικότητα του τουρκικού καθεστώτος, το οποίο συνέχιζε τον ακήρυχτο πόλεμο στο Κουρδιστάν, εντός κι εκτός τουρκικών συνόρων. Στην Κύπρο, αρχηγοί κομμάτων με πρωτοστάτη έναν που τώρα είναι υποψήφιος για Πρόεδρος, επέμεναν τότε ότι τα … λόγια αρκούν για να αντιμετωπιστεί ο τουρκικός επεκτατισμός. Με τέτοια μυαλά, ακολούθησε η απογύμνωση της Εθνικής Φρουράς και άλλα, με αποκορύφωμα τις ενώπιόν μας εχθρικές ενέργειες κατά Ελλάδας-Κύπρου και εκβιασμούς για νέο αιματοκύλισμα με τον Αττίλα πάντα σε επιθετική διάταξη. Το διαχρονικό μάθημα είναι ξεκάθαρο: Ποτέ ξανά ένα 1974.
***
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο