Παλαιοντολόγοι στην Ισπανία ανακάλυψαν ένα δόντι 4,5 εκατομμυρίων ετών που πιθανότατα ανήκε σε έναν από τους τελευταίους κροκόδειλους της Ευρώπης: Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, πρόκειται για το μοναδικό απολίθωμα κροκόδειλου που βρέθηκε σε έναν χώρο που ορίζεται ως Baza-1 στη Γρανάδα και υποδεικνύει πως ήταν παρόμοιος με τους κροκόδειλους του Νείλου (Crocodylus niloticus) που ζουν ακόμα και σήμερα στην Αφρική.
Οι πρώτες ανασκαφές στο Baza-1 έγιναν στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και η περιοχή έχει αποφέρει πάνω από 2.000 απολιθώματα, αν και είναι μόλις 30 τετραγωνικά μέτρα, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση.
«Το δόντι που βρήκαμε στο Baza-1 αντιστοιχεί σε έναν αληθινό κροκόδειλο» είπε ο Μπιενβενίντο Μαρτίνεθ Ναβάρο, παλαιοντολόγος στο Καταλανικό Ινστιτούτο Έρευνας και Προηγμένων Σπουδών (ICREA) και ερευνητής στο Καταλανικό Ινστιτούτο Ανθρώπινης Παλαιοοικολογίας και Κοινωνικής Εξέλιξης (IPHES) που ήταν ένας εξ αυτών που ηγήθηκαν των πρόσφατων ανασκαφών. «Το καταχωρήσαμε ως Crocodylus επειδή, αυτή τη στιγμή, το μόνο στοιχείο της παρουσίας του στον χώρο είναι αυτό το δόντι και δεν έχουμε επαρκή ανατομική ανάλυση για να είμαστε πιο ακριβείς» είπε στο Live Science ο Ναβάρο.
Όπως τόνισε, πρόκειται για το πιο πρόσφατο δείγμα κροκόδειλου που έχει βρεθεί ποτέ σε απολίθωμα στην Ευρώπη. Μέχρι τώρα τα απολιθώματα που έδειχναν πως κροκόδειλοι περιπλανιούνταν στην ήπειρο προέρχονταν από αρχαιότερα «κοιτάσματα», όπως πχ από το Μειόκαινο (23 εκατ. με 5,3 εκατ. χρόνια πριν) και το Πλειόκαινο (5,3 με 2,6 εκατ. χρόνια πριν).
Οι κροκόδειλοι πιθανότατα πέρασαν από την Αφρική στην Ευρώπη πριν από 6,2 εκατομμύρια χρόνια, αμέσως πριν η Μεσόγειος στεγνώσει σε αυτό που χαρακτηρίζεται ως κρίση αλατότητας του Μεσσηνίου. Η κρίση αυτή προκλήθηκε εν μέρει λόγω μιας παγκόσμιας ψύξης η οποία «κλείδωσε» μεγάλους όγκους νερού των ωκεανών σε παγετώνες και παγόβουνα, κατεβάζοντας τα επίπεδα της θάλασσας κατά περίπου 70 μέτρα, σύμφωνα με το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Αυτό οδήγησε σε μικρότερη ροή νερού από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο, που εν τέλει αποσυνδέθηκε από τους ωκεανούς του κόσμου και στέγνωσε, αφήνοντας πίσω μιας τεράστια έκταση με αλάτι, που βρέθηκε θαμμένο κάτω από όγκους ιζημάτων. «Ήταν δυνατόν να περάσεις περπατώντας από τη βόρεια Αφρική στην Ιβηρική Χερσόνησο» είπε ο Ναβάρο, προσθέτοντας πως διάφορα είδη θα έκαναν αυτό το πέρασμα.
Η κρίση αυτή κράτησε περίπου 700.000 χρόνια και έληξε απότομα όταν μια τεράστια εισροή νερού, γνωστή ως Ζάγκλειος κατακλυσμός, γέμισε ξανά με νερό τη Μεσόγειο.
Οι αφρικανικοί κροκόδειλοι που πέρασαν στην περιοχή της σημερινής Ισπανίας και της Πορτογαλίας πιθανότατα εξαφανίστηκαν όταν το κλίμα έγινε πιο ψυχρό και ξηρό κατά το Πλειόκαινο- αν και νωρίτερα κατά την περίοδο αυτή το κλίμα ήταν πολύ πιο τροπικό, κάτι που υποστήριζε μεγάλο εύρος ζώων, απομεινάρια των οποίων βρέθηκαν επίσης στον ίδιο χώρο.