Η νύχτα που έπεσε είναι η νύχτα της «μεγαλύτερης μάχης του πολέμου», πριν από την δυσκολότερη ημέρα που θα ακολουθήσει, αν λάβουμε υπ’όψιν τις δραματικές διαστάσεις που παίρνει η μάχη με τις φλόγες σε πολλά και διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη της χώρας.
Είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου ένα πρωθυπουγικό «διάγγελμα» ταυτίζεται επί της ουσίας με τις εκκλήσεις της Πυροσβεστικής, των περιφερειαρχών, των δημάρχων και εμμέσως πλην σαφώς με το μήνυμα που ήρθε σφυρίζοντας στα κινητά μας τηλέφωνα από το 112 χθες το βράδυ.
Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι η τρίτη (σοβαρή) κρίση που καλείται να διαχειριστεί.
Στην πρώτη, όταν το μεταναστευτικό έσκασε σαν «τσουνάμι» στον Έβρο, τα κατάφερε. Κρινόμενη εκ του δημοσκοπικού αποτελέσματος, η κυβέρνηση αναταποκρίθηκε στην ανάγκη να προστατέψει τα ελληνικά σύνορα, όταν η Τουρκία αποπειράθηκε να μετατρέψει σε ασύμμετρη απειλή την απέλπιδα προσπαθεια μεταναστών να πατήσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Στη δεύτερη περίπτωση, χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας η παγκόσμια και πολυδιάστατη κρίση της πανδημίας, ωστόσο και πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοιάζει να τα βγάζει πέρα. Ανεξάρτητα από την κριτική για επί μέρους ολιγωρίες ή σύγχυση, το «σκορ» σε επίπεδο δημοσκοπήσεων δείχνει ότι βγαίνει όρθια, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Σε άλλες εποχές, η τρίτη κρίση - αυτή που παρακολουθούμε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση με τις φλόγες να καταπίνουν δάση, κατοικίες και περιουσίες, ίσως να ήταν και «φαρμακερή».
Οι επικριτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που έχουν ξεσπαθώσει στα social media τις τελευταίες ώρες, αναρωτιούνται γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα.
Η απάντηση είναι μάλλον απλή: επειδή η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαθέτουν ακόμα σημαντικό πολιτικό απόθεμα, που είναι δύσκολο ή αδύνατο να εξανεμιστεί μέσα σε μερικά 24ωρα, ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι δεν συντρέχουν ακραία καιρικά φαινόμενα (δηλαδή ότι δεν είναι ”παρενέργεια” της κλιματικής αλλαγής ο πρωτοφανής, δεκαήμερος καύσωνας που ζήσαμε).
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι επαρκής δικαιολογία ο καύσωνας και η κλιματική αλλαγή, όταν αποτελεί κοινό μυστικό ότι ελάχιστοι δήμαρχοι σε όλη την επικράτεια καθαρίζουν στοιχειωδώς τα δάση.
Όταν η αυθαιρεσία ζει και βασιλεύει, με μικρές «αυθαίρετες πόλεις» μέσα σε δάση - ακόμα και στην Αττική, όπου για παράδειγμα ο Άγιος Στέφανος δεν διαθέτει σχέδιο πόλης. Και με τους πυροσβέστες να εισπράττουν άπειρους επαίνους για τον ηρωισμό τους, αλλά λιγοστά μέσα σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του τόπου μας.
Ωστόσο, είναι σαφές το μήνυμα Μητσοτάκη: η αξία της ανθρώπινης ζωής μπαίνει πάνω από υλικά αγαθά, αλλά και από την αξία του δάσους ως κοινού αγαθού. Είναι καταρχήν σωστό μήνυμα και δύσκολα μπορεί κάποιος να διαφωνήσει.
Αν η κυβέρνηση δεν μετρήσει θύματα στα πύρινα μέτωπα, θα μπορεί να επικαλείται ότι σώθηκαν οι άνθρωποι. Θα έχει κι ένα τρόπο για να συγκριθεί έτσι με την κυβέρνηση Τσίπρα, που μέτρησε εκατόμβη νεκρών στο Μάτι.
Το πρωθυπουργικό τηλεοπτικό μήνυμα ήταν μία σαφής εντολή και ως τέτοια πρέπει να την αντιληφθούν υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη, που εμπλέκονται στην διαχείριση αυτής της τρίτης κρίσης. Αν η εντολή δεν υλοποιηθεί, όμως, θα είμαστε εδώ και κάτι μου λέει ότι θα συζητήσουμε τότε (και) για καταλογισμό ευθυνών.