Αυτή την στιγμή η Γαλλία βρίσκεται εν μέσω μιας εισβολής κοριών.
Στο Παρίσι έχουν γίνει αναφορές για εμφάνιση κοριών σε σχολεία, τρένα, νοσοκομεία, κινηματογράφους και άλλους δημόσιους χώρους.
Το 2020, μια ολόκληρη μονάδα σε γαλλικό νοσοκομείο έπρεπε να κλείσει αφού ένας ασθενής είχε κοριούς. Η απόφαση να κλείσει το νοσοκομείο ελήφθη όταν ένας σκύλος εντόπισε ότι σε τέσσερα δωμάτια υπήρχαν κοριοί. Το νοσοκομείο έμεινε κλειστό για 24 ημέρες.
Αυτή η επιδημία φαίνεται να αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας αναζωπύρωσης της εμφάνισης κοριών τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η εξάπλωση τους φαίνεται να οφείλεται στα αεροπορικά ταξίδια, τα οποία έδωσαν την ευκαιρία στα έντομα αυτά να μεταπηδούν από την μια ήπειρο στην άλλη κρυμμένα στις αποσκευές των ταξιδιωτών.
Τα μικροσκοπικά, ωοειδή έντομα με λατινική ονομασία Cimex lectularius έχουν μέγεθος μικρότερο από έναν κόκκο ρυζιού, γεγονός που κάνει πολύ δύσκολη την εύρεση και την αντιμετώπιση τους.
Το 2005 ο Warren Booth, ήταν ένας νεαρός μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Βόρεια Καρολίνα, όταν άρχισε να κάνει ένα φαινομενικά παράξενο πράγμα.
Επικοινώνησε με εταιρείες παρασίτων και τους ζήτησε να του στείλουν κοινούς κοριούς, γνωστούς ως Cimex lectularius. Μεταξύ 2005 και 2009, κατάφερε να συλλέξει 161 μολύνσεις κοριών από 38 πολιτείες των ΗΠΑ. Σκόπευε να τα μελετήσει, αλλά η έρευνά του διακόπηκε όταν του δόθηκε δουλειά ως γενετιστής από το Πανεπιστήμιο της Τάλσα.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, συνεργάστηκε με την μεταπτυχιακή φοιτήτρια Cari Lewis, η οποία είχε συγκεντρώσει μια συλλογή από 233 κοριούς που ελήφθησαν από πολιτείες των ΗΠΑ μεταξύ 2018 και 2019. Μαζί κατάφεραν να ανακαλύψουν κάτι ενδιαφέρον μελετώντας για μεταλλάξεις στο γονιδίωμα των κοριών.
Συγκεκριμένα, οι Booth και Lewis έψαχναν για μεταλλάξεις σε μια περιοχή του γονιδιώματος, απαραίτητο για την σωστή λειτουργία των νεύρων, τόσο στους κοριούς όσο και στους ανθρώπους.
Η περιοχή αυτή ονομάζεται κανάλι νατρίου και βρίσκεται στο εσωτερικό της κυτταρικής μεμβράνης κάθε νευρώνα του σώματος μας. Όταν το κανάλι ανοίγει αφήνει θετικά φορτισμένα άτομα νατρίου να ρέουν από το εξωτερικό του νευρώνα προς το εσωτερικό του, επιτρέποντας την αναμετάδοση μηνυμάτων σε όλο το σώμα, απαραίτητα για την επιβίωση.
Ορισμένα φάρμακα μπορούν να εμποδίσουν την σωστή λειτουργία του καναλιού, εμποδίζοντας το να κλείσει. Το νεύρο πυροδοτείται συνεχώς προκαλώντας παράλυση που οδηγεί σε θάνατο. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το απαγορευμένο πλέον φυτοφάρμακο DDT καθώς και τα πυρεθροειδή εντομοκτόνα, τα πλέον συνηθισμένα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα για την αντιμετώπιση των κοριών.
Όπως ανακάλυψαν οι Booth και Lewis, με την πάροδο των ετών, οι κοριοί έχουν αποκτήσει τρεις διαφορετικές μεταλλάξεις στα γονίδια που κωδικοποιούν τα κανάλια νατρίου, γεγονός που εμποδίζει την αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων σε αυτά. Παρόλο που δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε αναπτύχθηκαν οι μεταλλάξεις, υπάρχουν τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950, μετά την ευρεία χρήση του DDT στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ωστόσο, μέχρι τώρα ήταν δύσκολο να μετρηθεί η έκταση που αυτές οι μεταλλάξεις υπάρχουν στον πληθυσμό των κοριών.
Η μελέτη των Booth και Lewis έδειξε ότι το 36% των παλαιότερων κοριών που συλλέχθηκαν στις ΗΠΑ μεταξύ 2005-2009 είχαν μία μόνο μετάλλαξη στο γονίδιο του διαύλου νατρίου τους, ενώ το 50% είχε αποκτήσει δύο μεταλλάξεις. Μόλις το 2,5% του πληθυσμού δεν είχε καμία μετάλλαξη και επομένως ήταν ευαίσθητο στα εντομοκτόνα.
Στα πιο σύγχρονα δείγματα κοριών από το 2018-2019, το 84% των κοριών είχαν αποκτήσει δύο μεταλλάξεις στο γονίδιο του καναλιού νατρίου τους, δίνοντάς τους πλήρη προστασία από τα εντομοκτόνα. Μάλιστα, ούτε ένας κοριός από τα πιο πρόσφατα δείγματα στις ΗΠΑ δεν ήταν ευαίσθητος στα εντομοκτόνα. Οι Booth και Lewis αποδίδουν την αλλαγή αυτή στην ευρεία χρήση κοινών εντομοκτόνων που κυκλοφορούν χωρίς ιατρική συνταγή.
«Είδαμε μια αλλαγή στη συχνότητα όχι της μεμονωμένης μετάλλαξης - η μοναδική μετάλλαξη ήταν πάντα παρούσα - αλλά την αλλαγή στη συχνότητα ύπαρξης και των δύο μεταλλάξεων, επομένως αυτό το υψηλότερο επίπεδο αντίστασης», λέει ο Booth.
Αυτό σημαίνει ότι οι κοριοί με γονίδια που εξακολουθούν να τους καθιστούν ευάλωτους στα εντομοκτόνα δεν ζουν για να μεταδώσουν το DNA τους, ενώ εκείνοι που είναι ανθεκτικοί ζουν και αναπαράγονται, επιτρέποντας στον πληθυσμό να γίνει ακόμη πιο ανθεκτικός. Παράλληλα, οι έρευνες δείχνουν ότι οι κοριοί αποκτούν ανθεκτικότητα και σε άλλες κατηγορίες εντομοκτόνων, προσαρμοζόμενοι με άλλους τρόπους.
Άλλες μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η πλειοψηφία των κοριών στην Αυστραλία και την Ασία έχουν επίσης αποκτήσει μεμονωμένες μεταλλάξεις.
Ενώ μια πρόσφατη μελέτη επιβεβαίωσε ότι οι μεταλλάξεις είναι πλέον ευρέως διαδεδομένες μεταξύ ενός τροπικού κοριού - ένα ξεχωριστό είδος γνωστό ως Cimex hemipterus - στο Ιράν.
«Στην Ευρώπη, την Ασία και την Αυστραλία, διαπιστώνουμε ότι αντί να έχουν και τις δύο μεταλλάξεις, οι κοριοί έτειναν να έχουν μόνο μία από αυτές τις μεταλλάξεις», λέει ο Booth.
Πιο πρόσφατα, ωστόσο, οι ερευνητές έχουν επίσης βρει διπλές μεταλλάξεις διαύλων νατρίου σε πληθυσμούς κοριών στο Παρίσι. Μια ανάλυση 156 δειγμάτων κοριών που συλλέχθηκαν από κτίρια γύρω από τη γαλλική πρωτεύουσα το 2019 διαπίστωσε ότι το 73% έφερε διπλές μεταλλάξεις, οι οποίες θα μπορούσαν να βρίσκονται πίσω από την πρόσφατη πανώλη των εντόμων στην πόλη.
Αλλά όλες αυτές οι μελέτες επικεντρώνονται σε έναν μόνο τύπο αντίστασης, που σχετίζεται με το κανάλι νατρίου. Η έρευνα δείχνει ότι οι κοριοί αποκτούν αντοχή και σε άλλες κατηγορίες εντομοκτόνων προσαρμόζοντας με άλλους τρόπους.
Αλλαγή συμπεριφοράς
Σε μια μελέτη του 2016, επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ της Αυστραλίας βρήκαν ενδείξεις ότι οι κοριοί έχουν αναπτύξει έναν παχύτερο εξωσκελετό για να εμποδίζουν την απορρόφηση των φυτοφαρμάκων από το σώμα τους. Όσο υψηλότερη ήταν η αντοχή του κοριού σε πυρεθροειδή εντομοκτόνα, τόσο παχύτερο ήταν το εξωτερικό του κέλυφος.
Έντομα με πάχος επιδερμίδας περίπου 10 μικρομέτρων (περίπου το ένα δέκατο του πάχους μιας ανθρώπινης τρίχας) ήταν ανθεκτικά στο εντομοκτόνο. Σύμφωνα με τον Booth, οι κοριοί αλλάζουν επίσης τη συμπεριφορά τους για να αποφύγουν τη δηλητηρίαση.
Συγκεκριμένα, οι κοριοί έχουν την τάση να περιφέρονται από μέρος σε μέρος και να κρύβονται σε μικρές ρωγμές και σχισμές, πίσω από ταπετσαρίες, κάτω από χαλιά και ανάμεσα σε οικιακές συσκευές. Μπορούν, επομένως, κάλλιστα να περάσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να αλληλεπιδράσουν με υπολείμματα εντομοκτόνων. Αυτό επιβεβαιώθηκε από μια μελέτη του 2020, όπου οι εντομολόγοι Stephen και Alice Kells εξέθεσαν κοριούς και κατσαρίδες σε chlorfenapyr, ένα σχετικά νέο παρασιτοκτόνο στο οποίο οι κοριοί δεν είναι ακόμη εντελώς ανθεκτικοί.
Χρησιμοποίησαν δύο διαφορετικά προϊόντα, ένα υγρό σπρέι και ένα αεροζόλ, και στη συνέχεια υπολόγισαν πόση ποσότητα του chlorfenapyr απορροφήθηκε πραγματικά από το σώμα των εντόμων. Διαπίστωσαν ότι και για τα δύο προϊόντα, η ποσότητα του εντομοκτόνου που προσλαμβάνεται στο σώμα των κοριών ήταν σημαντικά μικρότερη από εκείνη της κατσαρίδας.
Καταπολέμηση των κοριών
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση των κοριών είναι η έκθεση τους σε υψηλές θερμοκρασίες μέσω της θέρμανσης του σπιτιού που έχουν προσβάλλει. Ωστόσο, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα, ιδίως σε πολυώροφες πολυκατοικίες, όπου οι κοριοί θα μπορούσαν απλώς να μετακινηθούν από ένα διαμέρισμα σ’ ένα άλλο.
Σε μια μελέτη φέτος, οι ερευνητές πήραν 5.400 ενήλικες κοριούς από 17 μολυσμένες τοποθεσίες στο Παρίσι. Τους χώρισαν σε πέντε ομάδες και τοποθέτησαν κάθε ομάδα σε διαφορετικές δεξαμενές για να προσομοιώσουν το φυσικό τους περιβάλλον. Σε κάποιους επετράπη να κατασκηνώσουν ανάμεσα σε υπολείμματα επίπλων ή αποκόμματα στρωμάτων ή κουβερτών, ενώ άλλοι αφέθηκαν ακάλυπτοι στο ύπαιθρο. Οι ερευνητές στη συνέχεια υπέβαλαν τα έντομα στη ζέστη. Όλα τα έντομα σκοτώθηκαν μετά από μόλις μία ώρα θέρμανσης στους 60 ° C.
Ωστόσο, μια μελέτη του 2021 διαπίστωσε ότι οι κοριοί έχουν την τάση απλώς να φεύγουν όταν έχει ζέστη.
Ορισμένοι ερευνητές εφευρίσκουν τρόπους για να προσελκύσουν τους κοριούς έξω από τις κρυψώνες τους. Φοιτητές στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης δημιούργησαν πρόσφατα ένα μηχάνημα που μπορεί να προσομοιώνει την ανθρώπινη αναπνοή. Η ιδέα είναι ότι το μηχάνημα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως δόλωμα για να προσελκύσει τους κοριούς από τις φωλιές τους, καθώς σύμφωνα με έρευνες οι κοριοί έλκονται από το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν οι άνθρωποι κατά την αναπνοή.
Οι ερευνητές αναπτύσσουν επίσης βιοεντομοκτόνα με φυσική βάση στα οποία τα έντομα είναι λιγότερο ικανά να αναπτύξουν αντίσταση. Το 2012, η Nina Jenkins, εντομολόγος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ, ανέπτυξε ένα σκεύασμα που περιέχει Beauveria bassiana, έναν φυσικό και αυτόχθονα μύκητα που προκαλεί ασθένειες στα έντομα, αλλά είναι ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
Υπάρχει ελπίδα ότι με τις σωστές πολιτικές, οι λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν. Μια μελέτη του 2022 διαπίστωσε ότι ο αριθμός των καταγγελιών για κοριούς στη Νέα Υόρκη μειώθηκε σημαντικά μεταξύ 2014 και 2020, αφού η πόλη εισήγαγε νόμους που απαιτούσαν από τους ιδιοκτήτες να αναφέρουν τις προσβολές και να ειδοποιούν όλους τους κατοίκους του κτιρίου.
Οι ιδιοκτήτες υποχρεούνται επίσης να αντιμετωπίζουν τις προσβολές εντός 30 ημερών. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή τη μελέτη, οι δήμοι υψηλότερου εισοδήματος (Μανχάταν και Μπρούκλιν) είδαν πιο απότομες μειώσεις από τους δήμους χαμηλότερου εισοδήματος του Κουίνς και του Staten Island. Σε πολλές περιοχές χαμηλού εισοδήματος, οι αναφορές για προσβολές συνεχίστηκαν.
Παρόμοια μοτίβα έχουν παρατηρηθεί και σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως το Σικάγο.
«Δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι στις κατοικίες χαμηλού εισοδήματος οι κοριοί θεωρούνται ενοχλητικοί και απλώς γίνονται ανεκτοί, καθώς δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να τους εξαλείψουν», λέει ο Booth.
Πηγή: BBC