Εγκλημα

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 73.3 εκατομμύρια από τα 200 εκατομμύρια των ανέργων παγκοσμίως είναι νέοι (ηλικίας από 15 έως 24 ετών). Στα δύο τρίτα των Ευρωπαϊκών οικονομιών, η ανεργία των νέων παραμένει πάνω από το 20% και περισσότεροι από ένας στους τρεις άνεργους νέους αναζητούν δουλειά για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Η δουλειά, εφόσον βρεθεί, είναι συχνά χαμηλότερη των προσδοκιών τους για μια δουλειά ποιότητας. Στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική τα ποσοστά ανεργίας στους νέους είναι κοντά στο 30% επί δεκαετίες, και αυτές είναι και οι μόνες περιοχές όπου τα πράγματα εξακολουθούν να επιδεινώνονται τα τελευταία χρόνια.
Άκουσα την ομιλία στην κοινουβουλευτική ομάδα του κόμματός σας. Γενικά τα είπατε πολύ ωραία, είστε ικανός ρήτορας. Στρωτός λόγος και αρκετά λογικά ή έστω λογικοφανή επιχειρήματα. Ειδικά όταν είπατε ότι τιμάτε την αριστεία, κόντεψα να λιποθυμήσω απ' τη χαρά μου. Όμως γρήγορα συνήλθα, ενθυμούμενος ότι οι κομματικοί σας σύντροφοι κατέχουν εξίσου πολλά από τα πανελλήνια ρεκόρ αναξιοκρατίας και μετριοκρατίας όσο και οι κομματικοί σας αντίπαλοι - με βάση την προσωπική μου εμπειρία από τον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο. Επίσης σας χειροκροτήσανε μεν οι από κάτω, αλλά αυτοί οι καλοί καγαθοί άνθρωποι στα έδρανα δεν μου φάνηκαν και πολύ χαρούμενοι με τη ζωή τους.
Το πιο δύσκολο κονδύλιο να αποδειχθεί είναι αυτό των διαφυγόντων κερδών. Για όσες μέρες ο παθών είναι ανίκανος προς εργασία, δικαιούται να διεκδικήσει το ποσό που χάνει από την απασχόλησή του. Αυτό υπολογίζεται με βάση τις ημέρες της αναρρωτικής του άδειας που επίσης πρέπει να αναφέρεται σε ιατρικό πιστοποιητικό. Επίσης αν κάποιος δεν μπορεί να ξαναεργαστεί πάλι αποζημιώνεται. Είναι δυνατόν επίσης και όταν επανέρχεται προς εργασία να μην μπορεί να αποδώσει το ίδιο με πριν τον τραυματισμό του. Αυτή η διαφορά μεταξύ πριν και μετά το τροχαίο ατύχημα, ειδικά σε ελεύθερους επαγγελματίες εκτιμάται από το δικαστήριο και αποζημιώνεται ανάλογα.
Οι κυβερνήσεις επί δεκαετίες άφηναν συνειδητά ανέγγιχτο το πρόβλημα της αγροτικής οικονομίας επειδή τοιουτοτρόπως άγρευαν ψήφους από τον αγροτικό κόσμο. Οι αγρότες πλούτιζαν κάποτε ή επιβίωναν αξιοπρεπώς αργότερα μέσω του κρατικού παρεμβατισμού, του προστατευτισμού και των επιδοτήσεων. Ελάχιστοι κατάφεραν να οργανωθούν ώστε να εκσυγχρονισθούν και να κατακτήσουν θέση επιβίωσης στην διεθνή αγορά. Οι αγρότες, κατόπιν πολιτικής απόφασης, ουσιαστικά δεν πλήρωναν φόρους, γεγονός που συνέβαλε να καλυφθεί επιμελώς ότι εδώ και πολύ καιρό δεν είναι ανταγωνιστικοί και βιώσιμοι στο πεδίο της ανοικτής οικονομίας.