taxithi

Η χαρά που ένιωσα όταν ανακάλυψα το καφενείο της Χαράς στη Σχοινούσα δεν περιγράφεται. Κατ' αρχάς γιατί τηρούσε όλες της αισθητικές προδιαγραφές. Χώρος παλιός, κτίσμα αιγαιοπελαγίτικο, οι στρώσεις τους ασβεστώματος δεκάδες, η λουλακί λαδομπογιά μέχρι τη μέση του ύψους των τοίχων σε ανάγλυφους σοβάδες. Δοκάρια φίδες κι αυτά λουλακί. Διαφημιστική ταμπέλα του Τam-tam και άλλες της εποχής, ανεμιστήρας παλιός στο ταβάνι και πυροφάνια για φωτιστικά. Θύμησες από τα καφενεία των μικρών Κυκλάδων προ του 1983, όταν επί Γεννηματά σε πανηγυρική τελετή τα νησάκια ηλεκτροδοτήθηκαν.

Η πόλη Σεφσαουέν είναι το μέρος για το απόλυτο honeymoon. Φουλ ρομαντική, «ινσταγκραμική» με υπέροχα ξενοδοχεία τεσσάρων ή και 5 αστέρων που όμως κοστίζουν πολύ πολύ φθηνά. Τα μπλε βαμμένα σπιτάκια είναι πραγματικά μια μικρή μπλε Σαντορίνη χωρίς θάλασσα και περπατώντας στα στενάκια της ακόμα και αν είσαι ορκισμένος εργένης θα δώσεις υπόσχεση να επιστρέψεις με το άλλο σου μισό.

Αναφορικά με το παζάρεμα καθαυτό, τώρα, οι άνθρωποι είναι μάστορες: δεν τους πιάνεις πουθενά. Μαθημένοι από παιδιά, έχουν αναπτύξει τις δικές τους τεχνικές, τις δικές τους μεθόδους. Όσο κι αν ρίξεις την τιμή, κατά τη συναλλαγή έχεις την εντύπωση πως η άλλη μεριά είναι που βγήκε πραγματικά κερδισμένη. O ξάδερφος που έχει σπουδάσει και εργαστεί στον τομέα των επιχειρήσεων, εντυπωσιάστηκε κι εγώ μαζί. Μετά από λίγο θέλαμε να πηγαίνουμε για παζάρεμα και ας μην είχαμε ντιρχάμ στην τσέπη.