Το τυφέκιο μάχης FN FAL ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 από τη Βέλγικη εταιρία Fabrique Nationale de Herstal (γνωστή ως FN) ως ένα Fusil Automatique Léger (FAL) ή στα Ελληνικά «Ελαφρύ Αυτόματο Τυφέκιο Μάχης». Έχει χρησιμοποιηθεί ως στρατιωτικό τυφέκιο μάχης σε πάνω από 90 χώρες, ανάμεσα τους και η Ελλάδα ενώ ακόμα και σήμερα παραμένει γνωστό για την αντοχή και αξιοπιστία του.
Το 1946 είχε ολοκληρωθεί το αρχικό σχέδιο του FN FAL χρησιμοποιώντας το τότε τυποποιημένο Γερμανικό διαμέτρημα 7.92×33mm Kurz. Τα τέλη της δεκαετίας του 1950 οι ΗΠΑ (καθώς και οι περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ) ξεκίνησαν διαγωνισμούς για προμήθεια νέων τυφεκίων μάχης. Παρότι το FN FAL δεν κέρδισε στο διαγωνισμό των ΗΠΑ, πολλές χώρες το υιοθέτησαν καθώς με τις μετατροπές που είχαν κάνει οι σχεδιαστές του, Dieudonné Saive και Ernest Vervier, ήταν πλέον αντάξιο όλων των ανταγωνιστών του.
Το 1950, τόσο το πρωτότυπο του Βελγικού FN FAL όσο και το Βρετανικό τυφέκιο ΕΜ-2 τύπου bullpup υποβλήθηκαν σε δοκιμές από το Στρατό των ΗΠΑ. Το πρωτότυπο FAL έκανε μεγάλη εντύπωση στους Αμερικανούς, αλλά η ιδέα του ενδιάμεσου τύπου πυρομαχικών ήταν εκείνη την εποχή αδιανόητη γι'αυτούς, και οι ΗΠΑ επέμειναν στη χρήση των πυρομαχικών τους του τύπου Τ-65 (πλήρους ισχύος) ως πρότυπο του ΝΑΤΟ για το 1953-1954. Προετοιμαζόμενη για την εξέλιξη αυτή, η FN σχεδίασε ξανά το τυφέκιο για τα νέα πυρομαχικά T65 / 7.62x51mm NATO, και τα πρώτα FAL 7.62mm ήταν έτοιμα το 1953.
Τα δύο αυτά περίεργα χαρακτηριστικά, η χειρολαβή και η ποικιλία στις εκδόσεις, ήταν από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του. Όλοι οι στρατιώτες ξέρουν ότι ένα όπλο το μεταφέρουν περισσότερες ώρες από ότι το χρησιμοποιούν. Η μεταφορά του με τη λαβή τοποθετημένη στο κέντρο βάρους αντί του παραδοσιακού τρόπου με τον ιμάντα στον ώμο είναι πάντα μια πολύτιμη ανακούφιση. Παράλληλα, η εναλλαγή μεταξύ τυφεκίου και υποπολυβόλου, αναλόγως της έκδοσης, επέκτεινε τις δυνατότητες μιας ομάδας πεζικού επιτρέποντας αλλαγές ρόλων με ουσιαστικά ένα όπλο. Ήταν ακριβές όσο επέτρεπαν τα συμβατικά σκοπευτικά συστήματα της εποχής και η αξιοπιστία του ξεπεράστηκε μόνο από το ΑΚ-47 που όμως ήταν το χειρότερο από πλευράς ποιότητας.
Ήταν τέτοια η επιτυχία του FAL που κατάφερε να ξεπεράσει και το μεγαλύτερο σκόπελο κάθε μηχανικής κατασκευής. Αυτόν της διαφοράς μονάδων ανάμεσα στο «αυτοκρατορικό» και στο διεθνές (μετρικό) σύστημα μονάδων. Χώρες όπως η Αγγλία, ο Καναδάς και σχεδόν όλες οι πρώην Βρετανικές αποικίες χρησιμοποίησαν τις «αγγλικές» εκδόσεις ενώ οι υπόλοιπες τις «διεθνείς». Τα «μετρικά» FAL είχαν συνήθως σταθερές λαβές και ρυθμίσεις για πλήρως αυτόματη βολή ενώ τα «αγγλικά» αναδιπλούμενες λαβές και ημιαυτόματη βολή. Αν και τα εξαρτήματα του ενός δεν ταίριαζαν με του άλλου στις διαστάσεις, στον πόλεμο των Φόκλαντς οι Άγγλοι στρατιώτες ΄"αντάλλασαν" τα δικά τους FAL (L1-A1) με τα FAL των Αργεντίνων που ήταν "μετρικά" και υποστήριζαν την αυτόματη βολή.
Οι μόνες χώρες που κατασκευάζουν σήμερα τα τυφέκια FAL είναι η Βραζιλία, και, κατά πολύ εκπληκτικό τρόπο, οι ΗΠΑ. Η Βραζιλία χρησιμοποιεί το FAL με την ονομασία LAR και το κατασκευάζει στα εργοστάσια IMBEL. Οι ΗΠΑ κατασκεύασαν μικρό αριθμό FAL ως Τ-48 στο εργοστάσιο H&R στην αρχή της δεκαετίας του '50 για αξιολόγηση από το Στρατό, αλλά σήμερα αρκετές ιδιωτικές εταιρείες στις ΗΠΑ κατασκευάζουν διάφορες παραλλαγές του FAL χρησιμοποιώντας είτε περισσεύματα εξαρτημάτων του Στρατού, είτε νέα εξαρτήματα. Τα περισσότερα από τα τυφέκια αυτά έχουν μόνο ημιαυτόματη βολή, και αγοράζονται από πολίτες. Ίσως η πιο αξιόλογη εταιρεία που κατασκευάζει τα FAL στις ΗΠΑ είναι η DS Arms, που τα ονομάζει DSA-58.
Στην χώρα μας το FN-FAL έγραψε τη δική του ιστορία. Το Δ' Σώμα Στρατού και οι Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομείς, Αλεξιπτωτιστές, Πεζοναύτες) εμπιστεύτηκαν τις τύχες τους στο καθόλα άξιο αυτό όπλο καθώς και όλη τη γκάμα του φορητού οπλισμού της Fabrique Nationale (οπλοπολυβόλο FALO και πολυβόλο MAG). Όπως αναφέρει και η ιστοσελίδα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, το FN ήρθε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 να αντικαταστήσει το Μ-1 αμερικάνικης κατασκευής. «Με το νέο τυφέκιο αυξανόταν η ισχύς πυρός του καταδρομέα, καθώς τώρα διέθετε 20 φυσίγγια αντί των 8 που παρείχε το παρωχημένο M-1, ενώ η δυνατότητα χρήσης και αυτόματης βολής αύξησε κατά πολύ την ευελιξία πυρός. H εισαγωγή μάλιστα της έκδοσης Para με το πτυσσόμενο κοντάκι είχε σαν αποτέλεσμα την κατάργηση των υποπολυβόλων, ενώ μια ακόμη αλλαγή που σημειώθηκε ήταν ο εφοδιασμός των αξιωματικών με το FAL Para, οι οποίοι μέχρι τότε έφεραν μόνο πιστόλι.»
Πηγές:
www.airsoftclub.gr
www.shooters.gr
defensegr.wordpress.com