Μια μέρα, καθώς ξεφύλλιζα το αγαπημένο μου βιβλίο, …., βρήκα ένα κομμάτι χαρτί που έγραφε: «Έι, με βρήκες! Σε αγαπάω!» Το είχε βάλει εκεί ο πρώην μου. Ο χωρισμός μας δεν ήταν καλός, αλλά εγώ αποφάσισα τελικά να κρατήσω αυτό το κομμάτι χαρτί, ήταν στην ουσία ένα απτό κατάλοιπο από κάτι που τώρα πλέον είναι ανάμνηση.
Υπάρχει κάτι τόσο ελκυστικό στα χειρόγραφα γράμματα. Μας δίνουν την ευκαιρία να σταματήσουμε για λίγο. Επειδή χρειάζεται κάποιος χρόνος για να παραδοθούν, σκεφτόμαστε καλύτερα την ουσία των όσων θα γράψουμε. Ένα γράμμα εκφράζει συναισθήματα που έχουν διάρκεια. Και η απτότητα τους δίνει την αίσθηση της μονιμότητας. Αλλά, αντίστροφα (και εδώ βρίσκεται ο ρομαντισμός πιστεύω), συλλαμβάνουν κάτι το εφήμερο.
Μόλις παραδοθεί, το γράμμα δεν ανήκει σε αυτόν που το έγραψε, αλλά σε αυτόν που το παρέλαβε. Αυτό εμποτίζει κάθε γράμμα με μία αυθεντικότητα που τα τυπωμένα κείμενα δεν έχουν. Όταν ξέρουμε ότι μπορούμε να διαβάσουμε αυτά που έχουμε γράψει, τότε έχουμε την τάση και το φιλτράρουμε. Για αυτό είναι κατανοητό το ότι σβήνουμε ανώριμα γραπτά μηνύματα που έχουμε στείλε σε πιθανούς συντρόφους. Το να διαβάζουμε πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε ευάλωτους είναι κάτι που μας κάνει να ντρεπόμαστε.
Όταν έχει να κάνει με την έκφραση συναισθημάτων, το χειρόγραφο γράμμα πραγματικά υπερτερεί. Αυτά τα 7 γράμματα αγάπης θα σας κάνουν να μην θέλετε να στείλετε ένα e-mail ή ένα γραπτό μήνυμα ξανά.
Ο Dylan Thomas στην Caitlin Thomas
Ο Dylan ισχυρίζεται ότι αγάπησε τη γυναίκα του Caitlinμε την πρώτη ματιά και ότι της έκανε πρόταση στην πρώτη τους συνάντηση.
«Θέλω να είσαι μαζί μου, μπορείς να έχεις τον χώρο μεταξύ από τα σπίτια και εγώ μπορώ να έχω το δωμάτιο χωρίς παράθυρα, και θα φτιάξουμε ένα σπίτι στη μέση, θα μου μάθεις να περπατάω στον αέρα κι εγώ θα σου μάθω να παίζεις ωραίους ήχους στο πιάνο, θα έχουμε το κρεβάτι μας σ’ ένα μπαρ έτσι όπως λέγαμε, και δεν θα έχουμε δεκάρα τσακιστή και θα ζούμε με τα λεφτά τρίτων και καθόλου δεν θα τους αρέσει. Το δωμάτιο είναι γεμάτο από αυτούς τώρα, αλλά δε με νοιάζει δε με νοιάζει, δε με νοιάζει για κανέναν τους. Θέλω να είμαι μαζί σου γιατί σε αγαπώ. Δεν ξέρω τι σημαίνει «σ’ αγαπώ» αλλά το νιώθω».
Η Virginia Woolf στην Vita Stackville-West
Η Vita ήταν η καλύτερη φίλη της Woolf. Οι δυο τους μοιράστηκαν και μία σύντομη και παθιασμένη σχέση.
«Άκου να δεις Βίτα- παράτα τον άντρα σου και θα πάμε στο Xάμπτον Κορτ και θα δειπνήσουμε μαζί δίπλα από το ποτάμι και θα περπατήσουμε στους κήπους κάτω από το φως του φεγγαριού και θα γυρίσουμε σπίτι αργά και θα πιούμε ένα μπουκάλι κρασί- και θα ζαλιστούμε, και θα σου πω όλα τα πράγματα που έχω στο μυαλό μου- εκατομμύρια, μυριάδες. Δεν θα ξυπνούν το βράδυ, μόνο όταν νυχτώνει δίπλα στο σκοτάδι».
Ο John Keats στη Fanny Brawne
Ο Keats και η Brawne ήταν αρραβωνιασμένοι από το 1818 μέχρι τον θάνατό του το 1821
«…γράψε τα απαλότερα λόγια και φίλησε τα, έτσι ώστε τουλάχιστον να αγγίξω με τα χείλη μου εκεί που ήταν τα δικά σου. Δεν ξέρω πώς να εκφράσω την αφοσίωση μου με τόσο όμορφη παρουσία: Θέλω μια λέξη πιο λαμπερή από το λαμπερό, ένα κόσμο πιο όμορφο κι απ’ το όμορφο. Σχεδόν εύχομαι να ήμασταν πεταλούδες και να ζούσαμε μόνο τρεις μέρες του καλοκαιριού- τρεις τέτοιες μέρες μαζί σου θα μπορούσαν να με γεμίσουν με περισσότερη ευτυχία από πενήντα συνηθισμένα χρόνια»
Ο Oscar Wilde στον Λόρδο Alfred Douglas
Ο Wilde και ο Douglas είχαν μια ταραχώδης σχέση γεμάτη από συχνούς χωρισμούς και επανασυνδέσεις
«Το σονέτο σου είναι υπέροχο, και είναι ένα θαύμα ότι αυτά τα κατακόκκινα- σαν ροδοπέταλα χείλη σου- πρέπει να έχουν φτιαχτεί για την τρέλα της μουσική και του τραγουδιού παρά για την τρέλα των φιλιών. Η λεπτή επίχρυση ψυχή σου περπατά μεταξύ του πάθους και της ποίησης . Ξέρω ότι ο Υάκινθος, που αγαπούσε τόσο τρελά ο Απόλλωνας, ήταν εσύ στις ελληνικές σου μέρες».
Ο Stieg Larsson στην Eva Gabrielsson
Το γράμμα γράφτηκε για τη γυναίκα του το 1977 και ήταν κλεισμένο σε έναν φάκελο που από έξω έγραφε «Να ανοιχτεί μετά τον θάνατό μου.» Ο Larsson πέθανε στα 50 του το 2004 μετά από έναν ξαφνικό έμφραγμα
«Είχα τόσα λάθη το ξέρω αλλά και κάποιες καλά χαρακτηριστικά επίσης, ελπίζω. Αλλά εσύ Εύα μου ενέπνευσες τόση αγάπη που μου ήταν αδύνατον να την εκφράσω …
Ίσιωσε την πλάτη σου, ευθυγράμμισε τους ώμους σου, κράτα το κεφάλι σου ψηλά. Εντάξει; Πρόσεξε τον εαυτό σου Εύα. Πήγαινε να πιείς έναν καφέ. Όλα τέλειωσαν . Σε ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που είχαμε».
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης στην Joséphine de Beauharnais
Η Joséphine ήταν η πρώτη γυναίκα του Ναπολέοντα. Αν και οι δύο είχαν εξωσυζυγικές σχέσεις όταν αυτός έλειπε στις εκστρατείες του, έγραφαν συχνά ο ένας στον άλλο γράμματα γεμάτα πάθος.
«Αχ! Σε ικετεύω να μου επιτρέψεις να δω κάποια από τα ελαττώματα σου. Να είσαι λιγότερη όμορφη, λιγότερο κομψή, λιγότερο τρυφερή, λιγότερο καλή, να προσέχεις να μην αγωνιάς πολύ, και να μην κλαις ποτέ. Τα δάκρυα σου μου κλέβουν τη λογική και με αρρωσταίνουν. Πίστεψε με δεν έχω τη δύναμη να έχω έστω και μια σκέψη που δεν είναι δική σου, ή μια ευχή που δεν θα μπορούσα να σου αποκαλύψω».
Ο Henry Miller στην Anaïs Nin
Οι δυο τους είχαν μια ταραχώδης σχέση που κράτησε χρόνια στο Παρίσι.
«Αναίς, πίστευα μόνο πως σ’ αγαπούσα πριν, αλλά το συναίσθημα ήταν ένα τίποτα μπροστά στη βεβαιότητα που έχω τώρα. Ήταν όλο αυτό τόσο υπέροχο μόνο επειδή ήταν σύντομο και κλεφτό; Παίζαμε θέατρο ο ένας για τον άλλον, στον άλλον; Ήμουν εγώ λιγότερο εγώ η περισσότερο εγώ και εσύ λιγότερο ή περισσότερο εσύ; Ήταν τρέλα να πιστέψουμε ότι αυτό θα μπορούσε να συνεχιστεί; Που και πότε άρχισαν οι κακές στιγμές; Σε μελετώ τόσο πολύ για να βρω τα πιθανά , τα αδύναμα σημεία, τις επικίνδυνες περιοχές. Δεν τις βρίσκω-ούτε μια».
Αυτό το άρθρο/blog βασίστηκε στο κείμενο These Beautiful Handwritten Love Letters Will Leave You Swooning που δημοσιεύτηκε στην Huffington Post Αμερικής.