Με νέο άρθρο του με τίτλο «Αποκλιμακώνοντας τις ευρωπαϊκές πολιτικές της δυσαρέσκειας», ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει εξηγήσεις για το βίντεο που τον απεικονίζει να σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο στους Γερμανούς, χωρίς ούτε να το παραδέχεται ούτε να το αρνείται.
Περιορίζεται να αναφέρει ότι το βίντεο που έδειξε η γερμανική τηλεόραση ήταν μονταρισμένο. Δεν ισχυρίζεται πως ήταν παραποιημένο, όπως έκανε αρχικά στην συγκεκριμένη εκπομπή, όπου ήταν και καλεσμένος. Κατά τα άλλα επιχειρεί ξανά να εξηγήσει το πλαίσιο της επίμαχης ομιλίας που έγινε στην Κροατία το 2013, «πριν γίνω Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας» όπως γράφει, τον παραλογισμό της διαχείρισης της κρίσης, το πώς το πρόγραμμα διάσωσης που εφαρμόστηκε έπληξε και την Ελλάδα και τους Ευρωπαίους φορολογούμενους και τελικά την ίδια την Ευρώπη.
«Ένας παρουσιαστής της γερμανικής τηλεόρασης, πρόσφατα δημοσίευσε ένα μονταρισμένο βίντεο, που με δείχνει, πριν γίνω ακόμα Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, να σηκώνω το μεσαίο δάχτυλο στην χώρα του. Η φασαρία που προκλήθηκε δείχνει τον δυνητικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει μια υποτιθέμενη χειρονομία, ειδικά σε ταραγμένους καιρούς. Ο χαμός που προκλήθηκε από αυτήν την εκπομπή δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008, μιας κρίσης που εξέθεσε τα αδύναμα σημεία της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης και έστρεψε περήφανες χώρες, τη μία εναντίον της άλλης»
Το άρθρο είναι μια πιο εκτεταμένη εκδοχή του μπλογκ που είχε γράψει την προηγούμενη εβδομάδα, όπου ανέλυε την κατάσταση ως εξής:
Εναντιώθηκα στα δανειακά πακέτα του 2010 και του 2012 από τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους φορολογούμενους επειδή:
Τα νέα δάνεια δεν θα έσωζαν την Ελλάδα, αλλά συνιστούσαν μια κυνική μεταφορά των ζημιών, από τα βιβλία των ιδιωτικών τραπεζών στους ασθενείς ώμους των ασθενέστερων Ελλήνων πολιτών. (Πόσοι άραγε από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους γνωρίζουν ότι περισσότερο από το 90% των 240 δισεκατομμυρίων που δανείστηκε η Ελλάδα, πήγαν στα χρηματοδοτικά ιδρύματα και όχι στο ελληνικό κράτος ή στους πολίτες του;)
Ήταν προφανές πως σε μια εποχή που η Ελλάδα δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τα ήδη υπάρχοντα δάνεια, οι συνθήκες λιτότητας που της επιβλήθηκαν προκειμένου να δανειστεί εκ νέου, θα συνέθλιβαν τα εισοδήματα των Ελλήνων, κάνοντας το χρέος ακόμα λιγότερο βιώσιμο.
Το βάρος της «διάσωσης» θα έπεφτε αργά ή γρήγορα στους Γερμανούς και τους άλλους Ευρωπαϊους φορολογούμενους, από τη στιγμή που τα τεράστια χρέη θα γονάτιζαν τους ασθενέστερους Έλληνες, ενώ οι πλούσιοι μετέφεραν τις καταθέσεις τους στην Φρανκφούρτη και το Λονδίνο.
Η παραπλάνηση των πολιτών και των κοινοβουλίων, στους οποίους το πρόγραμμα διάσωσης τραπεζών παρουσιάστηκε σαν πράξη αλληλεγγύης προς τους Έλληνες, έστρεψε τελικά τους Γερμανούς εναντίον των Ελλήνων, τους Έλληνες εναντίον των Γερμανών και τελικά την Ευρώπη εναντίον του εαυτού της.
Ο Γ. Βαρουφάκης καταλήγει πως ο παραλογισμός με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η ελληνική κρίση έκανε Έλληνες και Γερμανούς να κατηγορούν ο ένας τον άλλο και δηλώνει ότι το «τοξικό αυτό παιχνίδι αλληλοκατηγοριών πρέπει να σταματήσει».