«Τύλιξα το μαντήλι σφιχτά γύρω από το κεφάλι μου και έσκυψα πάνω από το τραπεζάκι του καφέ για να σερβίρω τσάι», περιγράφει η Azi Ahmed, μια Βρετανίδα Πακιστανικής καταγωγής που απαρνήθηκε τον ρόλο της «καλής νύφης» και προσπάθησε να εισαχθεί στη θρυλική SAS (Special Air Service), την ελίτ των Ειδικών Δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οι γονείς της, όπως αναφέρει η ίδια στην Daily Mail, την είχαν αναθρέψει έτσι ώστε να γίνει σωστή νοικοκυρά και να παντρευτεί ένα «καλό αγόρι από το Πακιστάν». Εκείνη όμως έκανε την επανάστασή της, σπουδάζοντας καλές τέχνες στο Saint Martins College του Λονδίνου.
«“Τα κορίτσια δεν φεύγουν από το σπίτι πριν τον γάμο!” έλεγε η μαμά. Όμως ο μπαμπάς με άφησε να φύγω και μετά την αποφοίτηση δημιούργησα την δική μου διαδικτυακή επιχείρηση σχεδίου, όμως δεν το είπα ποτέ στους γονείς μου», θυμάται η Azi.
Η δεύτερη επανάστασή της συνέπεσε με την απόφαση των γονιών της να της προξενέψουν ένα «καλό παιδί για να παντρευτεί» όταν ήταν 26. Την στιγμή που σέρβιρε τσάι προσποιούμενη την καλή νοικοκυρά, το σώμα της ήταν γεμάτο αμυχές από την προετοιμασία της να εισαχθεί στο βρετανικό σώμα ειδικών δυνάμεων.
Παρότι η ίδια είχε ύψος 1,50 και ζύγιζε μόλις 44 κιλά, δεν πίστεψε ποτέ ότι δεν θα τα κατάφερνε. Μετά από δύο εβδομάδες δύσκολης προετοιμασίας, η ίδια πέρασε στον δεύτερο γύρο δοκιμασιών για να μπει στο σώμα.
«Βάλε σε αυτό και το ότι είμαι γυναίκα και έχω Ασιατική καταγωγή και μοιάζω στον λιγότερο κατάλληλο υποψήφιο που θα μπορούσε να πάρει η SAS», προσέθεσε.
Οι προετοιμασία ήταν πολύ δύσκολη και έπρεπε να αποδείξει σε όλους ότι μπορούσε να τα καταφέρει.
«Αυτή η κοπέλα από την Ασία είναι τεμπέλα», είχε ακούσει μια κοπέλα να λέει σε κάποιον στις ντουζιέρες.
Αυτό όχι μόνο δεν την δυσαρέστησε, αλλά ήταν αρκετό για να την ωθήσει να γίνει καλύτερη.
«Όταν ήμουν δέκα ο μπαμπάς μου είπε να δοκιμάσω να ανεβάσω ένα σακί με ρύζι στον επάνω όροφο για 50 λίρες. Μετά την δεύτερη σκάλα το σώμα μου κατέρρευσε όμως συνέχισα (την ανάβαση) σκαλί σκαλί επί μία ώρα – όχι για τα λεφτά, αλλά γιατί δεν ήθελα να φαίνομαι αποτυχημένη, ειδικά στον ίδιο μου τον εαυτό. Έγινε ακριβώς το ίδιο πράγμα όταν ήμουν επιλαχούσα στη SAS», εξήγησε.
Όπως περιέγραψε η ίδια, οι επόμενες δοκιμασίες μετά την επιλογή της ήταν ακόμα δυσκολότερες. Μια φορά παραλίγο να πέσει από τον γκρεμό και είχε χάσει μερικά νύχια των ποδιών της. Παρόλο που έδινε τον καλύτερο εαυτό της, οι ανώτεροί της συνέχιζαν να την κοροϊδεύουν. Μια φορά μάλιστα γλίτωσε από βέβαιο πνιγμό, καθώς έπεσε σε ένα ποτάμι και το σακίδιό της την οδηγούσε στον πάτο. Δεν θα είχε σωθεί αν κάποιος δεν την είχε αρπάξει από το κολάρο.
Δυστυχώς, η τελευταία σειρά δοκιμασιών ήταν πολύ δύσκολη και η ίδια δεν κατάφερε να μπει στο σώμα. Στην αρχή ένιωθε πολύ άσχημα, όμως τώρα κατανοεί ότι έμαθε πως να είναι πειθαρχημένη, να δουλεύει με άλλους και να συνδέεται με τους ανθρώπους. Όπως όμως λέει η ίδια, ποτέ δεν αποκάλυψε στους -τώρα νεκρούς- γονείς της πως ένα «καλό κορίτσι από το Πακιστάν παραλίγο να εισαχθεί σε μια από τις σκληρότερες μαχητικές δυνάμεις του κόσμου».