Το Τείχος των Δακρύων στην Παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ και πιστεύεται πως είναι το μοναδικό απομεινάρι του Ιερού Ναού και ως εκ τούτου ένας καθαγιασμένος τόπος και προορισμός προσκυνήματος. Συχνά, πιστοί που επισκέπτονται το Τείχος των Δακρύων, γράφουν μια ευχή ή προσευχή σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί και το τοποθετούν σε μικρά ανοίγματα. Το Τείχος είναι πάντα γεμάτο από αυτά τα μικρά χαρτάκια που πάνω τους έχουν γραφτεί οι μεγάλες και συχνά ανομολόγητες αλήθειες, επιθυμίες, φόβοι, ανησυχίες που κρύβουμε μέσα μας. Αν σκεφτούμε δε πως η παράδοση αυτή κρατά από το 18ο αιώνα τότε αντιλαμβάνεστε για πόσα χαρτάκια και μιλάμε...
Τώρα όμως έρχεται να δημιουργηθεί μια νέα παράδοση αυτή του «Τείχους της Αναμονής» (Τhe Waiting Wall). Ένα project που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν ο μουσικός και τεχνολόγος Alan Donohoe και ο σχεδιαστής Steven Parker. Αρχική ωστόσο πηγή έμπνευσής τους, ήταν ο φιλόσοφος Αllain de Botton.
Ο καθένας από εμάς μπορεί, μπαίνοντας στην ιστοσελίδα Τhe Waiting Wall να αφήνει, πάντα ανώνυμα, το δικό του μήνυμα προς τον κόσμο ή προς ένα πρόσωπο. Μπορεί να είναι μια ευχή, μια ελπίδα, ένας κρυφός πόθος, μια σκέψη, μια απορία, ένας φόβος ή η εξομολόγηση μιας ενοχής.
Για μία εβδομάδα, 21 έως 28 Σεπτεμβρίου κάποια από τα μηνύματα θα εμφανίζονται σε μια γιγαντο-οθόνη που συνήθως φιλοξενεί διαφημιστικά μηνύματα στον σταθμό του Brighton στη Βρετανία. Τα μηνύματα όμως θα είναι πάντα διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του project και μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να τα διαβάσουν.
Περιττό να πούμε πως το πιο λυτρωτικό σε αυτή τη διαδικασία με την διαδικτυακή «παραλλαγή» του Τείχους των Δακρύων δεν είναι μόνο πως έχουμε την ευκαιρία να «εξομολογηθούμε» την πιο μύχια σκέψη μας. Αλλά και ότι διαβάζοντας τα μηνύματα άλλων ίσως βρούμε κάποιον που κάνει ακριβώς την ίδια σκέψη με εμάς και έτσι νοιώθουμε λιγότερο μόνοι.
Αξίζει να δοκιμάσετε...