Μία 91χρονη γυναίκα κατηγορήθηκε για συνενοχή σε 260.000 δολοφονίες, καθώς υπήρξαν ισχυρισμοί ότι ότι ήταν μέλος των Ναζί και υπηρετούσε στο στρατόπεδο θανάτου του Άουσβιτς.
Οι Γερμανοί εισαγγελείς είπαν ότι η γυναίκα, το όνομα της οποίας δεν αποκαλύφθηκε εξαιτίας της νομοθεσίας περί ιδιωτικής ζωής, φέρεται να έχει υπηρετήσει ως χειριστής ασυρμάτου για τον διοικητή του στρατοπέδου από τον Απρίλιο έως και τον Ιούλιο του 1944.
Αυτό ουσιαστικά την κάνει συνένοχη, διότι με το έργο της συνέβαλε στο να εξασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία του στρατοπέδου.
Ένας 94χρονος πρώην λοχίας στο Άουσβιτς είχε καταδικαστεί με το ίδιο σκεπτικό νωρίτερα αυτόν τον χρόνο σύμφωνα με το
Associated Press. .
Ο εκπρόσωπος των εισαγγελέων ωστόσο δήλωσε πως δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η γυναίκα είναι σε θέση να δικαστεί, αν και το δικαστήριο πιθανότατα δεν πρόκειται να αποφασίσει για το αν θα προχωρήσει η υπόθεση μέσα στον επόμενο χρόνο.Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται γενικά μία προσπάθεια ώστε να ασκηθούν διώξεις σε όσους έλαβαν μέρος στις ναζιστικές θηριωδίες.
Νωρίτερα αυτόν τον χρόνο, ένας 94χρονος πρώην αξιωματικός των SS ο οποίος ονομάστηκε και ως «λογιστής του Άουσβιτς», καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση, καθώς βρέθηκε ένοχος για συνέργεια στην δολοφονία 300.000 ανθρώπων.
Ο Όσκαρ Γκρένινγκ ήταν υπεύθυνος για την συλλογή και εξέταση των αντικειμένων που ανήκαν στους ανθρώπους που έφταναν στο στρατόπεδο του θανάτου, καθώς επίσης και στην απομάκρυνση και τεκμηρίωση κάθε στοιχείου που εντοπιζόταν.
Ο Γκρένινγκ παραδέχτηκε ότι ήταν «ηθικά ένοχος» αλλά επέμεινε ότι δεν ήταν προσωπικά υπεύθυνος για τους θανάτους και περιέγραψε τον εαυτό του ως ένα «μικρό δόντι στο γρανάζι» του ναζιστικού καθεστώτος.
Ωστόσο οι εισαγγελείς τόνισαν ότι βοηθώντας να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του στρατοπέδου, ήταν συνένοχος στις δολοφονίες.
Ο Δρ Μόσε Κάντορ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Χαιρετίζουμε την ανακοίνωση για έναν ακόμη παράγοντα της ναζιστικής θηριωδίας που θα πρέπει να λογοδοτήσει για τις πράξεις του. Όπως συμβαίνει με όλες τις προηγούμενες δοκιμές της φρίκης έτσι και αυτή μας θυμίζει τη σημασία όχι μόνο να θυμόμαστε τη φρίκη των Ναζί αλλά και να λάβουμε μέτρα για την προστασία της κοινωνίας και των κοινοτήτων μας από τον ολοένα και πιο υπαρκτό κίνδυνο της μισαλλοδοξίας, του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και του μίσους».