Τους πρώτους εννέα μήνες του 2015 οι άνθρωποι που δολοφονήθηκαν στο Ελ Σαλβαδόρ άγγιξαν τους 5.000. Καθημερινά λαμβάνουν χώρα άγριες μάχες μεταξύ των συμμοριών που προσπαθούν να πάρουν υπό των έλεγχό τους διάφορες περιοχές στην αιματοβαμμένη χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Πως όμως «Ο Σωτήρας», όπως ονόμασαν την περιοχή οι ξένοι κατακτητές, έφτασε στο να πάρει σήμερα τον τίτλο της «πιο βίαιης χώρας του κόσμου»;
Από μακριά η χώρα μοιάζει με παράδεισο. Ηλιόλουστες παραλίες, ήπιο κλίμα και καταγάλανα νερά. Όταν όμως ο ήλιο δύει, η χώρα μεταμορφώνεται σε κόλαση. Φέτος, εκτιμάται πως στο Ελ Σαλβαδόρ κάθε ώρα δολοφονείται ένας άνθρωπος, με αποτέλεσμα το έθνος να ξεπεράσει σε επικινδυνότητα την γειτονική Ονδούρα.
Η χώρα βγάζει κάθε χρόνο περίπου 1,5 δις ευρώ εξάγοντας καφέ, τσάι και ρούχα. Όμως οι εξαγωγές δεν περιορίζονται σε αυτά τα προϊόντα. Οι συμμορίες που ασχολούνται με την διακίνηση όπλων και ναρκωτικών, αλλά και με άλλες παράνομες δραστηριότητες, έχουν καταφέρει να έχουν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρες πόλεις και χωριά.
Το αποτέλεσμα είναι τα σχολεία να περιφράσσονται με συρματοπλέγματα και να φυλάσσονται από τον στρατό, οι επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν βαριά οπλισμένους άνδρες ασφαλείας και η αστυνομία να σταματά τους πάντες αδιακρίτως για έλεγχο.
Οι συμμορίες Mara Salvatrucha και Barrio 18 συγκροτήθηκαν από άνδρες που εγκατέλειψαν την χώρα την δεκαετία του 1980 λόγω του εμφυλίου πολέμου. Στην Καλιφόρνια, οι εξόριστοι δημιούργησαν συμμορίες και όταν το 1992 ο πόλεμος τελείωσε, εκείνοι γύρισαν στην πατρίδα τους, φέρνοντας μαζί τους την κουλτούρα της συμμορίας.
Τα μέλη των συμμοριών καλύπτονται με τατουάζ που συμβολίζουν τα κατορθώματά τους, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις σχετίζονται με φόνους και άλλα βάρβαρα εγκλήματα. Οι τοπικές αρχές αδυνατούν να ελέγξουν αυτές τις ομάδες, ενώ ακόμα και μία από τις μεγαλύτερες φυλακές της χώρας, η Penal de Ciudad Barrios, βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Mara Salvatrucha. Οι κρατούμενοι έχουν στήσει επιχειρήσεις εντός της φυλακής, με τους φύλακες να φυλάνε τις εισόδους και να μην τολμούν να περάσουν τις πύλες της.
Τώρα το κράτος προσπαθεί να βρει έναν εναλλακτικό και πιο ήπιο τρόπο για να μειώσει την εγκληματικότητα στην περιοχή. Στόχος είναι η βελτίωση της οικονομίας, ώστε να δοθούν περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες στους νέους που επιλέγουν να ζουν ως μέλη συμμοριών, λόγω της οικονομικής ανέχειας.