Ο Μάριος Ατζέμης, οροθετικός μιλώντας στη Huffpost Greece, επισημαίνει ότι λόγω της έλλειψεις φαρμάκων η «Θετική φωνή» έχει δημιουργήσει ένα άτυπο «παρατηρητήριο» από τα μέλη για να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή σε ποιο νοσοκομείο υπάρχει πρόβλημα για να δούν αν μπορούν να καλύψουν κάποιες ανάγκες από ανθρώπους που έχουν διακόψει μια συγκεκριμένη αγωγή αλλά έχουν κρατήσει τα φάρμακά τους. Όπως μας λέει: «Είναι μια άτυπη ανταλλαγή, στα όρια της νομιμότητας αλλά σωτήρια...»
«Το 2010 έγινε έκρηξη του HIV στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Τότε βρέθηκε ένας πληθυσμός (τοξικομανείς) που σε αντίθεση με τους gay άνδρες δε νοιαζόταν ιδιαίτερα για την υγεία του... Και δεν στο λέω με μεγάλη ευκολία αυτό γιατί έχω υπάρξει πολυτοξικομανής για περισσότερα από είκοσι χρόνια», μου λέει ο Μάριος Ατζέμης, μέλος της «Θετικής Φωνής» και οροθετικός. «Όταν αυτή η ομάδα- των οροθετικών ανθρώπων αλλά και χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών ταυτόχρονα- εμφανίστηκε μαζικά στις μονάδες λοιμώξεων των νοσοκομείων, οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό δεν ήξεραν πως να τους χειριστούνε. Δεν ήταν άνθρωποι σε νηφαλιότητα, δε συνεννοούνταν εύκολα, δεν ήταν πάντα συνεργάσιμοι- άλλωστε συχνά με την εμφάνιση του και μόνο σε νοσοκομείο ένας τοξικομανής εγείρει φόβο και ρατσιστικά αντανακλαστικά. Νοσηλεύτρια σε μονάδα ειδικών λοιμώξεων μου έλεγε πως συναδελφοί της την εγκαλούσαν όταν φρόντιζε τοξικομανείς- «άστον αυτόν, θα πεθάνει έτσι και αλλιώς, δεν τον νοιάζει η ζωή του, γιατί νοιάζεσαι εσύ;» Στη «Θετική Φωνή» δημιουργήθηκε το Πρόγραμμα Μείωσης Βλάβης για τους οροθετικούς που συνεχίζουν τη χρήση τοξικών ουσιών. Δεν τους αναγκάζουμε να κόψουν τα ναρκωτικά- αυτό είναι στο χέρι του καθενός. Προσπαθούμε να αποτρέψουμε όμως τη διόγκωση του φαινομένου, μια «υπερλοίμωξη» όπως αυτή του 2010».
Το 2010 έγινε έκρηξη του HIV στους χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Τότε βρέθηκε ένας πληθυσμός (τοξικομανείς) που σε αντίθεση με τους gay άνδρες δε νοιαζόταν ιδιαίτερα για την υγεία του
Γιατί συνέβη τότε;
Συμπέσανε πολλοί λόγοι. Η δραστική μείωση στη διανομή δωρεάν συριγγών έπαιξε τεράστιο ρόλο. Πάντως από την εμπειρία μου σαν τοξικομανής, όταν κινείσαι πέριξ της Ομόνοιας και τη Βάθης, τα φαρμακεία αρνούνται να σου δώσουν όποιο σύνεργο χρήσης. Υπήρχε, όμως, και μια εκτεταμένη υποκουλτούρα στους τοξικομανείς ότι μπορούνε να μοιραστούνε τα σύνεργα της χρήσης- και αυτό οφειλόταν στην έλλειψη ενημέρωσης. «Έπαιζαν» μύθοι... ότι αν πλύνεις τη σύριγγα σου με κρύο νερό, ο HIV πεθαίνει... Συνεχίζουμε να πληρώνουμε πολύ ακριβά αυτές τις πρακτικές, την απουσία οργανωμένης μονάδας που να μοιράζει σύνεργα χρήσης και να ενημερώνει.
Αυτή τη στιγμή ποιοι φορείς ή ΜΚΟ επιτελούν αυτό το έργο;
Το ΚΕΕΛΠΝΟ, το ΚΕΘΕΑ, ο ΟΚΑΝΑ και οι «Γιατροί του Κόσμου». Αλλά για να καταλάβεις πόσο συμπτωματικά και σπάνια συνέβαινε στην πραγματικότητα, «στο δρόμο», ήμουνα 15 χρόνια στις πιάτσες σαν τοξικομανής και κανείς δε μου έδωσε σύριγγα. Μοιραζόμασταν κατά κόρον σύνεργα χρήσης- υπό την επηρρεια δε σε νοιάζουν, όντως, πολλά πράγματα και προφυλάξεις.
Τι προσπαθείτε να κάνετε στην «Θετική Φωνή» για αυτό λοιπόν;
Να ενημερώσουμε, ακόμα και για την όσο το δυνατόν ασφαλέστερη χρήση των ουσιών αυτών και για μια σειρά πρακτικές που αφορούν την ατομική και δημόσια υγεία.
Η χρήση ναρκωτικών επηρεάζει την πορεία και την αποτελεσματικότητα της φαρμακευτικής αγωγής;
Οι απόψεις διϊστανται. Υπάρχουν έρευνες από τις ΗΠΑ- μόλις χθες διάβασα μία- που υποστηρίζουν πως όχι, δεν είναι αλληλένδετα. Η ταπεινή, προσωπική μου άποψη είναι πως, ναι, η χρήση ναρκωτικών επηρεάζει αρνητικά την αγωγή. Ένας ηρωινομανής ή πολυτοξικομανής δε θα μπορέσει να τηρήσει την αγωγή του. Τα αντιρετροϊκά θελουν «πρόγραμμα», αλλιώς ο ιός αναπτύσσει ανθεκτικότητα. Ελάχιστοι ηρωινομανείς είναι ικανοί να συμμορφωθούν με την αγωγή. Προσωπικά δεν ήμουν.
Η έλλειψη των αντιρετροϊκών σε επηρέασε;
Άμεσα, με την ιατρική έννοια, όχι ακόμα. Αλλά αυτό που βιώνω ως στέλεχος της «Θετικής Φωνής» που αντιμετωπίζω έναν ορυμαγδό απελπισμένων τηλεφωνημάτων, όπου η ένταση και η αγωνία των οροθετικών είναι πρωτοφανής. Και διαρκής το τελευταίο διάστημα. Ειδικά από το καλοκαίρι, οπότε υπήρχαν κάποιες ενδείξεις του προβλήματος εδώ στο «Λαϊκό» και στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΧΕΠΑ, μέχρι και την τελευταία βδομάδα που η κατάσταση έγινε αφόρητη, «πολεμική».
Έχουμε θεσπίζει ένα άτυπο «παρατηρητήριο» ελλείψεων φαρμάκων από τα μέλη μας, οπότε γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή σε ποιο νοσοκομείο υπάρχει πρόβλημα και μπορούμε να διασυνδέσουμε οροθετικούς- κάποιους που έχουν διακόψει μια συγκεκριμένη αγωγή αλλά έχουν κρατήσει τα φάρμακά τους, ώστε να τα δώσουν σε κάποιον που τα χρειάζεται. Είναι μια άτυπη ανταλλαγή, στα όρια της νομιμότητας αλλά σωτήρια...