Μετά από μια δραματική ημέρα, με συνεχείς μεταθέσεις της ώρας που θα διεξαγόταν η Σύνοδος Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών για το βρετανικό ζήτημα, τελικά λίγο πριν τις 23.30 το βράδυ ο πρόεδρος του Ευρωπαίκου Συμβουλίου ανακοίνωσε ότι επετεύχθη συμφωνία. Όπως έγραψε η συμφωνία ήταν ομόφωνη.
Ενώ αρχικά είχε προγραμματιστεί η συνεδρίαση να αρχίσει το πρωί, παίρνοντας στη συνέχεια την μια αναβολή μετά την άλλη, τελικά άρχισε στις 22.40, μετατρέποντας την συνεδρίαση σε English dinner.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, είχε ζητήσει γη και ύδωρ από την ΕΕ και τα πήρε. Όπως έγραψε ο ίδιος στο twitter, η Μεγάλη Βρετανία παίρνει ειδικό καθεστώς (και με τη βούλα της ΕΕ).
Ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε μίλησε για το ειδικό καθεστώς που πέτυχε με την ΕΕ, κάτι που του επιτρέπει να υποστηρίζει στο δημοψήφισμα την παραμονή της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ.
Σε αυτό το ειδικό καθεστώς θα διασφαλίζεται ότι «οι φορολογούμενοί μας δεν θα πληρώσουν ποτέ για να διασώσουν κάποιον στην Ευρωζώνη» και ότι η Μ. Βρετανία δεν θα αποτελέσει ποτέ μέρος του υπερκράτους της Ευρώπης.
Βάσει της συμφωνίας, όπως επίσης είπε, η ΕΕ αναγνωρίζει ότι δεν έχει ένα μόνο νόμισμα, το ευρώ (όλα τα νομίσματα θα τυγχάνουν του ίδιου σεβασμού) ενώ ανέφερε ότι η κυβέρνηση της χώρας του θα φροντίσει ώστε οι Βρετανοί επιχειρηματίες να μην αντιμετωπίσουν εμπόδια επειδή, η χώρα βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης..
Αναφορικά με τα επιδόματα για τους μετανάστες στην Μ. Βρετανία, επεσήμανε θα πρέπει να περιμένουν 4 χρόνια για να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Είπε επίσης ότι η Βρετανία δεν θα μπορεί πλέον να εξαναγκαστεί ποτέ σε πολιτική ένωση με την υπόλοιπη ΕΕ. Επίσης οι αλλαγές στη σχέση της Βρετανίας είναι νομικά δεσμευτικές με βάση το διεθνές δίκαιο και θα κατατεθούν στον ΟΗΕ.
Τα βασικά σημεία της συμφωνίας
Αλλαγή της Συνθήκης: Δύο από τις πρόνοιες της συμφωνίας πρόκειται να εγγραφούν σε αναθεωρημένα άρθρα της Συνθήκης της ΕΕ: μια ειδική εξαίρεση της Βρετανίας από την περαιτέρω ολοκλήρωσή της, στο πλαίσιο μιας διαδικασίας που αποκαλείται «όλο και πιο στενή ολοκλήρωση»· και η δίκαιη αντιμετώπιση των χρηματοπιστωτικών και οικονομικών διευθετήσεων ανάμεσα στην ευρωζώνη και τα κράτη-μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στην οικονομική και νομισματική ένωση.
Επιδόματα εργαζομένων: Η Βρετανία θα αποκτήσει το δικαίωμα να αρνείται την καταβολή διαφόρων επιδομάτων σε νεοαφιχθέντες εργαζόμενους από άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ για τα πρώτα τέσσερα χρόνια της παραμονής τους στην επικράτειά της· θα αποκτήσει τη δυνατότητα να εφαρμόζει αυτό το μέτρο για τουλάχιστον επτά χρόνια από την ημερομηνία της εφαρμογής του.
Επιδόματα παιδιών: Ένα πανευρωπαϊκό σύστημα καταγραφής που αφορά την καταβολή επιδομάτων παιδιού ή παιδιών που ζουν σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ τίθεται σε εφαρμογή για τους μετανάστες σε άλλο ευρωπαϊκό κράτος άμεσα και για τους πάντες από 1ης Ιανουαρίου 2020. Βάσει του συστήματος αυτού, οι κυβερνήσεις θα αποφασίσουν τα επίπεδα των επιδομάτων που καταβάλλονται.
Χώρες εντός και εκτός Ευρωζώνης: Το κείμενο τονίζει την ανάγκη να εφαρμόζονται «ισότιμοι όροι ανταγωνισμού» σε ότι αφορά το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την τραπεζική. Παραχωρεί στη Βρετανία το δικαίωμα να εποπτεύει χρηματοπιστωτικούς θεσμούς και αγορές ώστε να εγγυάται την χρηματοοικονομική σταθερότητα. Αλλά πάντως συμφωνήθηκε «με την επιφύλαξη» των υπαρχουσών δυνατοτήτων των θεσμών της ΕΕ να αναλαμβάνουν δράση για να προασπίζουν την χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Η «νέα σχέση» της Μεγάλης Βρετανίας
Η Μεγάλη Βρετανία ουσιαστικά ζητούσε μια νέα σχέση με την ΕΕ, με περισσότερη αυτονομία για τα εθνικά κοινοβούλια και ευελιξία στην ολοκλήρωση. Ουσιαστικά ζητά «λιγότερη Ευρώπη».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχει εντάξει στις διεκδικήσεις της και επιμέρους θέματα, όπως για παράδειγμα αλλαγές στην παροχή βρετανικών επιδομάτων σε υπηκόους άλλων χωρών της ΕΕ και το νομικό ζήτημα της εξαίρεσης από τη ρήτρα «συνεχώς στενότερης ένωσης».
Η Μεγάλη Βρετανία, βάσει της συμφωνίας που επετεύχθη, δεν είναι πλέον υποχρεωμένη σε περισσότερη πολιτική ολοκλήρωση (λιγότερη Ευρώπη δηλαδή) κάτι που θα αποτυπωθεί και στην επόμενη αλλαγή της Συνθήκης της ΕΕ.
Τα 4 βασικά αιτήματα Κάμερον
Τα βασικά θέματα πάνω στα οποία «χτίστηκαν» οι διεκδικήσεις Κάμερον, αποτυπώνονται σε 4 κεντρικά σημεία και περιγράφονται στην επιστολή που είχε στείλει στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ τον Νοέμβριο.
Υπερκράτος: Ρητή δέσμευση από τις Βρυξέλλες ότι η Βρετανία δεν θα συμμετέχει σε καμία κίνηση προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους και θα εξαιρεθεί από την θεμελιώδη ευρωπαϊκή αρχή της μεγαλύτερης ενοποίησης.
Ευρώ: Ρητή δήλωση ότι το ευρώ δεν είναι το επίσημο νόμισμα της ΕΕ, καθιστώντας σαφώς ότι η Ευρώπη είναι μια πολυνομισματική ένωση.
Γραφειοκρατία: Σύστημα «κόκκινης κάρτας» προκειμένου να σταματήσει η έκδοση ανεπιθύμητων οδηγιών και να επιτραπεί η κατάργηση υφιστάμενων νόμων της ΕΕ.
Μεταρρύθμιση: Νέα δομή για την ίδια την ΕΕ. Το Λονδίνο επιθυμεί την αναδιοργάνωση του μπλοκ των 28 χωρών προκειμένου οι εννέα χώρες που βρίσκονται εκτός Ευρωζώνης να μην κυριαρχούνται από τα 19 κράτη-μέλη, με εγγυημένο καθεστώς προστασίας για το Σίτι του Λονδίνου.
Ζητούσε με λίγα λόγια να αλλάξει όλο το πλαίσιο πάνω στο οποίο έχει χτιστεί η ΕΕ.