Η stealth τεχνολογία, που επιτρέπει σε ένα αεροσκάφος, πλοίο ή όχημα εδάφους να παρουσιάζει πολύ μικρό ίχνος στο ραντάρ, μπορεί να υπάρχει εδώ και δεκαετίες (το F-117, το πρώτο πραγματικά stealth βομβαρδιστικό, έκανε την παρθενική του πτήση το 1981), ωστόσο εξακολουθεί να αποτελεί ένα αντικείμενο το οποίο παραμένει στην αιχμή της στρατιωτικής έρευνας και ανάπτυξης, καθώς είναι ομολογουμένως «δύσκολο άθλημα».
Στην περίπτωση του στρατηγικού βομβαρδιστικού B-2 Spirit, ενός εκ των πλέον προηγμένων stealth αεροσκαφών στον κόσμο, βασικό του χαρακτηριστικό είναι ο ειδικός σχεδιασμός του, που παραπέμπει σε «μπούμερανγκ» (η συγκεκριμένη σχεδιαστική φιλοσοφία ονομάζεται «flying wing»- ιπτάμενη πτέρυγα και υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια- αξίζει να σημειωθεί ότι αντίστοιχης φιλοσοφίας ήταν και το πρωτότυπο γερμανικό αεροσκάφος Horten Ho 229 της τελευταίας περιόδου του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο ουδέποτε τέθηκε σε μαζική παραγωγή).
Ο σχεδιασμός αυτός, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτός, δεν είναι τυχαίος, καθώς αυτό που κάνει είναι να αντανακλά τα ραδιοκύματα/ εκπομπές των ραντάρ με τέτοιον τρόπο ώστε το τελικό ίχνος του αεροσκάφους το οποίο βλέπουν στις οθόνες τους οι χειριστές να είναι πολύ μικρότερο ή ακόμα και ανύπαρκτο, επιτρέποντας στο βομβαρδιστικό να μη γίνεται αντιληπτό από τα εχθρικά ραντάρ.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του Sploid, η αντανάκλαση δεν είναι το μόνο τέχνασμα που επιτρέπει στα stealth αεροσκάφη να είναι stealth- και αξίζει να σημειωθεί ότι το F-117, παρά το χαμηλό ίχνος του, «καρπό» του σχεδιασμού του, είχε πάρα πολύ κακά πτητικά χαρακτηριστικά, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση π.χ του υπερσύγχρονου F-22 Raptor, που αποτελεί το πιο προηγμένο καταδιωκτικό στο οπλοστάσιο της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας.
Στην περίπτωση του B-2, μιλάμε για ένα αεροσκάφος το οποίο φτιάχτηκε με τη βοήθεια υπερυπολογιστή και υπολογιστικών μοντέλων για την ανάπτυξη/ διαμόρφωση του σχήματός του, και η μορφή των φτερών και η θέση των κινητήρων (ενσωματωμένοι στην αντισυμβατική άτρακτο του αεροπλάνου), ώστε να γίνεται ακόμα πιο δύσκολος ο εντοπισμός από τα ραντάρ.
Οι εισαγωγείς του κινητήρα και οι εξατμίσεις του βρίσκονται στο πάνω μέρος του αεροσκάφους για να μην εντοπίζεται από επίγειες συσκευές, ενώ ακόμα και η μπογιά του έχει ειδικά χαρακτηριστικά, καθώς περιέχει σωματίδια σιδήρου, ώστε να απορροφάται η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και να μετατρέπεται σε θερμότητα.
Πολλά επιπλέον χαρακτηριστικά της stealth τεχνολογίας του B-2 παρουσιάζονται σε βίντεο του καναλιού Real Engineering στο YouTube.