O Βρεττός είναι το παλαιότερο (και ίσως το ομορφότερο) ποτοπωλείο της Αθήνας

O Βρεττός είναι το παλαιότερο (και ίσως το ομορφότερο) ποτοπωλείο της Αθήνας

Ο επισκέπτης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας σίγουρα δεν θα προσπεράσει αδιάφορα τα εκατοντάδες πολύχρωμα μπουκάλια που στολίζουν τους τοίχους του ιστορικού ποτοπωλείου «Βρεττός» του παλαιότερου αποστακτηρίου της Αθήνας, που λειτούργησε για πρώτη φορά, στο ισόγειο ενός νεοκλασικού κτηρίου της οδού Κυδαθηναίων, στην Πλάκα το 1909.

Ο ιδρυτής του, Μιχαήλ Βρεττός, ξεκίνησε παράγοντας εκεί ούζο, μπράντι ,τσέρι, πιπέρμαν, μαστίχα και κίτρο, τηρώντας πιστά τις πατροπαράδοτες σμυρναϊκές συνταγές.

Όταν πια η φήμη του μαγαζιού ξεπέρασε τα όρια της περιοχής, ο κ. Βρεττός μετέφερε το αποστακτήριο του στην Καλλιθέα και το μαγαζί συνέχισε να λειτουργεί ως πρατήριο, κάβα και δοκιμαστήριο ποτών. Το κράτησε περίπου 60 χρόνια κι επειδή δε είχε διάδοχο ώστε να το μεταβιβάσει, το πούλησε στον Άγγελο Αναστασιάδη και τον Δημήτρη Ζωροτιάδη. Αυτοί με τη σειρά τους το λειτούργησαν με τον ίδιο τρόπο για 37 χρόνια.

Σήμερα ο Ο κ. Ιωάννης Παπαδονικολάκης έχει την τιμή να είναι ο τρίτος ιδιοκτήτης του ιστορικού ποτοπωλείου «Βρεττός». Ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει στο παλιό εργαστήρι ποτοποιίας του Μιχαήλ Βρεττού κι ας έχει ήδη συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής.

Συνεχίζει και σήμερα να προσφέρει στους επισκέπτες ούζο, ρακή, μπράντι 3, 5 και 7 αστέρων, πάνω από 40 διαφορετικές γεύσεις λικέρ, κρασί και μπύρες. Λειτουργεί ως κάβα, πρατήριο και ταυτόχρονα δοκιμαστήριο ποτών για τους επισκέπτες καθώς και τους τουρίστες.

Στον ένα τοίχο του μαγαζιού είναι τοποθετημένα τα ξύλινα βαρέλια που χρησιμοποιούσε ο Μιχάλ Βρεττός για να αποθηκεύσει το ούζο και το μπράντι. Μπροστά στην είσοδο στέκει ο πρώτος αποστακτήρας ούζου, θυμίζοντας έτσι το τρόπο παραγωγής του. Ο κ. Παπαδονικολάκης δεν ήθελα να χαλάσει τον αρχικό χαρακτήρα του μαγαζιού. Έχουμε διατηρήσει στο ακέραιο τη μορφή που δεν απέχει από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του και είχε δημιουργήσει με τόσο κόπο ο Βρεττός», λέει στη HuffPost Greece η υπεύθυνη της πρωινής βάρδιας Βιλλυ Σαραϊδάρη.

«Φτιάχνουμε 40 διαφορετικές γεύσεις από λικέρ, έρχονται τουρίστες μετά από 15 ή 20 χρόνια για τα λικέρ μας. Επίσης φτιάχνουμε τέσσερα διαφορετικά είδη ούζου. Μονής, διπλής ,τριπλής και τετραπλής απόσταξης. Φτιάχνουμε το δικό μας τσίπουρο και ρακί, ρακομελο, μπράντι 3 5 και 7 αστέρων. Κάτι μοναδικό που μπορεί κανείς να απολαύσει εδώ είναι τα 250 κοκτέιλ μας και 170 ελληνικά κρασιά που προσφέρουμε σε ποτήρι.» και προσθέτει «Το Ούζο «Βρεττός» μάλιστα, είναι το πρώτο σε πωλήσεις προϊόν του καταστήματος και παράγεται σύμφωνα με την αυθεντική συνταγή και την παραδοσιακή μέθοδο απόσταξης, που ο Μιχαήλ Βρεττός, χρησιμοποιούσε το 1909. Μία συνταγή, η οποία, με την προσθήκη αρωματικών φυτών, γλυκάνισου και μαστίχας, δημιουργεί ένα από τα καλύτερα ούζα της Ελλάδας».

«Στο μαγαζί θα βρεις λικέρ σε γεύσεις απίθανες που ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους: Μαστίχα, πεπόνι, φουντούκι, καρπούζι, τριαντάφυλλο, ακτινίδιο, περγαμόντο και ότι άλλο πραγματικά μπορεί να βάλει ο νους. Λικέρ τα οποία μπορείς είτε να αγοράσεις, παίρνοντας ένα μικρό, μεγάλο ή ακόμη μεγαλύτερο μπουκάλι από τα ράφια στον τοίχο ή να το απολαύσεις εκεί, κάθοντας μπροστά ή πίσω από τη μπάρα, γιατί στον «Βρεττό» αυτό δεν έχει σημασία. Κάθεσαι όπου θες.»

Αναρωτιέμαι για ποιο λόγω δε γίνεται ακόμα και σήμερα η παραγωγή στην Πλάκα:

«Το πρώτο αποστακτήριο ήταν πίσω από τον τοίχο μας και εδώ έχουμε και το πρώτο μας αποστακτήριο. Υπάρχει ένας νόμος εδώ και 50 χρόνια που απαγορεύει αποστακτήρια στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα έχουμε τεράστια παραγωγή με αποτέλεσμα. Δεν είναι δυνατόν σε αυτό το κτήριο να γίνει η παραγωγή. Στο Κορωπί γίνεται η παραγωγή των λικέρ και τα ούζα και το ρακόμελο γίνεται στην Οινοπνευματοποιία «Γάτσιος» στην Άρτα. Το τσίπουρό μας είναι από μοσχάτο Αλεξανδρείας, το ούζο μας είναι από ζαχαρότευτλο έχει μέσα λικέρ μαστίχα, το γλυκάνισο»

.

«Ο τοίχος που βλέπετε είναι από τα πιο φωτογραφημένα μέρη στην Ελλάδα, είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικός. Το 1950 ήρθε κάποιος αρχιτέκτονας και έκανε τον τοίχο όπως το βλέπετε. Η μόνη παρέμβαση έγινε το 2007 όταν οι νέοι ιδιοκτήτες έβαλαν τα φώτα. Μπροστά από τα ράφια με τα πολύχρωμα μπουκάλια εκτείνεται η «μπάρα» του μαγαζιού, ένας ξύλινος πάγκος με μαρμάρινη επιφάνεια, γυάλινες βιτρίνες και ξύλινα σκαμπό, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν το ποτό της αρεσκείας τους. Συγκαταλέγεται σε ένα από τα παλιότερα και ομορφότερα αξιοθέατα της Πλάκας και είναι μάλιστα το 8ο κατά σειρά αξιοθέατο της Αθήνας, σύμφωνα με το Trip Advisor».

Η συζήτηση πάει στις ετικέτες κρασιών που διαθέτει το μαγαζί: «Είναι όλες οι ποικιλίες απ΄ όλη την Ελλάδα. Ο ιδιοκτήτης τα διαλέγει ένα προς ένα. Δηλαδή έρχονται και του λένε: «Θέλω να πάρεις αυτό το κρασί στο μαγαζί». Θα το κρατήσει εδώ 1,2,3 εβδομάδες και το δοκιμάζει οποιαδήποτε στιγμή για να δει αν του αρέσει και μετά αν του αρέσει θα το κρατήσει. Ανοίγουμε στις 10 το πρωί και κλείνουμε 2, 2:30 το ξημερώματα. Μετά τις 18:00 το απόγευμα εδώ δεν μπορείς να μπεις. Έχει τόσο κόσμο που κάθονται παντού ακόμα και μέσα στο μπαρ. Το πρωί έχουμε κυρίως τουρίστες τα βράδυ το χειμώνα μόνο Έλληνες».

Σε τι είναι αυτό που διαφέρει ο «Βρεττός» από τα άλλα μαγαζιά: «Η διαφορά μας με άλλα μαγαζιά είναι ότι δίνουμε τη δυνατότητα δοκιμής στους πελάτες μας. Αν δε δοκιμάσεις δεν αγοράζεις από εδώ. Όσοι είναι δύσπιστοι δοκιμάζουν και εκεί που είναι να πάρουν ένα μπουκαλάκι παίρνουν όλες τις γεύσεις των λικέρ. Υπήρξε θυμάμαι ένα ζευγάρι Αμερικανών οι οποίοι αγόρασαν 22 μπουκάλια λικέρ. Αναγκάστηκαν να πάρουν νέα βαλίτσα για να βάλουν μέσα τα λικέρ και πλήρωσαν και στο αεροδρόμιο υπέρβαρο».

Σας έχει επηρεάσει η κρίση είναι τελευταία μου ερώτηση: «Φυσικά. Από πέρσι είναι κάτω 10% με 20%. Δεν είμαστε ωστόσο σαν τα άλλα μαγαζιά τα οποία δυσκολεύονται. Επειδή είμαστε στην Πλάκα υπάρχει πάντα μια κίνηση αλλά η κίνηση έχει πέσει αισθητά. Τα κόστη είναι πολύ υψηλά εδώ στην Πλάκα. Το μαγαζί έχει παραμείνει το ίδιο με κάποιες μικρές μετατροπές εδώ και 107 χρόνια. Τα βαρέλια, οι πάγκοι, ο αποστακτήρας είναι από εκείνη την εποχή».