Το περασμένο καλοκαίρι δεκάδες βάρκες κάθε μέρα, πρωί και βράδυ, έφθαναν στις ακτές της Λέσβου και χιλιάδες μετανάστες αποβιβάζονταν στο νησί, τη δική τους Ιθάκη στο μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι για τη Δύση και τη σωτηρία. Τους τελευταίους μήνες όμως και κυρίως μετά τη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για τη «συγκράτηση» των προσφυγικών ροών προς την Ελλάδα οι βάρκες πλέον είναι λιγοστές. Οι εθελοντές αραίωσαν και δεν είναι διαρκώς στις παραλίες του νησιού και οι κάτοικοι σιγά-σιγά επιστρέφουν στους «κανονικούς ρυθμούς τους».
Μια φωτογραφία όμως κοντά στη Σκάλα Συκαμίας στη Λέσβο ήρθε να θυμίσει τις εικόνες που εκτυλίσσονταν μέχρι και πριν λίγους μόλις μήνες στις ακτές του νησιού. Και μια από τις εικόνες ήταν τόσο δυνατή που αν την κοιτάξετε αρκετά είναι δύσκολο να μην νιώσετε πως πλημμυρίζετε από ένα πλήθος συναισθημάτων...
Μια φουσκωτή βάρκα στην οποία επέβαιναν περί τα 40 με 50 άτομα προσέγγισε την ακτή της παραλίας Καγιά όπου μερικοί λουόμενοι, κυρίως ντόπιοι είχαν πάει για μπάνιο. Οι κάτοικοι έσπευσαν να προσφέρουν τη βοήθειά τους, κάτι που έχουν μάθει πλέον να κάνουν καλά, και μαζί με αυτούς ο φωτογράφος και πρόεδρος της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης, Στρατής Τσουλέλλης που βρέθηκε μαζί με τη μηχανή του μπροστά σε μια εικόνα που τόσο δυνατή που ήταν αδύνατον να μην σηκώσει τη μηχανή του και την απαθανατίσει.
Ένας άνδρας που μόλις είχε αποβιβαστεί από τη βάρκα, κρατούσε στην αγκαλιά του το παιδί του που δεν είχε κλείσει καν το πρώτο χρόνο της ζωής του και στην πλάτη του κουβαλούσε την τυφλή γυναίκα του...
«Τον τελευταίο καιρό δεν είχαμε τέτοια περιστατικά. Είχαν σταματήσει να έρχονται οι βάρκες. Έτσι πήγαμε για μπάνιο στην Καγιά. Κάποια στιγμή είδαμε τη βάρκα με 40 με 50 άτομα επάνω. Δεν υπήρχαν εθελοντές εκείνη τη στιγμή στο σημείο όπως το προηγούμενο διάστημα και έτσι τρέξαμε όσοι βρισκόμασταν στην παραλία για να βοηθήσουμε. Εγώ πήρα και τη μηχανή μου και άρχισα να τραβάω. Η εικόνα αυτής της οικογένειας είναι από μόνη της πολύ δυνατή, πολύ ιδιαίτερη. Και μετά μάθαμε πως η γυναίκα του άνδρα ήταν τυφλή και γι' αυτό ο νεαρός την κουβαλούσε στην πλάτη...» αφηγήθηκε στη HuffPost Greece ο κ.Τσουλέλλης ο οποίος μας έδωσε και την άδεια να δημοσιεύσουμε τις φωτογραφίες του.
«Αμέσως μια γυναίκα πήρε το παιδάκι από τα χέρια του- δεν είναι ούτε ενός έτους- και φρόντισε να του δώσει γάλα. Κάτοικοι έτρεχαν να τους δώσουν νερό, μπισκότα ότι είχαν πρόχειρο εκείνη τη στιγμή. Κάποιοι από τους πρόσφυγες έπεφταν χάμω γονατιστοί και φιλούσαν τη χώμα, άλλοι έκλαιγαν, άλλοι γελούσαν και πανηγύριζαν. Όταν τους ρωτήσαμε πως κατάφεραν να φτάσουν ως εδώ μας είπαν πως περίμεναν επί δύο εβδομάδες και τελικά βρήκαν την ευκαιρία ενώ όταν τους εξηγήσαμε πως τώρα θα αναγκαστούν να μείνουν εδώ, γιατί δεν γίνεται να συνεχίσουν το ταξίδι τους, μας είπαν απλά πως ήταν ήδη χαρούμενοι που είχαν φτάσει στην Ελλάδα και πως προσπαθούσαν να βρουν έναν τρόπο να συνεχίσουν το ταξίδι τους».
Και στις δύο φωτογραφίες όμως του κ.Τσουλέλλη, ξεχωρίζει και η φιγούρα ενός ιερέα. «Είναι εδώ στην περιοχή εδώ και πολύ καιρό» μας εξηγεί ο κ.Τσουλέλλης. «Βοηθάει τις εθελοντικές ομάδες, προσφέρει εργασία κάνει ό,τι μπορεί. Δεν ξέρω πολλά αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Από κάπου τους όταν έρχονταν με τη βάρκα και ήταν ο πρώτος που έτρεξε να τους βοηθήσει. Έτσι ψηλός και τόσο αδύνατος που είναι με τα ράσα του σχεδόν φθαρμένα...Δεν ξέρω. Έχει τόσο ασκητική μορφή. Θυμίζει αγιορίτη μοναχό...».