1.Από πότε δραστηριοποιείστε στην Ελλάδα και πόσα άτομα απασχολείτε;
Η πρωτοβουλία υπάρχει σε 12 χώρες αυτή τη στιγμή και στην Ελλάδα ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2015, ενώ σε μόνιμη βάση ασχολούμαστε 11 άτομα.
2.Ποιο το έργο που προσφέρετε και σε ποια συγκεκριμένα πεδία εξειδικεύεστε;
Δραστηριοποιούμαστε στην υλοποίηση συγκατοικήσεων μεταξύ προσφύγων και κατοίκων της χώρας. Δεν είμαστε μία πρωτοβουλία που έχει σαν στόχο την παροχή προσωρινής φιλοξενίας των προσφύγων αλλά την δημιουργία όσο το δυνατόν πιο μακροχρόνιας συγκατοίκησης.
3.Ποιες είναι οι πηγές χρηματοδότησής σας (κρατική, ιδιωτική, ΙΟs -World Bank, UNHCR κτλ) και πως κατανέμεται το συνολικό μπάτζετ σας- στις δράσεις της οργάνωσης αλλά και τα λειτουργικά έξοδά σας, τη μισθοδοσία κλπ;
Δεν έχουμε καμία πηγή χρηματοδότησης και μέχρι στιγμής όλοι οι εμπλεκόμενοι προσφέρουμε τον χρόνο και τις ικανότητές μας εντελώς εθελοντικά. Επίσης δεν συμμετέχουμε σε κανένα πρόγραμμα επιδότησης των συγκατοικήσεων καθώς αν ο λόγος που ανοίγει κάποιος τις πόρτες του σπιτιού του είναι επειδή θα επιδοτηθεί τότε θα έχουμε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από την επίτευξη της κοινωνικής ένταξης.
4.Με ποια διαδικασία και βάση ποιων κριτηρίων αποφασίζονται οι αποστολές σας; Περιοχές και ανθρωπιστικές κρίσεις όπου έχετε παρέμβει ή έχετε τώρα παρουσία; Πως και από ποιον γίνεται η αξιολόγηση του έργου σας;
Η διαδικασία που ακολουθείται είναι να πραγματοποιηθούν εγγραφές στις κατάλληλες φόρμες μέσα στην ιστοσελίδα μας και από τις δύο πλευρές ξεχωριστά και στη συνέχεια είναι στην κρίση των δύο πλευρών αν θα ολοκληρωθεί η συγκατοίκηση. Το μόνο κριτήριο στην ταχύτητα ολοκλήρωσης είναι το πόσο ευάλωτες είναι μερικές ομάδες προσφύγων.
5.Στην περίπτωση της Ελλάδας και της συνδρομής σας στο προσφυγικό ζήτημα, πως επιλέχθηκαν οι τοποθεσίες (ή το σημείο) όπου δραστηριοποιείστε; Πόσο προβλέπετε ότι θα χρειαστεί να έχετε παρουσία στο πεδίο;
Εγγραφές στις φόρμες μας έχουμε από διάφορα σημεία της Ελλάδας. Πρόσφυγες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν και σε συνδυασμό με το ανύπαρκτο σύστημα κοινωνικής ένταξης της Ελλάδας, δυστυχώς προβλέπουμε ότι θα χρειαστεί να είμαστε για πολύ καιρό ακόμη εκεί έξω.
6.Πως αξιολογείτε την συνεργασία με τις ελληνικές αρχές- την κυβέρνηση ή τις περιφερειακές/ αυτοδιοικητικές δομές- αλλά και τις τοπικές κοινωνίες; Προβλήματα συνεργασίας ή αποδοχής σας, υπήρξαν;
Στηριζόμαστε αποκλειστικά στη σχέση μας με όσους αποφασίζουν να ανοίξουν την πόρτα του σπιτιού τους και μέχρι στιγμής δεν έχουμε συνεργαστεί με κάποια επίσημη αρχή.
7.Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των προσπαθειών σας στην Ελλάδα; Πόσο καίρια θεωρείτε την προσφορά σας αλλά διεθνών οργανώσεων και ΜΚΟ γενικότερα σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση; Συνεργάζεστε με άλλες εθελοντικές ομάδες ή ΜΚΟ και ποιο είναι το επίπεδο συντονισμού των δράσεων σας;
Μέχρι στιγμής έχουμε υλοποιήσει 40 συγκατοικήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης οι ΜΚΟ έχουν αναλάβει το ρόλο του κράτους, φυσικό επόμενο όταν το ίδιο το κράτος δεν προσπάθησε ποτέ και συνεχίζει να το κάνει, να στήσει ένα δομημένο σύστημα. Αν και δεν έχουμε κάποια τυπική συνεργασία με άλλες ΜΚΟ, τον τελευταίο χρόνο οι άνθρωποι που δουλεύουν στο πεδίο δεν κοιτάζουν λογότυπα οργανώσεων αλλά ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν. Συνεπώς, σχεδόν καθημερινά επικοινωνούμε άτυπα με ανθρώπους από άλλες ΜΚΟ και ανταλλάζουμε υπηρεσίες.
8.Θεωρείτε ότι αναγνωρίζεται και αποτιμάται ορθά το έργο σας στη δημόσια σφαίρα;
Η οποιαδήποτε αναγνώριση ή αποτίμηση του έργου μας προέρχεται από τους εμπλεκόμενους (πρόσφυγες και ιδιοκτήτες των σπιτιών).
9.Πιστεύετε ότι υπάρχουν αρνητικά στερεότυπα ή παρανοήσεις (πχ από τα ΜΜΕ) όσον αφορά τη δράση σας; Για παράδειγμα έχουν διατυπωθεί κατηγορίες έναντι ορισμένων ΜΚΟ ότι παροτρύνουν τους πρόσφυγες να αγνοήσουν επίσημες ευρωπαϊκές αποφάσεις;
Συγκεκριμένα για τα ΜΜΕ μπορούμε να πούμε πως κατά καιρούς στοχοποιούν τις ΜΚΟ χωρίς λόγο και ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι αυτό γίνεται χωρίς πραγματική έρευνα. Ειδικά για τις ΜΚΟ στην Ελλάδα οι φήμες είναι πολλές, δεν μπορούμε όμως να τις βάζουμε σε ένα τσουβάλι όλες. Λίγη παραπάνω έρευνα δεν θα έβλαπτε κανέναν.