Σε ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα σημεία του κέντρου της Αθήνας «χτύπησαν» τα μέλη της αναρχικής ομάδας «Ρουβίκωνας» καταφέρνοντας να διαφύγουν χωρίς να γίνει καμία προσαγωγή από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Περίπου 10 άτομα εμφανίστηκαν στις 13.10 στην οδό Βασιλίσσης Γεωργίου στο Κολωνάκι, πέταξαν μαύρες και κόκκινες μπογιές στην πρόσοψη της τουρκικής πρεσβείας και στη συνέχεια πέταξαν φέγι βολάν με συνθήματα υπέρ του τουρκικού λαού. Η τουρκική πρεσβεία θεωρείται μία από τις καλύτερες φυλασσόμενες στην πρωτεύουσα και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Μέγαρο Μαξίμου και το Προεδρικό Μέγαρο. Στον ακριβώς κάτω δρόμο δε από την πρεσβεία βρίσκεται και το Αστυνομικό Τμήμα Συντάγματος, όπου υπάρχει επί 24ωρου βάσης αστυνομική δύναμη.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι τα μέλη του Ρουβίκωνα κατάφεραν να μη γίνουν αντιληπτά από τις αστυνομικές δυνάμεις της περιοχής, παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας που έχουν ληφθεί μετά το πραξικόπημα στη γειτονική χώρα. Αστυνομικές πηγές αναφέρουν ότι οι αναρχικοί κατάφεραν για ακόμα μία φορά να φτάσουν στο στόχο τους έχοντας κρυμμένες τις μπογιές και τα φέιγ βολάν με αποτέλεσμα να μην κινήσουν υποψίες. Κατόπιν, διέφυγαν πεζοί από διαφορετικές κατευθύνσεις.
Λίγη ώρα αργότερα σε ανάρτησή τους σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου ανέλαβαν την ευθύνη για την καταδρομική ενέργεια. Στο κείμενό τους τάσσονται κατά του καθεστώτος του «Σουλτάνου Ερντογάν» και υπέρ όσων αγωνίζονται εναντίον του:
«Μετά το πραξικόπημα οι οπαδοί του νικητή Σουλτάνου Ερντογάν, σαν σύγχρονοι βασιβουζούκοι έσπευσαν να επιτεθούν σε εκείνους και εκείνες που αντεπιτίθενται πραγματικά στο καθεστώς. Επιθέσεις σε συνοικίες αγωνιστών, μειονοτικών ομάδων, αλλά και γραφείων κομμάτων έλαβαν χώρα με την υποστήριξη της αστυνομίας. Όπως ηταν αναμενόμενο στόχος αυτών των επιθέσεων ήταν και η συνοικία Γκεζί, όπου όμως εκεί αντιμετωπίσθηκαν αποτελεσματικά από τις πολιτοφυλακές των επαναστατικών οργανώσεων. Τις επόμενες μέρες το Τουρκικό κράτος εξαπέλυσε ένα πογκρόμ εκκαθαρίσεων, με συλλήψεις και απολύσεις όσων θεωρεί η κυβέρνηση αντιπάλους της.
Η επικράτηση των πραξικοπηματιών δεν θα έφερνε, καμιά αλλαγή προς όφελος των λαών της Τουρκίας. Το υποτιθέμενο κίνημα ήταν ένα παιχνίδι διαμάχης μεταξύ αντίθετων ομάδων της αστικής τάξης. Το Τουρκικό κράτος θα συνέχιζε όπως έκανε στο παρελθόν αλλά και στο παρόν, τον πόλεμο ενάντια στους λαούς της Τουρκίας. Στο Βόρειο Κουρδιστάν αντιμετωπίζει με τον πλέον βάρβαρο τρόπο την αντίσταση του Κουρδικού λαού. Στην υπόλοιπη χώρα η στρατιωτικού τύπου καταστολή συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε αυτούς και αυτές που αντιστέκονται. Στις φυλακές χιλιάδες αγωνιστές/στριες, βιώνουν απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, με τα βασανιστήρια, τους βιασμους και καθε είδους εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να είναι στην ημερήσια διάταξη. Και στο θέμα των εξωτερικών σχέσεων θα παραμείνει πιστός σύμμαχος των καπιταλιστών, ενώ δεν λείπουν το σχέδια για μεγαλοιδεατισμούς, για μια Τουρκία που θα κυριαρχεί πάνω στους λαούς της περιοχής».