Μπορεί το «π*** γιος» που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος των Φιλιππίνων για τον Αμερικανό πρόεδρο να προκάλεσε αν μη τι άλλο αίσθηση, ωστόσο δεν είναι το μόνο παράδειγμα στην ιστορία. Ίσα-ίσα..
Γενικά υπάρχει μια παράδοση, σύμφωνα με αφιέρωμα του Guardian, χαρακτηρισμών, προσβολών και άλλων «μπιπ» που έχουν χρησιμοποιήσει πολιτικοί για τους αντιπάλους τους ή απλά για κάποιον που δεν εκτιμούν.
Ο πρόεδρος Ομπάμα, όντας ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος, έχει γίνει αποδέκτης, ουκ ολίγες φορές, λεκτικής βίας. Τον έχουν κατηγορήσει ότι είναι «κρυφομουσουλμάνος», ότι είπε ψέματα για τον θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν και ότι έχει χρηματοδοτήσει την καμπάνια του με χρήματα από ναρκωτικά. Σε μια καμπάνια αντιπάλου του, ένα μπλουζάκι με τη φωτογραφία του Ομπάμα έγραφε: «Κάπου στην Κένυα ένα χωριό ψάχνει τον ηλίθιό του».
Βέβαια, ούτε ο Ομπάμα κατάφερε να αντισταθεί σε αυτή την πρακτική. Το 2008 είχε πει για την αντίπαλό του για το χρίσμα για την ηγεσία των Δημοκρατικών, Χίλαρι Κλίντον, ότι είναι σαν μια «σκουριασμένη» δικηγόρος που κάθεται στο συμβούλιο του Walmart. Καμία σχέση με τους εγκάρδιους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί τώρα που είναι υποψήφια για τη θέση του στην προεδρία των ΗΠΑ.
Για τον Τραμπ δε, έχει πάντα έναν... κακό λόγο: «δεν κάνει για την θέση του προέδρου» είπε τον περασμένο μήνα. «Δεν φαίνεται πως έχει τις βασικές γνώσεις που απαιτούνται για κρίσιμα θέματα... είναι θλιβερά ανέτοιμος να κάνει αυτή τη δουλειά».
Η τακτική του να αμφισβητείς τις ικανότητες του αντιπάλου σου είναι πάντως πιο παλιά και την είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος. Το «αυτοί οι δύο βλαμμένοι» που είχε πει για τον Μπιλ Κλίντον και τον Αλ Γκορ, μένει στην ιστορία.
Ευρώπη
Ανάλογα παραδείγματα βρίσκουμε και στην Ευρώπη. Μνημειώδης είναι η ατάκα του Μιτεράν για την Θάτσερ: «Έχει το στόμα της Μέριλιν Μονρόε και τα μάτια του Καλιγούλα».
Ο Νικολά Σαρκοζί από την άλλη, κατάφερε με μια μόνο προσπάθεια, να προσβάλει τρεις σημαντικούς συμμάχους του: την ώρα του γλυκού σε ένα δείπνο του 2009, είχε πει ότι ο Ομπάμα δεν είναι πάντα αποτελεσματικός στη λήψη αποφάσεων, για τον τότε Ισπανό πρωθυπουργό Θαπατέρο ότι ίσως και να μην είναι τόσο έξυπνος, ενώ για την Μέρκελ είχε πει ότι δεν καταλαβαίνει τόσο καλά την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Και να μην πούμε για τον Μπόρις Τζόνσον, πρώην δήμαρχο του Λονδίνου, υπέρμαχο του Brexit και νυν υπουργό Εξωτερικών. Ακόμη θυμούνται στην Τουρκία πόσο έξαλλοι είχαν γίνει όταν υπονόησε ότι ο πρόεδρος Ερντογάν απολαμβάνει τις σεξουαλική του σχέση με μια... κατσίκα.
Ο Ναπολέοντας και η απέχθεια των Γάλλων για τους Άγγλους
Κάνοντας ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο, συναντάμε και τον Ναπολέοντα που συχνά υποτιμούσε τους Άγγλους. «Η Αγγλία είναι έθνος καταστηματαρχών» είχε πει, αν και είναι μια φράση που αποδίδεται και στον Ανταμ Σμιθ.
Η απέχθεια των Γάλλων για τους Άγγλους είναι παρούσα και στα νεότερα χρόνια. Ένα παράδειγμα η φαρμακερή ατάκα του Σιράν: «Δεν μπορείς να εμπιστευθείς ανθρώπους που έχουν τόσο αηδιαστική κουζίνα. Το μόνο που έχουν κάνει για την ευρωπαϊκή κτηνοτροφία είναι οι τρελές αγελάδες».
Ο Τσόρτσιλ μια κατηγορία από μόνος του
Από τις πολιτικές προσβολές δεν έλειπε ο σεξισμός. Ο Τσόρτσιλ είχε πει απαντώντας στη βουλευτή Μπέσσυ Μπράντοκ, όταν τον κατηγόρησε ότι είναι μεθυσμένος: «Αγαπητή μου, είστε άσχημη και για την ακρίβεια, είστε αηδιαστικά άσχημη. Αλλά αύριο το πρωί, εγώ θα είμαι ξεμέθυστος και εσύ θα εξακολουθείς να είσαι άσχημη».
Μην προσβάλλεις τον ψηφοφόρο
Κάποιοι πολιτικοί έχουν κάνει το μέγα λάθος να προσβάλλουν τους επίδοξους ψηφοφόρους τους. Ο Γκόρντον Μπράουν είναι αναγκαστεί να ζητήσει συγγνώμη όταν τον έπιασαν να αποκαλεί μια γυναίκα ψηφοφόρο «θρησκόληπτη» ενώ ο Σαρκοζί βρέθηκε εκτεθειμένος όταν έβρισε άσχημα έναν άνδρα που αρνήθηκε να τον χαιρετήσει δια χειραψίας.
Και τέλος, όποιος πιστεύει ότι οι αηδιαστικές πολιτικές προσβολές είναι φαινόμενο των καιρών, πρέπει να διαβάσει για την εμπειρία ενός Αμερικανού προέδρου του 19ου αιώνα. Τον είχαν κατηγορήσει ότι είναι ψεύτης, τέρας, σφετεριστής, τύραννος, δαίμονας, δειλός, παλιάτσος, επίορκος, βλάκας και προδότης του έθνους.
Έκτοτε η φήμη του αποκαταστάθηκε. Το όνομά του; Αβραάμ Λίνκολν.
