Εμφανή είναι πλέον τα «σύννεφα» στις σχέσεις Γερμανίας και Γαλλίας με την Ιταλία με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ευρωπαϊκή Ένωση που μετά το Brexit, εν μέσω της προσφυγικής κρίσης αλλά και του διχασμού που έχουν επιφέρει τα σκληρά μέτρα λιτότητας ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση, φαντάζει πιο αδύναμη από ποτέ.
Το ρήγμα στις σχέσεις μεταξύ των «μεγάλων» της ΕΕ ήταν εμφανές ήδη από τις εργασίες της άτυπης Συνόδου Κορυφής στη Μπρατισλάβα και με τον πρωθυπουργό της Ιταλίας να διαχωρίζει τη θέση του. Τώρα όμως αυτή η «διάσταση» απόψεων γίνεται ακόμη πιο ορατή καθώς όπως μετέδωσαν ιταλικά μέσα ενημέρωσης ο Ματέο Ρέντσι δεν έχει προσκληθεί στη συνάντηση που θα γίνει στο Βερολίνο μεταξύ του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, της γερμανίδας Καγκελάριου, 'Αγκελα Μέρκελ και του γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολαντ.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του πρακτορείου ειδήσεων Ansa, οι τρεις πολιτικοί θα έχουν συναντήσεις με την ηγεσία των Ευρωπαίων Βιομηχάνων ενώ το γεγονός πως δεν προσεκλήθη ο Ρέντσι φαίνεται να επιβεβαιώνει τις ουσιαστικές διαφορές της ιταλικής κυβέρνησης με εκείνες του Παρισιού και του Βερολίνου, σε ότι αφορά την διαχείριση του μεταναστευτικού και προσφυγικού, την ανάγκη να ξεπερασθεί η πολιτική της λιτότητας και τα κύρια αποτελέσματα της συνόδου της Μπρατισλάβα.
Σημειώνεται πως ο Ρέντσι, μετά τις εργασίες των «27» στην σλοβενική πρωτεύουσα, εμφανίστηκε ιδιαίτερα δυσαρεστημένος δηλώνοντας πως «Σημειώθηκε πολύ μικρό βήμα προόδου. Δεν είναι αρκετό. Αν δεν αλλάξει τις πολιτικές της σε ότι αφορά την μετανάστευση και οικονομία, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει μεγάλο κίνδυνο...Οι λύσεις που είχαν βρεθεί μετά την σύνοδο της Μάλτας έμειναν νεκρό γράμμα...δεν μπορεί να πιστεύει, κανείς, ότι έχοντας λύσει το πρόβλημα της Τουρκίας, λύθηκε και το πρόβλημα στο σύνολο του». Εξήγησε, δε, ότι η χώρα του, «για το μεταναστευτικό θέλει να δει να γίνονται πράξεις». Σε ό,τι αφορά την οικονομική πολιτική, ο Ματέο Ρέντσι είχε αναφέρει πως «η Ιταλία χρειάζεται να επιστρέψει στην ανάπτυξη, αλλά είναι και η Ευρώπη, στο σύνολο της, η οποία πρέπει να επιστρέψει στην ανάπτυξη, εγκαταλείποντας την πολιτική της λιτότητας». Ο ιταλός πρωθυπουργός μάλιστα είχε αναφερθεί δηκτικά και στο υπερβολικό εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας, που όπως είχε πει «δεν σέβεται τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
Η διαφωνία του δε «επισφραγίστηκε» και από την απόφασή του να μην μετάσχει στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τους Ολάντ και Μέρκελ καθώς «δεν συμμερίζεται τα συμπεράσματά τους» και δήλωνε: «Δεν θα παίξω ρόλο ήδη γραμμένο, δεν φοβάμαι να πω ότι αυτή την φορά διαφωνώ...Δεν κάνω πολεμική, αλλά δεν με ικανοποιούν τα αποτελέσματα της Συνόδου για την ανάπτυξη και την μετανάστευση».
Το εάν και κατά πόσο η κατά μέτωπον σύγκρουση του Ρέντσι με το Βερολίνο έχει και ένα στοιχεία πολιτικού ελιγμού για λόγους όμως εσωτερικής κατανάλωσης μένει να διερευνηθεί. Το σίγουρο όμως είναι ότι ο ιταλός πρωθυπουργός έχει μπροστά του ένα δημοψήφισμα που αν και αφορά στην αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος προς διευκόλυνση ορισμένων μεταρρυθμίσεων, εκλαμβάνεται από πολλούς ως ψήφος εμπιστοσύνης προς τον ίδιο.. Το σίγουρο πάντως είναι πως βιάζεται να «κεφαλαιοποιήσει» τις αποφάσεις που έλαβαν τόσοι οι Σοσιαλιστές ηγέτες της ΕΕ όσο και οι ηγέτες των χωρών της Μεσογείου, στις διαδοχικές συναντήσεις που διεξήχθησαν σε Παρίσι και Αθήνα και απαντούν στα προβλήματα της ΕΕ, κυρίως στον τομέα της οικονομίας και της ανάπτυξης.
Βέβαια με την ιταλική οικονομία και κυρίως τις τράπεζες να έχουν περάσει ένα...δύσκολο καλοκαίρι, το προσφυγικό να παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων να ασκεί πιέσεις στο πολιτικό σύστημα και στην κυβέρνηση, ίσως μια σύγκρουση με το ισχυρό Βερολίνο να είναι απαραίτητη.