Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο Πίερο Μεσίνα είναι πνευματικό τέκνο του Πάολο Σορεντίνο: H πρώτη του ταινία η «Μεγάλη Αναμονή», που παίχτηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις Νύχτες Πρεμιέρας, και βγαίνει στις αίθουσες στις 27 Οκτωβρίου, μιλάει για τον σκληρό και ωμό πόνο της απώλειας- κι όμως το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει με μια ροή πανέμορφων στιλιζαρισμένων πλάνων. Η Άννα (μια Ζιλιέτ Μπινός ως Μεσογειακή Μαντόνα σε ρεσιτάλ ερμηνείας) θρηνεί το χαμό του γιου της στη βίλα της στη Σικελία, όταν δέχεται την απρόσμενη επίσκεψη της Ζαν, της κοπέλας με την οποία o γιος της διατηρούσε σχέση. Η Άννα της κρύβει την αλήθεια για μέρες θέλοντας ίσως να κρατήσει την εικόνα του γιου της λίγο πιο κοντά της- παρατείνοντας την αγωνία όλων, ακόμα και των θεατών. Ο «πρωτάρης» Μεσίνα ήταν βοηθός σκηνοθέτη στις δύο τελευταίες ταινίες του Σορεντίνο (Την οσκαρική «Τέλεια ομορφιά» και το «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου») και στην πρώτη του «επίσημη» επίσκεψη στην Αθήνα ήταν διατεθειμένος να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις μας. Κυρίως όμως μας εξήγησε πως ένας 34χρονος Ιταλός σκηνοθέτης με μικρό μπάτζετ έπεισε μια σταρ σαν τη Ζιλιέτ Μπινός να πρωταγωνιστήσει στην πρώτη του ταινία.
Γιατί διαλέξατε τη Ζιλιέτ Μπινός;
Γιατί είναι η καλύτερη! Μάλλον θα πρέπει να ρωτήσετε την ίδια γιατί αποφάσισε να δουλέψει μαζί μου. Από την αρχή ήθελα πολύ να δουλέψω μαζί της κυρίως γιατί πιστεύω πως στην ταινία μου το πιο σημαντικό πράγμα δεν είναι ο διάλογος αλλά η σιωπή, κάτι που η Ζιλιέτ κάνει εξαιρετικά. Η ιστορία του πως δέχτηκε να παίξει στην ταινία μου είναι αστεία. Μην ξεχνάτε πως αυτή η ταινία είναι η πρώτη μου. Όταν λοιπόν ο παραγωγός μου με ρώτησε ποιον θέλω εγώ απάντησα «Μια σαν την Ζιλιετ Μπινός».
Πιστεύατε πως δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει στην ταινία σας δηλαδή
Φυσικά και όχι, γιατί είναι η πρώτη μου ταινία και αρχικά ο προϋπολογισμός ήταν εξαιρετικά χαμηλός, οπότε ψάχναμε για «μια ηθοποιό σαν τη Ζιλιετ Μπινός» για αρκετούς μήνες. Κάποια στιγμή ο παραγωγός μου, μου είπε «Διάλεξε ποια θες, με έχεις τρελάνει». Στο τέλος αποφασίσαμε να στείλουμε το σενάριο σε μια διεύθυνση της ατζέντισσας της Ζιλιετ Μπινός που βρήκαμε στο internet. Το κάναμε σχεδόν για πλάκα, δεν ξέραμε καν αν είναι η σωστή διεύθυνση. Περίπου 20 μέρες μετά μας πήρε τηλέφωνο, και μας είπε «Θα κάνω ότι μπορώ». Λίγο αργότερα πήρα ένα μήνυμα από την ίδια τη Μπινός. Μου είπε πως διάβασε το σενάριο και είχε κλάψει και ήθελε να γνωριστούμε από κοντά. Περάσαμε μια ωραία μέρα μαζί, μαγειρέψαμε, με ρώτησε ερωτήσεις για την ταινία και στο τέλος της ημέρας συμφωνήσαμε να παίξει στην ταινία. Είναι μια παράξενη ιστορία!
Μου έκανε φοβερή εντύπωση το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει έχει ο συμβολισμός και η ατμόσφαιρα στην ταινία σας.
Σαν θεατής αγαπώ αυτές τις ταινίες που όταν πρέπει να τις περιγράψω δεν μπορώ να το κάνω με μια μόνο λέξη. Όταν μπορώ να το κάνω σημαίνει πως κάτι έχω χάσει. Το νόημα, ο πυρήνας της ταινίας πρέπει για μένα να «χάνεται» μέσα στην οπτικοακουστική εμπειρία. Όταν σκηνοθετώ μια ταινία αυτό επιδιώκω: αυτή την οπτικοακουστική εμπειρία.
Διάβασα πως η ταινία είναι τοποθετημένη χρονολογικά στο 2006. Γιατί;
Γιατί είμαι χαζός! Όταν έγραψα την ταινία είχα σκεφτεί ότι εκτυλίσσεται σήμερα. Δυο εβδομάδες πριν ξεκινήσει η ταινία ο παραγωγός μου, μου είπε κάτι πολύ σωστό- πως θα ήταν αδύνατον με τα κοινωνικά δίκτυα, να μην ξέρει μια κοπέλα ότι πέθανε ο φίλος της καθώς πλέον αν πεθάνει κάποιος όλοι το μαθαίνουν σε 2 λεπτά στο twitter και στο facebook. Γι’ αυτό και τοποθετήσαμε την ταινία το 2006 – ένα χρόνο πριν το Facebook γίνει πολύ δημοφιλές. Βέβαια στη δική μου ταινία, είναι τέτοια η υπόθεση που δεν έχει ιδιαίτερη σημασία τι χρονολογία έχουμε.
Θα σας ρωτήσω κάτι που είμαι σίγουρη πως σας ρωτάνε όλοι- αλλά μου είναι αδύνατον να αντισταθώ. Τι νομίζετε πως έχετε «κερδίσει» από τη συνεργασία σας με τον Πάολο Σορεντίνο;
Δεν είμαι το σωστό άτομο για να απαντήσει, ίσως πρέπει να μου δώσετε εσείς την απάντηση. Ο Σορεντίνο είδε την πρώτη μου φοιτητική ταινία σε ένα φεστιβάλ και την ερωτεύτηκε. Με έψαξε και έτσι ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί. Κοιτώντας πίσω δεν μου αρέσει καν αυτή η ταινία αλλά εικαστικά ήταν πολύ όμορφη. Πιστεύω ότι στη ζωή ότι σε αγγίζει βγαίνει στο έργο σου, αλλά θεωρώ ότι έχω πάρει πολλά παραπάνω πράγματα από τους Ρώσσους-κυρίως από τον Ταρκόφσκι. Στις δύο ταινίες που δούλεψα με τον Πάολο, δεν αποκόμισα τόσο καλλιτεχνικά οφέλη όσο τη μεθοδολογία της δουλειάς γιατί έμεινα μαζί του σε ένα μεγάλο σετ κάθε μέρα κάτω από μεγάλη πίεση. Όταν ας πούμε έπρεπε να κάνω την πρώτη μου ταινία με ένα μεγάλο μπάτζετ και πρωταγωνίστρια τη Ζιλιέτ Μπινός δεν ένιωσα πίεση ούτε για ένα λεπτό.
Η Μεγάλη Αναμονή κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου.