Ο Μεσαίωνας θεωρείται μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστορίας, γεμάτη δολοπλοκίες, δολοφονίες, βασανιστήρια, κοινωνικές αδικίες και -φυσικά- άπλετο μυστήριο. Οι απρόσμενοι θάνατοι δεν ήταν σπάνιοι και, λόγω των ελάχιστων μέσων για την διερεύνηση των αιτιών, συχνά παρέμεναν άλυτοι. Άλλες φορές, προέκυπταν από φρικιαστικά εγκλήματα που είναι αδύνατο να χωρέσει ανθρώπινος νους. Η ιστοσελίδα «The Vintage News» δημοσίευσε μερικούς από τους πιο μυστηριώδεις ή φρικιαστικούς μεσαιωνικούς θανάτους που μας υπενθυμίζουν ότι καμία εποχή δεν ήταν τόσο «σκοτεινή» όσο αυτή.
Ριχάρδος Α΄ο Λεοντόκαρδος, 1199
Ο Ριχάρδος Α΄ ο Λεοντόκαρδος ήταν βασιλιάς της Αγγλίας και δούκας της Ακουιτανίας την περίοδο 1189 και 1199. Ο ίδιος, έχοντας χρεοκοπήσει λόγω των Σταυροφοριών, αναζητούσε ένα θησαυρό που φημολογούνταν ότι ήταν κρυμμένος σε ένα κτήμα. Όταν ο φεουδάρχης αρνήθηκε να του τον παραδώσει, εκείνος προσπάθησε με στρατιωτικά μέσα να καταλάβει την περιοχή. Δυστυχώς, ο ίδιος δέχτηκε βέλη που τον τραυμάτισαν θανάσιμα από ένα μικρό παιδί που κρατούσε για ασπίδα ένα τηγάνι. Πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ο Λεοντόκαρδος ζήτησε να μην τιμωρηθεί το αγόρι, όμως, παρά την έκκλησή του, αυτό γδάρθηκε ζωντανό και στην συνέχεια κρεμάστηκε με διαταγή της μητέρας του βασιλιά.
Μαρτίνος της Αραγωνίας, 1410
Ο Μαρτίνος Α´ της Αραγωνίας ο Πρεσβύτερος ήταν βασιλιάς της Αραγωνίας, Βαλένθια, Μαγιόρκας, Σαρδηνίας, Κορσικής και κόμης της Βαρκελώνης από το 1396 και από το 1409 βασιλιάς της Σικελίας. Παρόλο που τα ακριβή αίτια θανάτου του δεν έχουν διευκρινιστεί, ο θρύλος θέλει να πέθανε από νευρικό γέλιο, σε συνδυασμό με προβλήματα πέψης από τα οποία υπέφερε για αρκετό διάστημα. Ο ίδιος εξάλλου συνήθιζε να τρώει χέλια, ένα από τα εδέσματα της εποχής που έχουν συνδεθεί με την δυσπεψία.
Αρθούρος Α' της Βρετάνης, 1203
Ο Αρθούρος Α' ήταν ο τέταρτος κόμης του Ρίτσμοντ και δούκας της Βρετάνης μεταξύ 1196 και 1203. Το 1202 ο Ιωάννης της Αγγλίας πολιόρκησε το Μιραμπώ και ο 16χρονος Αρθούρος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στη Ρουέν, όπου χάθηκαν μυστηριωδώς τα ίχνη του. Κανείς δεν γνωρίζει τα ακριβή αίτια θανάτου του, όμως φημολογείται ότι ο Ιωάννης τον μαχαίρωσε και στην συνέχεια έριξε το πτώμα του νεαρού στον Σηκουάνα. Αυτό που προκαλεί αίσθηση είναι το γεγονός ότι κανένας από τους φύλακες δεν ήθελε να αφαιρέσει την ζωή του Αρθούρου, ενώ ακόμα και ο Ιωάννης αναγκάστηκε να μεθύσει για να προχωρήσει με το έγκλημα.
Πάπας Αδριανός Δ', 1159
Ο Πάπας Αδριανός Δ' ήταν ο μοναδικός Άγγλος που κατέλαβε τον παπικό θρόνο. Ο θάνατός του, αν και δεν προήλθε από ανθρώπινο χέρι, προκαλεί ανατριχίλα ακόμα και σήμερα. Το 1159, ο Πάπας απολάμβανε το κρασί του, χωρίς όμως να προσέξει μια μύγα που είχε πέσει μέσα στο ποτήρι. Ο ίδιος υπέφερε από αμυγδαλίτιδα, με αποτέλεσμα η μύγα να κολλήσει στο πύον που είχε μαζευτεί στο λαιμό του και αυτός να πεθάνει από ασφυξία.
Εδουάρδος Β' της Αγγλίας, 1327
Ο Εδουάρδος Β' της Αγγλίας ήταν βασιλιάς της Αγγλίας και δούκας της Ακουιτανίας από το 1307 μέχρι τον θάνατό του το 1327. Ο ίδιος φημολογούνταν ότι διατηρούσε σχέση με τον ευγενή από την Γασκώνη Πιρς Γκάβεστον. Το 1326, ο ίδιος οδηγήθηκε αιχμάλωτος στο Κένιλγουορθ από τον ευγενή Ρογήρο Μόρτιμερ που επιτέθηκε στην Αγγλία. Λόγω της ομοφυλοφιλικής σχέσης που διατηρούσε, ο ίδιος φημολογείται ότι θανατώθηκε από παλούκωμα με πυρακτωμένη ράβδο. Σήμερα, πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει στην Ιταλία.