Στις 16 Ιουλίου του 1945 οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν την πρώτη δοκιμή πυρηνικού όπλου. Μέσα σε ένα μήνα δύο βόμβες έπεφταν στις Ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, που έφερε το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι καταστροφικές συνέπειες είναι ορατές ακόμη και σήμερα.
Έκτοτε καμία πυρηνική βόμβα δεν έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο. Ωστόσο έχουν γίνει χιλιάδες δοκιμές.
Τι συμβαίνει όμως στο ανθρώπινο σώμα στην περίπτωση που εκτοξευθεί μια πυρηνική βόμβα;
Όλες οι απαντήσεις στο βίντεο του AsapScience.
Όπως εξηγείται, οι επιπτώσεις στον άνθρωπο εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες: το μέγεθος της βόμβας, πόσο κοντά είμαστε στο σημείο της έκρηξης κ.α.
Στην περίπτωση που πρόκειται για μια πυρηνική βόμβα ισχύος ενός μεγατόνου -που είναι σχετικά μικρή- θα μπορούσε να προκαλέσει εγκαύματα πρώτου βαθμού εάν βρίσκεστε σε απόσταση 11 χλμ, δευτέρου βαθμού σε απόσταση 10 χλμ και τρίτου βαθμού σε απόσταση 8 χλμ.
Εάν τα εγκαύματα τρίτου βαθμού καλύπτουν πάνω από το 25% του σώματος, τότε μάλλον θα οδηγήσουν στον θάνατο.
Ένας άλλος κίνδυνος είναι η δύναμη της έκρηξης που μπορεί να ισοπεδώσει ολόκληρα κτήρια. Μια βόμβα ισχύος ενός μεγατόνου, σε ακτίνα έξι χιλιομέτρων, δημιουργεί πίεση περίπου 180 τόνων στους τοίχους των κτηρίων, ενώ η ταχύτητα του αέρα θα είναι 255 χλμ/ώρα.
Και εάν επιβιώσετε από όλα αυτά, έχουμε και την ραδιενέργεια. Αυτό επηρεάζεται από το εάν βρίσκεστε μέσα ή έξω και το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο τοίχος που σας περιβάλει. Εάν κάποιος εκτεθεί σε 600 Rem ραδιενέργειας, έχει 90% πιθανότητες να πεθάνει. Στα 450 Rem η θνησιμότητα φτάνει το 50%, αλλά και αν επιβιώσει το θύμα, θα εκδηλώσει πιθανότατα χρόνια προβλήματα, όπως καρκίνο.
Τέλος είναι η πτώση. Η πυρηνική έκρηξη που προκαλείται για παράδειγμα από μία ατομική βόμβα, συνοδεύεται ακαριαία από ένα εκκωφαντικό κρότο και μια φωτεινή (πύρινη) σφαίρα (μπάλα) ιδιαίτερα εκτυφλωτική, με χαρακτηριστικό διπλό παλμό, που στα πρώτα δευτερόλεπτα προοδευτικά αυξάνει και στη συνέχεια, στα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα, αρχίζει να μειώνεται δίνοντας τη θέση της σ΄ ένα μανιτάρι νέφους που υψώνεται στην ατμόσφαιρα, ακριβώς λόγω της θερμότητας, αρχικά σε μορφή καμινάδας που καταλήγει σε μορφή αερόστατου, δίνοντας έτσι τη συνολική εικόνα μανιταριού. Στο στάδιο αυτό η ίδια η πύρινη μπάλα έχει πάψει πλέον να είναι ορατή. Στην ουσία η πύρινη μπάλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αέρας της περιοχής της έκρηξης που έχει λάβει τεράστια θερμότητα και παράλληλα τεράστια πίεση. Αυτός ο αέρας μπορεί να μεταφερθεί εκατοντάδες χλμ μακριά μεταφέροντας ραδιενέργεια.
Και όλα αυτά με μια βόμβα ενός μεγατόνου, τη στιγμή που η μεγαλύτερη βόμβα που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ ήταν ισχύος 55 μεγατόνων.
Πηγή: Independent