Πλούσιο παρασκήνιο και πολλές διαβουλεύσεις (όλοι μιλούν με όλους και όλοι περιμένουν τον άλλον), αλλά όχι καταλυτικές εξελίξεις προβλέπονται τις επόμενες ημέρες όσον αφορά στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος. Ακόμη και στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΝΤ δεν αναμένεται να υπάρξει απόφαση ως προς το είδος της συμμετοχής του στο ελληνικό πρόγραμμα (ως τεχνικός σύμβουλος ή και ως χρηματοδότης).
Τη Δευτέρα στην Ουάσιγκτον, πλην απροόπτου (π.χ. μία καταλυτική αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ), θα παρουσιαστεί η έκθεση για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και για την πορεία υλοποίησης του προγράμματος.
Όμως, από την Κριστίν Λαγκάρντ δεν σχεδιάζεται να ληφθεί απόφαση για την πλήρη συμμετοχή του Ταμείου. Η «γραμμή» είναι «να κλείσουν οι Ευρωπαίοι την αξιολόγηση και από το περιεχόμενό της θα εξαρτήσει το Ταμείο την συμμετοχή του».
Πάντως, η στάση του έχει ενοχλήσει τους Ευρωπαίους και ειδικά τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, που δεν αποκλείεται να εκφράσει και δημόσια την δυσφορία του.
Άλλωστε, η Κομισιόν έχει θετική στάση για την Ελλάδα, γεγονός που έχει επηρεάσει τους συσχετισμούς υπέρ της Αθήνας στο πλαίσιο των Θεσμών.
Δεν αποκλείεται μάλιστα, μετά την συμφωνία Τσίπρα - Μέρκελ στην Μάλτα , για την ανάγκη άμεσης λήψης αναγκαίων πρωτοβουλιών ώστε να κλείσει η αξιολόγηση μέσα στον Φεβρουάριο, η Κομισιόν το επόμενο διάστημα να αναλάβει διαμεσολαβητική πρωτοβουλία για να φέρει στο τραπέζι τον «κοινό τόπο» των θέσεων κάθε πλευράς.
Η εμπειρία των διαπραγματεύσεων δείχνει ότι είμαστε λίγο πριν το σημείο που θα έχουμε τις εκατέρωθεν υποχωρήσεις και είναι θετικό για το κλείσιμο της αξιολόγησης ότι δεν υπάρχουν τελεσίγραφα από κανένα και για κανένα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι σαφές ότι η Άνγκελα Μέρκελ δεν θέλει η Ελλάδα να βρίσκεται στην προεκλογική ατζέντα της Γερμανίας (σε αντίθεση με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος θέλει να είναι αλλά με την τιμωρητική γραμμή «βλέπετε; Δεν τους δίνουμε τίποτε»).
Υπενθυμίζεται ότι η καγκελάριος έχει δεσμευτεί σε παλαιότερη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό ότι θα πάρει πρωτοβουλίες και θα μιλήσει στον Σόιμπλε.
Από την πλευρά της, η Αθήνα επιδιώκει συνολική συμφωνία.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν συμφωνεί σε τίποτα αν δεν δει όλη την λύση (δηλαδή δεν δίνει π.χ. αφορολόγητο για να του δώσουν κάτι αργότερα. Θα είναι όλα «πακέτο»).
Η κυβέρνηση φέρεται να συζητά το αφορολόγητο με αντάλλαγμα πολύ μεγάλη «σαφήνεια» για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ακόμη και επίσπευσή τους (να εφαρμοστούν από το 2018).
Ακόμη επιμένει για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έστω και από το 2019. Επιμένει και να μην αυξηθεί το όριο για τις ομαδικές απολύσεις. Συμφωνεί όμως να εγκρίνονται οι ομαδικές απολύσεις ένα θεσμικό όργανο και όχι τον υπουργό.
Η στάση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραμένει αρνητική, αφού φέρεται να διαμηνύει ότι δυσκολεύεται να περιγράψει πιο αναλυτικά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Βεβαίως πρόκειται για μία πολύ πιο «πλαστική» διατύπωση σε σχέση με το παρελθόν, αλλά ουσιαστικά δεν θέλει να πάει στη Βουλή και να πει «χαρίστε λεφτά στους Έλληνες ρυθμίζοντας το χρέος τους».
Από την πλευρά του το ΔΝΤ παραμένει αταλάντευτο στις απαιτήσεις του μπλοκάροντας τις εξελίξεις, όπως επισημαίνει η Αθήνα. Ζητά νομοθέτηση μέτρων τώρα και ομαδικές απολύσεις.