Για πολλά χρόνια πιστευόταν πως επρόκειτο για μια πετρελαιοπηγή που είχε χάσει την παλιά της αίγλη, ωστόσο όπως φαίνεται το Σαμοτλόρ δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα: Η μεγαλύτερη πετρελαιοπηγή της Ρωσίας, που βρίσκεται πολύ μακριά από το ζενίθ της (πλέον αποδίδει 20 φορές περισσότερο νερό από πετρέλαιο) , ενδεχομένως να μπορεί ξανά να αποδώσει τεράστια κέρδη για τη Rosneft PJSC.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Bloomberg, το Σαμοτλόρ, ο γίγαντας των 25 δισ. βαρελιών που τροφοδοτούσε τη Σοβιετική Ένωση για δεκαετίες ίσως να είναι ο μεγαλύτερος ωφελημένος από μια σειρά προτάσεων που ενθαρρύνουν τις επενδύσεις σε κάποια από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα κοιτάσματα της Ρωσίας, όπου η παραγωγή έχει πέσει. Μια από τις ιδέες που εξετάζονται – η περικοπή κατά 50% του φόρου εξόρυξης για πηγές που αποδίδουν πολύ νερό με το πετρέλαιο- θα μπορούσε να αποφέρει μέχρι και 90 δισ. ρούβλια (1,57 δισ. δολάρια) ετησίως στα κέρδη της Rosneft, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Κορνίλοφ, αναλυτή της Aton LLC στη Μόσχα.
«Είναι ένα κολοσσιαίο κοίτασμα ακόμα και σήμερα, μετά από περίπου 50 χρόνια παραγωγής» λέει ο Ιντλάντ Νταβλέτσιν, αναλυτής της Renaissance Capital. «Έχει απομείνει ακόμα πολύ πετρέλαιο» τονίζει, ωστόσο η παραγωγή είναι δαπανηρή, επειδή χρειάζονται 95 βαρέλια νερού για την εξόρυξη 5 βαρελιών πετρελαίου, όπως ανέφερε.
Το Σαμοτλόρ άλλαξε το πρόσωπο της ρωσικής πετρελαϊκής βιομηχανίας όταν άρχισε παραγωγή το 1969, φέρνοντας το κέντρο της στη δυτική Σιβηρία από την περιοχή του Βόλγα και των Ουραλίων. Δεν θα επιστρέψει στις παλιές του δόξες, όταν έβγαζε το 1/4 του σοβιετικού αργού και χρηματοδοτούσε εγχειρήματα όπως ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, ωστόσο κρύβει ακόμα δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Εάν προχωρήσει το συγκεκριμένο μέτρο όσον αφορά στη φορολογία, η Ρωσία – δεύτερη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου- θα είναι σε θέση να διατηρήσει την παραγωγή της κοντά σε επίπεδο ρεκόρ. Επίσης, θα εδραιώσει ακόμα περισσότερο την κυριαρχία της κρατικής Rosneft στο πετρέλαιο και το αέριο, που παρέχουν το 40% των εσόδων της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση της χώρας εξετάζει ακόμα τη βιωσιμότητα της πρότασης της μείωσης του φόρου για τις πετρελαιοπηγές που έχουν ακόμα πάνω από 150 εκατ. τόνους πόρων, αλλά το πετρέλαιο που παράγουν περιέχει άνω του 90% νερό, σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο που ζήτησε να μην κατονομαστεί. Αυτή τη στιγμή, όλες οι πετρελαιοπηγές που πληρούν αυτά τα κριτήρια ανήκουν στη Rosneft, ανέφερε άλλη πηγή.
Τη δεκαετία του 1980, οι Σοβιετικοί μηχανικοί είχαν φέρει την παραγωγή πάνω από τα 3 εκατ. βαρέλια την ημέρα, αναφέρει ο Τζέιμς Χέντερσον, αναλυτής πετρελαίου του Oxford Institute for Energy Studies. Σήμερα αυτό θα ξεπερνούσε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ως εκ τούτου, ήταν βασική πηγή εσόδων για την ΕΣΣΔ. Ωστόσο, ήταν η σημασία του που έφερε την παρακμή του: Η εισαγωγή νερού για να αυξηθεί η παραγωγή αύξηση την πίεση που μπορούσε να αντέξει το κοίτασμα, προκαλώντας ρωγμές στον βράχο, σύμφωνα με το «Oil of Russia» (2011), βιβλίο του Βαγκίτ Αλεκπέροφ, του δισεκατομμυριούχου επικεφαλής της Lukoil PJSC, της δεύτερης μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας. Αντί να αποφέρεται πετρέλαιο μέσα από πορώδεις «παγίδες» στον βράχο, τα υγρά που «μετανάστευσαν» σε αυτά τα νέα κανάλια- και το πρόβλημα αυτό δεν ήταν δυνατόν να λυθεί. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ επιδείνωσε τα πράγματα. Η παραγωγή είχε πέσει στα 300.000 βαρέλια την ημέρα το 1996, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Rosneft.