Ο ίδιος πιστεύει πως η Αθήνα έχει μια αύρα αντίστοιχη με του Σάο Πάολο στη Βραζιλία, κυρίως λόγω των γκράφιτι στο κέντρο της πόλης, όπου διαπιστώνει την ύπαρξη μιας «αξιοσέβαστης επανάστασης». Δε βρίσκει πως η πρωτεύουσα της Ελλάδας είναι μια μικρή πόλη, βρίσκει όμως δυναμική την ενέργειά της και ξεχωριστούς τους ανθρώπους της. Ο David Shing, ή Shingy, του οποίου η επαγγελματική κάρτα γράφει «ψηφιακός προφήτης για την AOL», βρέθηκε για λίγες μέρες στη χώρα μας ως ομιλητής στο ATCOM Next Beyond Digital και η HuffPost Greece είχε την αποκλειστική ευκαιρία να ακούσει τις... προφητείες του για τον ψηφιακό κόσμο που ζούμε, την αντικοινωνικότητα των social media, τις προβλέψεις του -που κάποιες φορές πέφτουν έξω- αλλά και το ψηφιακό επάγγελμα που πιστεύει ότι θα κυριαρχεί σε λίγα χρόνια.
Έχοντας μιλήσει πριν λίγο καιρό με τον μελλοντιστή Gerd Leonhard , η πρώτη φυσιολογική απορία είναι τι είναι αυτοί οι επαγγελματικοί τίτλοι που δεν ακούμε τόσο συχνά, π.χ. τι είναι ο «ψηφιακός προφήτης»; «Αν πρέπει να το ορίσω, αυτό που κάνω είναι προβλέψεις, όπως κάνει ένας μετεωρολόγος ή κάποιος που κάνει προβλέψεις στο κομμάτι της τεχνολογίας. Κάποιοι με αποκαλούν “now-ist” (αυτός που ασχολείται με το «τώρα»), που δεν είναι καν λέξη. Προσπαθώ να καταλαβαίνω τα trends και να προσφέρω το νοηματικό πλαίσιο. Η δουλειά μου λοιπόν περιλαμβάνει πολλές προβλέψεις, δεν είναι βέβαια όλες σωστές. Στο τέλος της μέρας εξάλλου όλα εξαρτώνται από τους ανθρώπους. Θα υιοθετήσουν τα trend αυτά; Δεν ξέρω. Λατρεύω όμως να παρακολουθώ πού πηγαίνουν τα πράγματα. Ειδικά από την πλευρά ενός marketeer», μου εξηγεί.
Με επιβεβλημένη τη χρήση του ενικού, τον ρωτώ αν είναι 100% ακριβής στις προβλέψεις του. Γελάει και ξεκαθαρίζει: Σε καμία περίπτωση. Σίγουρα όμως θα πρέπει να υπήρξε κάποια «προφητεία» για την οποία θα υπήρξε περήφανος. «Ξεχωρίζω πάντα την πρόβλεψή μου για το “De-friend/Unfollow”. Προσπαθώ να το κάνω αυτό κάθε χρόνο. Είναι ένα είδος “κοινωνικής κάθαρσης” (social cleansing) για μένα. Από το 2007 έλεγα ότι θα συμβεί αυτό, οι άνθρωποι θα κάνουν de-friend κάποιον ή unfollow. Από τη δημοτικότητα περάσαμε στην οικειότητα. Τα social media μεγάλωσαν από τότε, το πρόβλημα όμως είναι ότι δε μεγάλωσε και η οικειότητα. Είναι σχεδόν αληθές ότι μεγάλωσε ελαφρώς σε πιο κλειστά δίκτυα. Τι εννοώ: υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα στα sms, στην ανταλλαγή μηνυμάτων, ή στο instagram για παράδειγμα, με τους ιδιωτικούς (private) λογαριασμούς. Στο συνέδριο της Atcom ρώτησα το κοινό πόση έχουν private account στο instagram και σήκωσε τα χέρια του το 50% του κοινού, πολύ υψηλό νούμερο. Αν κάνω την ίδια ερώτηση σε ένα γυμνάσιο, θα είναι 100%. Περνάμε σε σε μια κατάσταση με περισσότερη οικειότητα, περισσότερες κλειστές κοινότητες αλλά και περισσότερα μηνύματα σε αυτές τις κοινότητες. Κι αυτό είναι που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον».
-Υπήρχε πρόβλεψή σου που έπεσες έξω και ένιωσες πραγματική απογοήτευση;
-Ναι, εννοείται. Είχα πει ότι οι εφαρμογές (apps) είναι σκουπίδι. Χριστέ μου πόσο έξω έπεσα. Το desktop του κινητού σου, αν το κοιτάξεις, εικονογραφικά δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου από το 2007, όταν και αναπτύχθηκε. Αυτό εννοούσα. Νιώθεις ότι έχεις ένα παλιό λογισμικό μόλις το βλέπεις. Και το πιστεύω ακόμα. Βέβαια κάνω λάθος γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με τις εφαρμογές. Παρόλα αυτά εγώ πίστευα ότι θα εξαφανιστούν, με το επιχείρημα ότι δε σου προσφέρουν κάποια καινούρια ανακάλυψη, με τη λογική ότι θέλει πολλή προσπάθεια για να φτιάξεις μια εφαρμογή και να κάνεις τους ανθρώπους να την «κατεβάσουν». Έκανα τεράστιο λάθος.
-Πώς άλλαξαν τα social media τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης;
-Τα social media είναι Μέσο από μόνα τους. Το ενδιαφέρον είναι ότι μέσα από τους αλγόριθμους καθορίζουν τι θα είναι αυτό που βλέπεις, μόνο που δεν παράγουν τα ίδια την είδηση. Ο Marshall McLuhan είχε πει ότι το μέσο είναι το μήνυμα. Η πιο μεγάλη πρόκληση είναι ότι το ίδιο το μοντέλο δεν έχει απαραίτητα εξελιχθεί. Έτσι, όταν ένας εκδότης βρίσκεται σε αυτές τις πλατφόρμες, τυπικά δεν βγάζει λεφτά από αυτό, ελπίζει ότι με κάποιο τρόπο θα οδηγήσουν το κοινό τους. Είναι μια πρόκληση, ειδικά για τη δημοσιογραφία.
-Βλέπεις να αλλάζει το μοντέλο αυτό;
-Όχι σύντομα. Δε νομίζω. Δε σου ανήκει η πλατφόρμα. Είναι πολύ δύσκολο. Σου ανήκουν τα δωμάτια στο σπίτι, αλλά δε σου ανήκει αυτό που έχουν μέσα τα δωμάτια. Αυτό είναι και το πρόβλημα με τα social. Αλλάζουν συνεχώς τους αλγόριθμούς τους και αλλάζει και το κοινό. Για αυτό πιστεύω ότι πρέπει να βρίσκεις νέους τρόπους να δεσμεύεις τους ανθρώπους: συνδρομή, newsletter, πράγματα με τα οποία έχεις μια δυνατή σύνδεση μαζί τους.
Τον ρωτώ για τη σημασία του «μοδάτου» native advertising που έχει μπει στη ζωή των ψηφιακών μέσων και της πιθανότητας να το βαρεθεί το κοινό. Εξαρτάται, απαντά σκεπτικός. Ίσως πρέπει να εξελιχθεί. Τι εννοώ: τα καλύτερα παραδείγματα ενσωματωμένης διαφήμισης είναι αυτά που νιώθεις ότι είναι αυθεντικά με το brand, που φέρνουν αλήθεια στο περιεχόμενο, δε χρειάζεται να είναι η άποψη του brand, μπορεί να είναι απλώς συναφές με το brand. Ακόμα και το branded content όμως που είναι μια εκδοχή του native content, ζει και βασιλεύει φίλε μου! Αν με ρωτήσεις να σου πω ένα παράδειγμα, δες την ταινία “Lego”. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα, πρωτοφανές. Όλη η ταινία είναι βασισμένη σε ένα προϊόν. Δύο ώρες branded content. Το native advertising θα υπάρχει όσο συνεχίζει να εξελίσσεται στις πλατφόρμες που του δίνουν τη δυνατότητα να είναι native. Αν δεν εξελιχθεί, θα αρχίσει να μοιάζει με διαφήμιση και θα έχει λιγότερη επιρροή.
-Ποιο είναι το επόμενο βήμα για τα social media;
-Περισσότερη οικειότητα. Προς τα εκεί πάνε. Facebook, Twitter, Linkedin, είναι όλα τα ίδια. Πώς όμως πας από το να απευθύνεσαι σε μια μεγάλη πόλη, από κει σε μια γειτονιά, από κει σε ένα δρόμο, από κει στα μαγαζιά που σου αρέσουν σε αυτό το δρόμο; Αυτό είναι οικειότητα. Δεν είμαστε ακόμα εκεί. Χρειάζονται βήματα. Πρέπει να αυξήσεις τη διασύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους.
Μιλώντας για την παρουσία του στο Atcom Next του ζητώ μια συμβουλή αν ήμουν ένα μεγάλο digital agency. Τι θα 'πρεπε να κάνω αν ήθελα να εκτοξευτώ; Γιατί θες να εκτοξευθείς, είναι η πρώτη ερώτηση. Το «τι» και το «πώς» είναι αρκετά απλά. Σε τι αγορά στοχεύεις και πώς θα φτάσεις εκεί και με ποιες πλατφόρμες. Είτε είσαι creative agency, είτε media agency θα πρέπει να γίνεις εντελώς συναφής με τον πελάτη, το brand. Και πρέπει να βρεις τρόπο πώς θα το κάνεις αυτό.
Μιλώντας για τεχνολογία παραπονιέται πως κάποια πράγματα ανακυκλώνονται: «κινητά, wearables με οθόνη, τηλεοράσεις, desktop, ipad, δε γεννιούνται νέες κατηγορίες. Τα wearables προσπάθησαν να γίνουν το next big thing, δεν το κατάφεραν όμως γιατί δεν προσφέρουν κάτι καινούριο. Δεν ξεχωρίζουν. Έχεις φορέσει ποτέ ένα; Αυτοί που χρησιμοποιούν τα wearables, έχουν ήδη τους αριθμούς στο μυαλό τους. Είναι ποδηλάτες ή δρομείς. Οι υπόλοιποι κάπως ενδιαφέρονται, αλλά δεν εντυπωσιάζονται».
-Ποιο θα είναι τότε το next big thing στην τεχνολογία;
-Δεν υπάρχει μόνο ένα big thing. Το big thing είναι στο χέρι σου. Το κρατάς εδώ και δέκα χρόνια. Όλοι το κρατάμε στα χέρια μας εδώ και δέκα χρόνια. Απλώς εξελίχθηκε. Και όχι και πολύ.
-Ποιο είναι το επόμενο ψηφιακό επάγγελμα που βλέπεις να «ανθίζει» στο κοντινό μέλλον;
-(Κάνει μια παύση δευτερολέπτων). Υπάρχει μια τάση αυτή τη στιγμή για τους Chief Digital Officers (CDO), αλλά νομίζω ότι ο CEO είναι ο νέος CMO και CTO και CIO και COO και CDO, όλα μαζί. Όλα αυτά πρέπει να υπάρχουν στον μελλοντικό CEO. Δε μπορείς να είσαι υπεύθυνος μιας επιχείρησης χωρίς να έχεις γνώση σε όλα αυτά.
-Δώσε μια ατάκα σου σε έναν marketeer και μια σκέψη στους Έλληνες αναγνώστες της HuffPost.
-Στο πρώτο: μη φοβάσαι να ξεχωρίσεις. Να έχεις διαφορετική άποψη. Να είσαι όμως και έτοιμος ότι είτε θα τη λατρέψουν, είτε θα τη μισήσουν. Στο δεύτερο, η μεγαλύτερη ευκαιρία σου δίνεται από το να έχεις ισχυρή ταυτότητα και να καταλαβαίνεις πώς θέλουν να σε βλέπουν οι άλλοι. Να είστε περήφανοι που έχετε πραγματική ιστορία εδώ πέρα, στην Ελλάδα. Το παρελθόν σας θα σας βοηθήσει να προχωρήσετε στο μέλλον σας. Έχετε πραγματικά υπέροχους ανθρώπους. 11 εκατομμύρια άνθρωποι δεν είναι μικρή χώρα.
Κλείνοντας μας εκμυστηρεύεται ότι όντας «αθεράπευτα ρομαντικός» γράφει τραγούδια στον ελεύθερο αναλογικό του χρόνο, με αγαπημένο του το Best Friends, γιατί του θυμίζει τη γυναίκα του, που είναι το σταθερό σημείο αναφοράς του, η ισορροπία του. Πού βρίσκει το χρόνο για όλα αυτά; «Στα 30.000 πόδια», απαντά. «Εκεί δεν υπάρχουν διακοπές, κινητά, e-mail. Ταξιδεύω συνέχεια κι έτσι μια εξάωρη πτήση είναι πολύ πιο χρήσιμη από τη δουλειά μιας βδομάδας. Ήμουν ο τύπος που έβλεπε δύο ταινίες την ώρα της πτήσης. Δεν είμαι πια αυτός. Τώρα ανεβαίνω στο αεροπλάνο και το χρησιμοποιώ σαν γραφείο».
Photo Credits: Nikos Libertas, SOOC.