Η πολυγαμία- δηλαδή η πρακτική του να έχεις περισσότερους από έναν συντρόφους- έχει πολύ φιλική προς τις γυναίκες ιστορία στην Κίνα. Σύμφωνα με τον καθηγητή του Stanford Matthew Sommer, η Κίνα σημειώνει ρεκόρ γυναικών που είχαν δύο (και κάποιες φορές παραπάνω) συντρόφους σε κάθε επαρχία κατά τη διάρκεια του 18ου και 19ου αιώνα.
Ο λόγος; Οικονομική σταθερότητα.
Ο σύζυγοι που αντιμετώπιζαν φτώχεια και τα λίγα χέρια στα χωράφια συχνά οδηγούσαν στην απόκτηση δεύτερου συζύγου σε αντάλλαγμα τη βοήθεια και την υποστήριξή του, γράφει ο Sommer, στο βιβλίο που εξέδωσε το 2015, με τίτλο «Polyandry and Wife-Selling in Qing Dynasty China».
Υπήρχαν πολλοί δεύτεροι σύζυγοι γιατί, όπως συμβαίνει και σήμερα στην Κίνα, ο πληθυσμός δεν ήταν ισορροπημένος, και υπήρχαν περισσότεροι άντρες από γυναίκες στην χώρα.
Ο «άλλος άντρας» συχνά αναφερόταν και ως «ορκισμένος αδερφός» (sworn brother) του πρώτους συζύγου, γινόταν μέλος της οικογένειας και μοιραζόταν το κρεβάτι με την σύζυγό του.
«Για τα ζευγάρια που βρίσκονταν σε αυτή την κατάσταση, η μόνη βιώσιμη εναλλακτική θα ήταν να χωρίσουν την οικογένεια, ξεπουλώντας τα παιδιά τους, ακόμα και την γυναίκα τους», είπε ο Sommer στην HuffPost.
Ένας δεύτερος σύζυγος ήταν ένας τρόπος να κρατήσουν την οικογένεια ενωμένη και αυτές οι ενώσεις όχι μόνο ήταν αναγνωρισμένες, αλλά γιορτάζονταν κιόλας από τις τοπικές κοινωνίες. Δεν ήταν μάλιστα ασυνήθιστο για τα ζευγάρια να σφραγίζουν τους γάμους με ανεπίσημα συμβόλαια που αναγνωρίζονταν από την τοπική κοινωνία. Τα δικαστήρια Qing ποτέ δεν αναγνώρισαν αυτές τις σχέσεις.
Ο Sommer έφερε στο φως αυτές τις σχέσεις αφού ανέλυσε παραπάνω από 1.200 νομικές υποθέσεις από τοπικά και κεντρικά αρχεία στην Κίνα.
«Η πολυανδρία ήταν αρκετά διαδεδομένη και σίγουρα πιο κοινή από την πολυγυνία ή την τακτική των ανδρών να έχουν ερωμένη- κάτι που θεωρείτο ως σύμβολο status στην ελίτ των Qing, που ήταν μία μικρή ομάδα του πληθυσμού», είπε στην HuffPost.
H συνηθισμένη τακτική με τις ερωμένες δεν ήταν μυστικό, αλλά η ιστορία της πολυανδρίας δεν ήταν γνωστή, επειδή οι περισσότεροι χωρικοί ήταν αγράμματοι, αναφέρει ο Sommer. Επιπλέον, αυτού του είδους η πολυγαμία δεν έβρισκε σύμφωνη την ελίτ των Quing, οι οποίοι θεωρούσαν σημαντική την αγνότητα των γυναικών.
«Η προσδοκία για μία γυναίκα ήταν ότι θα έχει μόνο έναν άντρα στη ζωή της, αλλά μόνο λίγοι άνθρωποι είχαν την οικονομική δυνατότητα να τηρήσουν αυτό το όραμα της αγνότητας. Στην πραγματικότητα, η πολυανδρία ήταν τόσο διαδεδομένη που ήταν αδύνατο να επιβάλεις κάποιο νόμο εναντίον της.», είπε ο Sommer.
Οι γυναίκες που ήταν σε αυτά τα πολυγαμικά σχήματα είχαν το δικαίωμα να επιλέξουν ποιον νέο άντρα θα προσκαλούσαν στο γαμήλιο κρεβάτι τους.
«Ήταν πολύ δύσκολο για τους άντρες να το κάνουν όλο αυτό να δουλέψει, εκτός αν οι γυναίκες ήταν πρόθυμες να συνεργαστούν, οπότε για πρακτικούς λόγους οι γυναίκες διαδραμάτιζαν καίριο ρόλο σε αυτές τις συμφωνίες».
Όπως τονίζει ο Sommer, το ζευγάρι με την μεγαλύτερη πολυγαμική σχέση κράτησε 28 χρόνια, αν και οι περισσότερες τέτοιες σχέσεις κατέληγαν σε τραγωδίες, με τον έναν σύζυγο να σκοτώνει τον άλλον.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην αμερικάνικη έκδοση της HuffPost.