Καθοριστικό παράγοντα στην εξιχνίαση της απαγωγής Λεμπιδάκη, όπως λένε στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. αποτέλεσε τυχαίος έλεγχος των απαγωγέων τον περασμένο Ιούλιο σε περιφερειακό δρόμο που συνδέει το Ηράκλειο με το Ρέθυμνο.
Αστυνομικοί σταμάτησαν τρία άτομα που επέβαιναν σε αυτοκίνητο. Εντύπωση στους αστυνομικούς προκάλεσε το γεγονός ότι οι ελεγχόμενοι δεν είχαν πάνω τους κινητά τηλέφωνα.
Έτσι, όταν τους άφησαν να φύγουν πραγματοποίησαν έρευνα σε όλο το δρόμο που διέσχισαν. Σε χωράφι που εφάπτεται με το δρόμο βρέθηκαν τρία κινητά τηλέφωνα, τα οποία προφανώς είχαν ξεφορτωθεί οι ύποπτοι στη θέα του μπλόκου της ΕΛ.ΑΣ.
Τα κινητά τηλέφωνα μεταφέρθηκαν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, όπου μετά από ανάλυση των κλήσεων και των μηνυμάτων οι αστυνομικοί άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι της υπόθεσης με τη συνδρομή των σύγχρονων λογισμικών της Διεύθυνσης Πληροφοριών της ΕΛ.ΑΣ. που έδωσε τη δυνατότητα “διασταύρωσης” ύποπτων επικοινωνιών. Με τον τρόπο αυτό άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της υπόθεσης.
Τι λέει ο ίδιος στην κατάθεσή του: Ήθελαν να είμαι συνέχεια δεμένος με αλυσίδα
Στην πολύωρη κατάθεση που έδωσε στους αστυνομικούς ο Μιχάλης Λεμπιδάκης ανέφερε: «Ήθελαν να είμαι συνέχεια δεμένος με αλυσίδα για να είναι σίγουροι ότι δεν θα φύγω. Στο δωμάτιο έμπαινε πότε ένα άτομο και πότε δύο. Δεν έβλεπα ποτέ τα πρόσωπά τους. Φορούσαν κουκούλες. Δεν με χτύπησαν. Η βία ήταν ψυχολογική. Φρόντιζαν συνεχώς να μου αλλάζουν κρησφύγετα. Μου έβαζαν μια κουκούλα στο πρόσωπο και με φόρτωναν σε ένα αυτοκίνητο και πηγαίναμε. Δεν είχα καμία αίσθηση του χώρου. Καταλάβαινα μόνο πότε μπαίνω και πότε βγαίνω από το αυτοκίνητο».