Είναι πολύ ψυχοφθόρο και δύσκολο ως γυναίκα να πρέπει να εξηγείς διαρκώς γιατί το «Όχι» σημαίνει αυτό ακριβώς, πως όταν το λες δεν κάνεις νάζια αλλά απλώς δεν θες να συναινέσεις σε κάτι, πως δεν κολακεύεσαι όταν κάποιος γνωστός σου και άγνωστος σου απευθύνει το λόγο με σεξιστικές εκφράσεις και ΦΥΣΙΚΑ πως δεν φταίνε τα ρούχα σου αν ο οποιοσδήποτε που σε βλέπει με αυτά ορέγεται να κάνει βάρβαρα πράγματα στο κορμί και την ψυχή σου.
Να που όμως, με αφορμή την υπόθεση του Harvey Weinstein και των διαδοχικών καταγγελιών σε βάρος του για σεξουαλική κακοποίηση πολλών γυναικών στη βιομηχανία του θεάματος, καλούμαστε να συζητήσουμε ξανά όσα θεωρούσαμε «αυτονόητα» ή τέλος πάντων όσα θέλαμε να πιστεύουμε ως τέτοια και -δυστυχώς- όσο προχωρά το θέμα και η υπόθεση εξελίσσεται, διαπιστώνουμε ότι οι γυναίκες που έχουν υποστεί έστω και μία φορά στη ζωή τους κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση και μάλιστα στον δυτικό «πολιτισμένο» κόσμο είναι πολύ περισσότερες απ' όσες νομίζαμε.
Τις τελευταίες μέρες, ένα από τα πρώτα trends διεθνώς στο twitter είναι το hashtag #metoo, που σημαίνει «κι εγώ επίσης», με τη χρήση του οποίου διάφορες γυναίκες μοιράζονται την προσωπική τους εμπειρία ή στέλνουν το δικό τους μήνυμα ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση. Ευτυχώς, στο thread συμμετέχουν και άντρες και γενικά όλοι όσοι επιλέγουν να είναι στην «άλλη πλευρά», εκείνη που αναγνωρίζει στον κάθε άνθρωπο το βασικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης κατά το δοκούν.