Ο 11χρονος Αμίρ στέκεται πίσω από τό σπασμένο παράθυρο του σπιτιού του. Τα ξημερώματα, και ενώ κοιμόντουσαν, η οικογένειά του Αμίρ και ο ίδιος δέχθηκαν μία φρικτή επίθεση με πέτρες στο σπίτι τους, όμως ο (παρ' ολίγον) σημαιοφόρος Αμίρ ο οποίος είναι μόλις 11 (!) ετών συνεχίζει να κοιτά το φακό και να χαμογελά, δίνοντας απάντηση σε όλους εκείνους που μισούν τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή.
Λίγες ημέρες πριν, αρπάξαν από τα χεράκια του την ελληνική σημαία ενώ ο ίδιος είχε κληρωθεί να είναι σημαιοφόρος στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Δώσαν στο παιδί ένα ταμπελάκι και παρέλασε κρατώντας το για το 6ο Δημοτικό... Σήμερα ο Αμίρ είχε ένα ακόμη μήνυμα της «φιλοξενίας» μας: «Φύγε από εδώ. Στο χωριό σου». Ένα μήνυμα γραμμένο με ροζ γράμματα, σε ένα σκισμένο χαρτόνι.
Κι η οικογένεια έφυγε και άλλαξε διαμέρισμα. Μεταφέρθηκε και μετεγκαταστάθηκε σε νέο.
Ανθρώπους που έχουν ταξιδέψει χίλια, μύρια κύματα για μία ζωή χωρίς φόβο ξεριζώνονται ξανά.
Οι φωτογραφίες του Στέλιου Μισίνα για το πρακτορείο Eurokinissi δειχνούν το ''μετά'' της ρατσιστικής επίθεσης. Τα λόγια της μητέρας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ περιγράφουν την επίθεση σε όλους εμάς που δεν ακούσαμε τα τζάμια μας να σπάνε στις 3 το πρωί επειδή κανείς «Ελληναράς» δεν μας ζήτησε να φύγουμε από το σπίτι στο οποίο διαμένουμε όντας αυτοί που είμαστε, από όπου κι αν είμαστε, όποια ταυτότητα κι αν κουβαλάμε, με το μυαλό που σέρνουμε και τα πιστεύω που είμαστε στο τέλος κάθε ημέρας που περνά.
«Την ώρα που έσπαγαν τα τζάμια, γύρω στις 3 τα ξημερώματα, φώναζα και καλούσα σε βοήθεια. Τα παιδιά είχαν ξυπνήσει, έκλαιγαν, ήταν πολύ φοβισμένα. Γέμισε γυαλιά το δωμάτιο των παιδιών. Βρέθηκε μπουκάλι μπύρας πάνω στο κρεβάτι. Οι πέτρες έπεφταν η μια μετά την άλλη. Ένιωσα πανικό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ειδοποίησα την ιδιοκτήτρια του σπιτιού, η οποία κατέβηκε και κάλεσε την αστυνομία. Θα πεθάνουμε. Θα μας σκοτώσουν. Δεν ξέρουμε τον λόγο».
Συγγνώμη Αμίρ δεν έχουμε μάθει ακόμη να καλλιεργούμε το σεβασμό προς κάθε άνθρωπο στη χώρα μας.