Η Άνω Πόλη, είναι το στολίδι της Θεσσαλονίκης. Είναι το μέρος που πεισματικά διατηρεί την ιστορία της πόλης στο πιο ψηλό της σημείο αφήνοντας τη βάση της να αντανακλά κάθε φορά το παρόν της. Από την πυρκαγιά του 1917, οικισμοί και καλντερίμια έχουν μείνει αλώβητα στον χρόνο.
Υπάρχει, όμως, μια πλευρά της άνω πόλης που σαν την άλλη πλευρά του νομίσματος αντανακλά το καινούριο που «φυτρώνει» μέσα στο παλιό. Και αυτό είναι κάτι που γίνεται φυσικά. Το φυσικό τοπίο σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική δημιουργία που προέρχεται από τη ματιά που επιβάλλει το νέο αίμα, δημιουργούν όμορφες μινιμαλιστικές εικόνες. Γκράφιτι σε τοίχους ετοιμόρροπων σπιτιών δημιουργούν αντιθέσεις χρωμάτων και συναισθημάτων.
Συνθήματα στους τοίχους που αναζητούν υποστηρικτές. Εικαστικές παρεμβάσεις δίνουν μια άλλη ματιά πότε ταράσσοντας και πότε όχι τη φαινομενική αρμονία.
Άνθρωποι περνούν ανάμεσα τους. Μικρά παιδιά κουρασμένα ανεβαίνουν τις ανηφόρες για να φτάσουν στο σπίτι τους. Νέοι που βγαίνουν από τα φοιτητικά διαμερίσματα τους, παλιοί που βλέπουν τον χρόνο που πέρασε και επιστρέφουν να κάνουν μια βόλτα σε ένα μέρος που ποτέ δεν χορταίνουν. Ντόπιοι που κάνουν το τσιγάρο τους στα μικρά πάρκα. Αγανακτισμένοι οδηγοί που μετανιώνουν την ώρα και τη στιγμή που δεν πάρκαραν πιο χαμηλά. Μα κυρίως, λέξεις που θέλουν να εξηγήσουν όσα βλέπουν. Όσες φορές και αν πάνε εκεί, δεν θα θεωρήσουν όσα βλέπουν δεδομένα. Θα σχολιάσουν κάτι που άλλαξε, κάτι που έμεινε ίδιο, την πανέμορφη θέα ολόκληρης της πόλης και του Θερμαϊκού και κάποιοι θα ψάξουν και μέσα τους καθισμένοι μόνοι να κοιτάζουν το τοπίο.
Θα ακούσετε ότι μοιάζει με πολλά. Μέχρι και με νησί την έχουν συγκρίνει. Είναι, όμως, η Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης με τα κάστρα της, τα τείχη της και τους τόνους ιστορίας που σηκώνει. Την πολυφωτογραφημένη, την πολυαγαπημένη και ταυτόχρονα χαμένη στη διαφορετικότητα της Άνω Πόλη. Άλλωστε και για τη δική μας επίσκεψη εκεί αφορμή στάθηκε η παρακολούθηση ενός σεμιναρίου φωτογραφίας του Δήμου Θεσσαλονίκης που παρακολουθούμε. Συνεχίζοντας, καφετέριες και ταβερνάκια δίνουν μια ανάσα σε όσους θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης.
Ο χρόνος άλλαξε την περιοχή και την αρχιτεκτονική της. Ανάμεσα στα εγκαταλελειμμένα σπίτια και τα βυζαντινά τείχη, θα δείτε πολυτελή διατηρητέα κτίρια, ανακαινισμένες πολυκατοικίες και μονοκατοικίες που αλλάζουν την εικόνα της περιοχής. Θα δείτε, επίσης, τετράποδους φίλους να δημιουργούν υπέροχα κάδρα για τους διερχόμενους φωτογράφους και να κάνουν τη βόλτα τους πλάι στους περαστικούς.
Οι ημέρες του Πάσχα που έρχονται, δίνουν μια ακόμη αφορμή για να επισκεφτείτε το μέρος καθώς ο κόσμος που μένει εκεί αναφέρει πόσο όμορφα εκτυλίσσονται κάποια από τα έθιμα των ημερών. Παράδειγμα αποτελεί η συνάντηση των επιταφίων των μικρών εκκλησιών.
Όποιος και αν είναι ο λόγος, η Άνω Πόλη θα είναι πάντα μια καλή επιλογή, είτε αν είστε με παρέα, είτε αν χρειάζεστε λίγο χρόνο μόνοι...