Ο θάνατος τεσσάρων νέων ανθρώπων φαίνεται να γίνεται έναυσμα ταξικής αντιπαράθεσης σε μια κοινωνία όπου κάθε σπίθα πλέον οδηγεί σε φωτιά. Ο καταλογισμός ευθυνών τείνει να υποκαταστήσει το πένθος και οι εκατέρωθεν βεβαιότητες τη σχολαστική έρευνα των γεγονότων. Μια μάρκα αυτοκινήτου αποκρυσταλλώνει όλες τις αντιθέσεις μιας χώρας πληγωμένης και κουρασμένης. Με το πάθος και με τον έμφυτο παραλογισμό της βεβαιότητας για τους μεν πως σίγουρα αυτό φταίει, για τους δε ότι δεν έχει καμιά σχέση.
Στην Ελλάδα η αριστερά θεωρεί ότι για όλα τα δεινά υπεύθυνη είναι η αστική τάξη. Μήπως είναι υπεύθυνη η απουσία της;
Ένα κοινό χαρακτηριστικό φαίνεται να συνδέει τις εκατέρωθεν πλευρές: η έλλειψη μέτρου. Η έλλειψη φρένου. Κοινωνιολογική ανάλυση των τροχαίων ατυχημάτων και υπάρχει και είναι χρήσιμη. Πραγματοποιείται από επιστήμονες που ερευνούν, όχι από φανατισμένους ποδοσφαιρόφιλους που ασκούν πολεμική πολιτική.
Αλλά μιας και το θέμα ήδη μονοπωλείται από πολιτικές θέσεις, μια πρόταση: πέρα από υστερικές ταξικές αντιπαραθέσεις, ένα πολυτελές αυτοκίνητο στα χέρια ενός νέου ανθρώπου είναι ενδεικτικό μιας έλλειψης μέτρου, με την καθαρά αστική έννοια του όρου. Η Χαμένη Τάξη του Νίκου Δήμου είναι ένα σοφό βιβλίο που δεν διαβάστηκε αρκετά. Από μνήμης μεταφέρω αυτή την παρατήρηση - διάγνωσή του: Στην Ελλάδα η αριστερά θεωρεί ότι για όλα τα δεινά υπεύθυνη είναι η αστική τάξη. Μήπως είναι υπεύθυνη η απουσία της;