Μια από τις χιλιοειπωμένες ρήσεις στην Ελλάδα της μέγγενης των μνημονίων είναι ότι για να πάρει μπρος η ατμομηχανή της οικονομίας πρέπει να έρθουν επενδύσεις από το εξωτερικό. Και σαφέστατα οι επενδύσεις αποτελούν το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την ανεργία, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, θα βοηθήσει την ελληνική παραγωγή, θα συμβάλει στην τόνωση των ασφαλιστικών μας ταμείων και γενικώς θα οδηγήσει τη χώρα μας με μεγαλύτερη ασφάλεια στην απεμπλοκή από τα μνημόνια. Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να πειστούν οι επενδυτές του εξωτερικού ότι υπάρχει πλέον η βούληση σε αυτή τη χώρα να αλλάξουν πεπαλαιωμένες αντιλήψεις, να υπάρξει σταθερό φορολογικό περιβάλλον και να αρθούν νομοθετικά όλα τα προσχώματα που θέτει συνεχώς η λαίλαπα της γραφειοκρατίας.
Για να έρθουν όμως οι επενδύσεις από το εξωτερικό, θα πρέπει πρώτα απ' όλα οι πλουσιότεροι Έλληνες του εξωτερικού να έρθουν να επενδύσουν στη χώρα μας. Αυτοί θα αποτελέσουν τους διαπρύσιους κήρυκες των αλλαγών της χώρας μας. Όταν δούμε τακτικά να έρχονται Έλληνες μεγιστάνες του εξωτερικού να επενδύσουν στην χώρα, τότε θα δούμε και μεγαλύτερη εισροή κεφαλαίων στη χώρα και θα καταλάβουμε ότι κάτι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ως γνωστόν οι Έλληνες του εξωτερικού διαπρέπουν και αυτό διότι στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, πορεύονται με αξιοκρατία και λόγω της οξυδέρκειάς τους καταφέρνουν πολλά. Πόσοι από εμάς δε γνωρίζουμε Έλληνες που από τη δεκαετία του 1950 κυρίως και μετά, μετανάστευσαν στο εξωτερικό και κατάφεραν με την απαράμιλλη εργατικότητά τους, την εξυπνάδα και τη διορατικότητά τους να αποκτήσουν περιουσίες; Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στο Έβερεστ των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα οι πλουσιότεροι Έλληνες στον κόσμο σύμφωνα με τη λίστα Forbes για το 2016 είναι οι κάτωθι (αναγράφονται περιληπτικά πληροφορίες για σύνολο περιουσίας σε δολάρια, θέση (ranking) στον κόσμο, επάγγελμα):
Τζιμ Ντέιβις: 4,9 δισ. δολάρια (286 θέση), ιδιοκτήτης εταιρείας υποδημάτων NEW BALANCE.
Τζον Κατσιματίδης: 3,4 δισ. δολάρια (477 θέση), ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης αλυσίδας σούπερ-μάρκετ τροφίμων της Νέας Υόρκης και της Φλόριντα, 400 Βενζινάδικων αλλά και εταιρειών Real Estate και πρώην υποψήφιος Δήμαρχος Ν. Υόρκης.
Τζον Πολ Ντετζόρια: 2,9 δισ. δολάρια (595 θέση), προϊόντα για τον καλλωπισμό μαλλιών (πρώην άστεγος).
Φίλιππος Νιάρχος: 2,5 δισ. δολάρια (688 θέση), πρωτότοκος γιος του εφοπλιστή Σταύρου Νιάρχου και της Ευγενίας Λιβανού, ένας από τους 10 μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης στον κόσμο.
Ντιν Μητρόπουλος: 2,4 δισ. δολάρια (722 θέση), ιδιοκτήτης της εταιρίας Pabst Brewing, παράγει πάνω από 24 μάρκες μπύρας και ποτών.
Σπύρος Λάτσης: 2 δισ. δολάρια (906 θέση), είχε ιδρύσει την EFG EUROBANK, δραστηριοποιείται στον τραπεζικό χώρο.
Γιώργος Αργυρός: 1,8 δισ. δολάρια (1011 θέση), ασχολείται με το Real Estate και τις επενδύσεις.
Αλέξανδρος Σπανός: 1,7 δισ. δολάρια (1067 θέση), ασχολείται με το Real Estate και κατοικεί στις ΗΠΑ, ενώ είναι ιδιοκτήτης των San Diego Chargers.
Πήτερ Πετρόπουλος: 1,6 δισ. δολάρια (1121 θέση), επιχειρηματίας, τραπεζίτης, συγγραφέας και πολιτικός
Φιλάρετος Καλτσίδης: 1,5 δισ. δολάρια (1198 θέση - έχασε 4,5 δισ. δολάρια μέσα σε 2 χρόνια), Η τσιμεντοβιομηχανία του, Eurocement Holding A είναι η μεγαλύτερη στο είδος της στη Ρωσία.
Πόσοι από εμάς γνωρίζουν τους ως άνω 10 Έλληνες μεγιστάνες εκτός από τους γόνους των δύο εφοπλιστικών οικογενειών, και για ποιο λόγο δεν προσπαθούμε να τους προσελκύσουμε να επενδύσουν στην χώρα μας, στην πατρίδα μας; Πόσο ωφελημένοι θα ήμασταν από τις επενδύσεις, τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους; Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από αυτούς, όπως και άλλοι Έλληνες μεγιστάνες, που ακολουθούν στη λίστα, έχουν προσπαθήσει να επενδύσουν στη χώρα μας, αλλά βρίσκουν συνεχώς τείχη. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του δεύτερου πλουσιότερου Έλληνα, του Τζον Κατσιματίδη (με καταγωγή από τη νήσο Νίσυρο), ο οποίος πρόσφατα είχε δηλώσει σε έντυπο μέσο: «Πάντα προσπαθούσα να βοηθήσω την Ελλάδα, τη χώρα των γονιών μου και των προγόνων μου, αλλά υπάρχουν κάποιες "ανώτερες" δυνάμεις που δεν με αφήνουν, δεν μου το επιτρέπουν.... Αν έχουμε μια ευρωπαϊκή εγγύηση ότι δεν θα ανεβαίνουν συνεχώς οι φόροι και αν οι Έλληνες εξομαλύνουν και τον γραφειοκρατικό τους λαβύρινθο, τότε είναι βέβαιο ότι θα έρθουν χρήματα στη χώρα».
Eίναι υποχρέωσή του ελληνικού κράτους να προσφέρει όραμα στους Έλληνες ομογενείς του εξωτερικού που μεγαλουργούν στους τομείς που δραστηριοποιούνται, ώστε να συνεισφέρουν με την τεχνογνωσία τους στην ανάπτυξη της χώρας μας, καθώς και να επενδύσουν μέρος των κεφαλαίων τους. Το γεγονός αυτό θα έπρεπε να αποτελεί μια από τις προτεραιότητες για την καθημαγμένη Ελλάδα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Πολλοί Έλληνες του εξωτερικού, με αμύθητες περιουσίες θα ήθελαν να επενδύσουν στη χώρα τους, στη χώρα των προγόνων τους, αλλά εις μάτην.
Επιπροσθέτως, δίνοντάς τους εμείς το κίνητρο, πολλοί από τους Έλληνες του εξωτερικού θα μπορούσαν να αποτελέσουν τους νέους εθνικούς μας ευεργέτες, που προσφέροντας μέσα σε καιρό κρίσης, μέρος της περιουσίας τους, προκειμένου να χτιστούν σχολεία, να εξοπλιστούν και να ανακαινιστούν νοσοκομεία και γενικώς να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας μας θα μπορούσαν να γράψουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ελληνική ιστορία, ως άλλοι Ζάππας, Σίνας, Αρσάκης κλπ. Με πρόσφατο το παράδειγμα του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου, με το μνημειώδες έργο στο Φαληρικό Δέλτα που πραγματικά αποτελεί μία όαση φυσικού κάλλους και προσφοράς πολιτισμού για τους συμπατριώτες μας.
Οι επενδύσεις θα έρθουν από το εξωτερικό, κυρίως όταν οι πλουσιότεροι Έλληνες του εξωτερικού ξεκινήσουν να επενδύουν μέρος της περιουσίας τους, στην χώρα των προγόνων τους, μόνο όταν αρχίσουν και έρχονται με ζέση στην Ελλάδα και αναζητούν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους. Τότε θα σφυρίξουν το εναρκτήριο λάκτισμα για την έλευση των ξένων κεφαλαίων στη χώρα μας. Η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση οφείλει να τους προσελκύσει στη χώρα μας και να τους προσφέρει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν.
Κάποτε ο Αριστοτέλης Ωνάσης έκανε την ιστορική δήλωση: «έφυγα από την Ελλάδα για να γλιτώσω από τη γραφειοκρατία, τη μίζα και το μπαξίσι», από τότε έχει περάσει μισός αιώνας περίπου και οι καταστάσεις όχι μόνο δεν έχουν αλλάξει, αλλά διαρκώς χειροτερεύουν. Ας προσπαθήσουμε επιτέλους πραγματικά να αλλάξουμε τα πάντα στη χώρα μας και σύντομα όλοι να αναφωνούν ότι: «...ήρθα στην Ελλάδα, τη χώρα της αξιοκρατίας, του σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος, προκειμένου να επενδύσω στη χώρα που διευκολύνει τις επενδύσεις και αποτελεί εγγύηση για την αύξηση των κεφαλαίων». Μας φαίνεται μακρινό όνειρο; Κάποια στιγμή τα όνειρα σε αυτή τη χώρα πρέπει να γίνονται πραγματικότητα! Οι καιροί ου μενετοί!