Στο τέλος Απριλίου και στις αρχές Μαΐου διεξάγονται οι δύο γύροι των Γαλλικών Προεδρικών εκλογών ενώ τον Ιούνιο ακολουθούν οι βουλευτικές εκλογές στη χώρα. Η Γαλλία αλλά και η Ευρώπη ολόκληρη έρχονται αντιμέτωπες με τα φαντάσματά τους. Οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς διεκδικούν ηγεμονικό ρόλο, αύριο στη Γαλλία, στη συνέχεια και αλλού.
Τα προγνωστικά δίνουν προβάδισμα σε όποιον βρεθεί αντίπαλος του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν στο 2ο γύρο. Όμως, μετά το βρετανικό δημοψήφισμα και τις αμερικανικές εκλογές κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα. Οι εκλογές πλέον τείνουν να μετατρέπονται σε δημοψηφίσματα. Αντισυστημισμός, δημοκρατική κόπωση, φόβος και θυμός περιμένουν να κάνουν ταμείο. Στο προσφυγικό το Βίζεγκραντ δίνει τον τόνο. Τα εθνικά κράτη γίνονται όλο και πιο ελκυστικά στα μάτια των κουρασμένων Ευρωπαίων. Σε Βρυξέλλες και Βερολίνο δεν ακούγεται λέξη για τις πολιτικές που κάνουν ηγεμονική την ευρωπαϊκή βερσιόν των ιδεών του Τραμπ. Ως αντίδοτο στον αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό προτείνεται μόνο ο δρεπανηφόρος αντιλαϊκισμός της νομοτέλειας του "there's no alternative". Και ταυτόχρονα, η τρομοκρατία των τζιχαντιστών τροφοδοτεί την ακροδεξιά ατζέντα και τροφοδοτείται από αυτή. Το ίδιο και η προεκλογική εθνικιστική ρητορεία του Ερντογάν.
Την ώρα της κρίσης δεν ωφελούν οι κατάρες στο λαϊκισμό και τα ξόρκια πολιτικής ορθότητας. Δεν αρκεί επίσης κάποια γενικόλογη έκκληση για υπεράσπιση των ιδεών της δημοκρατίας και του διαφωτισμού. Δεν απαντά ούτε στα υπαρκτά προβλήματα ούτε στη λυτρωτική, απελευθερωτική, απενοχοποιητική λειτουργία ενός "fuck you vote". Και βέβαια, εμείς νιώθουμε φόβο μπροστά στο φάσμα μιας φαιάς Ευρώπης. Μιλάμε με τους φίλους μας που επίσης νιώθουν αυτόν τον φόβο της Ακροδεξιάς απειλής. Όμως, η Ακροδεξιά δεν τρομάζει αυτούς που ελπίζουν ότι θα ακουστούν ψηφίζοντάς την. Αυτοί νιώθουν έκσταση. Δεν τους ξέρουμε, δεν είναι στον κόσμο μας.
"Au nom du peuple. Et maintenant la France". Αυτό λέει η Λεπέν. Γιατί εκείνη κατάλαβε πως δεν μακιγιάρονταν οι βαθιές πολιτικές ρυτίδες της Χίλαρι Κλίντον με τη λάμψη των αστέρων του Χόλυγουντ και το πολιτικό glam της οικογένειας Μπους. Εκείνη κατάλαβε πως η οργή για τις Χίλαρι είναι δυνατότερη, γεννάει Brexit και Τραμπ. Γιατί, αντίστροφα, δε φτάνει η απέχθεια για τους Τραμπ για να κερδίζουν οι Χίλαρι. Εκεί είμαστε σήμερα. Το σκιάχτρο της Λεπέν φοβίζει όλο κι λιγότερο όσο το κραδαίνουν οι διαχειριστές του Ευρωπαϊκού αδιεξόδου. Εκείνοι δηλαδή που δικαιολογούν κάθε αύξηση του δημοκρατικού ελλείμματος στο όνομα της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Εκείνοι που καταδικάζουν την Ακροδεξιά την ώρα που υιοθετούν την ατζέντα της. Για όλους αυτούς τους λόγους η σημασία των Γαλλικών εκλογών καθίσταται πρωταρχική. Οι εκλογές αυτές μας αφορούν άμεσα.
Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε φυγόκεντρες δυνάμεις που παρωθούνται από την αναβίωση παλαιών εθνικισμών. Η ένταση της ξενοφοβίας και του ρατσιστικού φαινομένου κλιμακώνεται. Η δυσανεξία απέναντι σε διαφορετικές ή πολλαπλές ταυτότητες το ίδιο. Η μετανάστευση συνδέεται στο δημόσιο λόγο ολοένα και πιο συχνά, ολοένα και πιο στενά, με την τρομοκρατία. Ταυτόχρονα, πολλά ΜΜΕ επιχειρούν «ξέπλυμα» της Ακροδεξιάς, μια αποδαιμονοποίησή της. Είναι οι φωνές που διαρκώς τονίζουν τις τάχα τεράστιες διαφορές ανάμεσα στον πατέρα και την κόρη Λεπέν. Είναι φωνές συγγενείς με τις δικές μας δημοσιογραφικές φωνές που μιλούσαν για «πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή» λίγο καιρό πριν από τη δολοφονία Φύσσα. Διότι άλλος ένας λόγος που μας αφορούν οι Γαλλικές εκλογές είναι η «Διεθνής της Ακροδεξιάς» και η παρουσία της στην Ελλάδα.
Για όλα αυτά θα μιλήσουμε στην Ανοιχτή Συζήτηση που διοργανώνει το SolidarityNow με θέμα: Η Ευρώπη στον καθρέφτη: οι Γαλλικές Εκλογές και η «Διεθνής της Ακροδεξιάς», τη Δευτέρα, 27 Μαρτίου 2017, στις 18.00 στο Ξενοδοχείο Τιτάνια (Πανεπιστημίου 52, Αθήνα).
Θα λάβουν μέρος ως ομιλητές οι:
• Karim Amellal, Συγγραφέας, Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών, Παρίσι
• Jean-François Bayart, Πολιτικός επιστήμονας, Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Διεθνών & Αναπτυξιακών Μελετών, Γενεύη
• Jean-Paul Gautier, Ιστορικός, διδ. Πολιτικών Επιστημών, Ερευνητής για την Ακροδεξιά στη Γαλλία
• Adéa Guillot, Δημοσιογράφος, Ανταποκρίτρια στην Ελλάδα των Le Monde, Arte, Le Soir
• Νίκος Σμυρναίος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας των ΜΜΕ, Πανεπιστήμιο Toulouse III-Paul Sabatier
• Δάφνη Χαλικιοπούλου, Αν. Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής, Πανεπιστήμιο Reading
*Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στα ελληνικά με ταυτόχρονη διερμηνεία σε αγγλικά και γαλλικά. Ρόλο συντονιστεί θα έχει ο υπογράφων.